Το σεξ του κόσμου σε 80 ημέρες

[iuakoya]

Το γυμνό στην πρώιμη Αίγυπτο...

Μια συναρπαστική ιστορία αρχέγονης λατρείας του ήλιου και του γυμνού ανακαλύφθηκε το 1887 στο Tελ-ελ-Αμάρνα, ένα μικρό αιγυπτιακό χωριό στις όχθες του Νείλου, περίπου 200 χλμ νότια του Καΐρου. Εκεί μια γυναίκα αραβικής καταγωγής κατά λάθος σκοντάφτει επάνω στα αρχεία από πλάκες ψημένου πηλού του Φαραώ Akhen-Aton (1385-1353 π.Χ.). Έγινε γνωστό μέσα από τη μεταγενέστερη μετάφραση αυτών των αρχείων ότι ο λαμπρός νεαρός Φαραώ και η εξαιρετικά όμορφη σύζυγός του, βασίλισσα Νεφερτίτη, θεωρούσαν ότι ο ήλιος, με το όνομα Aton, είναι η πραγματική πηγή ζωής και ως εκ τούτου δικαιολογείται η πρακτική του γυμνισμού για την πνευματική και σωματική πρόοδο...

 

[iuakoya]

Ωστόσο, ορισμένοι από τους αρχαιολόγους που ανακάλυψαν την ιστορία του Φαραώ-Ήλιου είχαν δυσκολία να αποδεχθούν όσα βρήκαν και έγιναν ιδιαίτερα επικριτικοί προς τον Akhen-Aton και τη Νεφερτίτη. «Μεγαλωμένοι σε ένα περιβάλλον βικτωριανών πουριτανικών αντιλήψεων, καταδίκασαν αυτά τα αναπάντεχα στοιχεία της αιγυπτιακής ιστορίας, επειδή ανακάλυψαν ότι όχι μόνο ο Φαραώ και η σύζυγός του, αλλά και τα παιδιά τους και οι αξιωματούχοι κυκλοφορούσαν με πολύ λίγα και διαφανή ρούχα ή χωρίς ούτε ένα ρούχο και πως γυρνούσαν γυμνοί στο βασιλικό παλάτι, στο βασιλικό κήπο και την πισίνα, πως αγαπούσαν τη φυσική ομορφιά, πως εκτιμούσαν το καλό φαγητό και κρασί και πως ζούσαν μία πραγματικά χαρούμενη ζωή»...

 

[iuakoya]

Το Γυμνό Στην Αρχαία Ελλάδα...

Αιώνες αργότερα, το πάθος του Φαραώ Akhen-Aton για την ολιστική ζωή ασκείται με ενθουσιασμό από τους αρχαίους Έλληνες. Αν και πολλοί πολιτισμοί έχουν αναγνωρίσει τη συμβολή των αρχαίων Ελλήνων στην νομοθεσία, την πολιτική, τη λογοτεχνία, την τέχνη και τη φιλοσοφία, δεν έχουν διασωθεί πολλά στοιχεία που να εξηγούν αν η επιλογή της γύμνιας των αρχαίων Ελλήνων ήταν για πρακτικούς λόγους ή για λόγους ενδεδειγμένης εμφάνισης. Το ένδυμα τόσο της ανώτερης όσο και της κατώτερης τάξης στην ελληνική κοινωνία ήταν, σύμφωνα με τη χαρακτηριστική απλότητα και την ευθύτητά της ελληνικής φιλοσοφίας, ένα πτυχωτό ένδυμα που θα μπορούσε να αφαιρεθεί μέσα σε ένα δευτερόλεπτο. Ακόμη και τα πιο φανταχτερά φορέματα σχεδιασμένα και για τα δύο φύλα, με κοσμήματα ή μεταλλικά κλιπ στον ώμο, έγιναν από ένα ενιαίο κομμάτι όμορφου πτυχωτού υφάσματος...

 

[iuakoya]

«Όταν ένας Έλληνας ήθελε να χορέψει ή να εργαστεί, απλά γλιστρούσε έξω από τα ρούχα του και συνέχιζε. Ήταν το φυσικό πράγμα που έπρεπε να κάνει, και κανείς δεν ήταν δυσαρεστημένος από την όψη ενός γυμνού ανθρώπου που χόρευε ή εργαζόταν. Οι αρχαιολόγοι έχουν βρει πολλά αγγεία να απεικονίζουν εντελώς γυμνούς καλλιτέχνες σε φεστιβάλ και εργάτες στα χωράφια», γράφει ο Anthony J. Papalas στο άρθρο του Ελληνική στάση απέναντι στο γυμνό. Οι ιστορικοί αναγνωρίζουν αυτή τη στάση των αρχαίων ελλήνων απέναντι στο γυμνό σώμα, κυρίως όταν γράφουν για την προπόνηση των αθλητών που ελάμβανε χώρα στο Ελληνικό Γυμνάσιο. Η ίδια η λέξη γυμνάσιο βασίζεται στη ρίζα της λέξης γυμνός, το γυμνάσιο ορίζεται, ως εκ τούτου, ως ένα μέρος όπου μπορεί κανείς να ασκηθεί γυμνός...

 

[iuakoya]

Οι Έλληνες δεν μπορούσαν να σκεφτούν κανέναν υψηλότερο φόρο τιμής στους θεούς τους παρά να τους μιμηθούν – να γίνουν όσο πιο θεϊκοί γίνεται, τόσο ψυχικά όσο και σωματικά. Σημασία είχε ολόκληρο το άτομο: το καλά ανεπτυγμένο μυαλό στο καλά ανεπτυγμένο σώμα. Ο Απόλλωνας, ο θεός του αθλητισμού, ήταν επίσης και ο θεός της μουσικής. Στην πραγματικότητα, οι αθλητές εκπαιδεύονταν με τη μουσική. Στα γυμναστήρια σύχναζαν φιλόσοφοι, όπως ο Σωκράτης. Σχεδόν κάθε μεγάλη σχολή της ελληνικής φιλοσοφίας είχε την έδρα της σε ένα γυμναστήριο. Καθώς η ελληνική θρησκεία παρήκμασε και αντικαταστάθηκε από τη φιλοσοφία, ο Σωκράτης υποστήριζε συχνά το γυμνό ως μια μορφή ειλικρίνειας. Είναι σαφές από τα ανωτέρω ότι οι αρχαίοι Έλληνες αναζήτησαν την ισορροπία – με στόχο τους τη χρυσή τομή στις ατομικές επιτυχίες, καθώς και σε θέματα του κράτους...

 

[iuakoya]

Ο Papalas στο προαναφερθέν άρθρο περιγράφει μια τυπική μέρα για τον Έλληνα μαθητή. «Αρχίζει με ασκήσεις με γυμνό σώμα, μετά από αρκετές ώρες δραστηριότητας και οδηγίες σχετικά με το σώμα, πάει στην τάξη του λουσμένος, τις περισσότερες φορές γυμνός, επειδή στο ήπιο κλίμα της Ελλάδας δεν χρειάζονταν ρούχα, εκτός από κάποιες ασυνήθιστα κρύες μέρες του χειμώνα. Οι παιδοτρίβες και οι σχολάρχες προσπάθησαν να δημιουργήσουν μια ισορροπία μεταξύ του μυαλού και του σώματος. Ο μαθητής, ως εκ τούτου, όφειλε να καταβάλει την ίδια προσπάθεια τόσο στην πρόοδο της φυσικής κατάστασης, όσο και στην πρόοδο της ψυχικής». Ο Περικλής, ο διάσημος Έλληνας πολιτικός, στρατηγός και αθλητής, είπε ότι οι άνδρες θα πρέπει να εργαστούμε αρμονικά για «την τέλεια ομορφιά του σώματός μας και για τις αντρικές αρετές της ψυχής μας… Είμαστε λάτρεις της ομορφιάς χωρίς να χάνουμε την επιθυμία για απλότητα, και λάτρεις της σοφίας χωρίς να χάνουμε το ανδροπρεπές σθένος»...

 

[iuakoya]

Ο Δαρείος, ο βασιλιάς των Περσών, επικαλούμενος την έκθεση ενός κατασκόπου που έστειλε να παρατηρήσει τους Έλληνες στην προετοιμασία για τη μάχη, έβγαλε το λάθος συμπέρασμα από τη στάση τους απέναντι στο γυμνό και τη δημοκρατία, ότι οι Έλληνες ήταν αδύναμοι. Ο κατάσκοπος επέστρεψε στο Δαρείο με μια διήγηση για το πώς οι Έλληνες περνούν τον χρόνο τους τριγυρίζοντας γυμνοί «ή κάθονται, ημίγυμνοι, να ακούν ηλίθιους με γελοίες ιδέες για την ελευθερία και την ισότητα για κάθε πολίτη». Βάσει αυτών των πληροφοριών, ο Δαρείος ανάμενε ότι οι Έλληνες θα είναι ένας εύκολος στόχος, αλλά το γέλιο του μετατράπηκε σε φόβο και θλίψη, όταν ο περσικός στρατός εκδιώχθηκε ως τη θάλασσα στη μάχη του Μαραθώνα από καλά εκπαιδευμένους αντιπάλους...
ΥΓ Ο Δαρείος δεν κατάλαβε ότι οι Έλληνες ήταν γυμνοί επειδή ετοιμάζονταν να  τον στρατό του 

 

[iuakoya]

Ανάμεσα στις κατακτήσεις από τις γυναίκες της Σπάρτης ήταν η δημιουργία γυναικείων αθλητικών αγώνων. Κατά τη διάρκεια αυτών των αγώνων, οι γυναίκες αθλούνταν γυμνές, όπως ήταν η πρακτική και για τους άνδρες. «Ο ελληνικός θαυμασμός για το ανθρώπινο σώμα και τη βούληση για επίδειξη του ήταν στενά συνδεδεμένη με την ελληνική ειλικρίνεια και την ευφυΐα. Κανείς δεν σκέφτηκε πως ήταν λάθος τα νεαρά κορίτσια στη Σπάρτη να πηγαίνουν γυμνές στους δημόσιους χορούς και τις λιτανείες. Οι νέοι άνδρες που συγκεντρώνονταν για να τις δουν σε αυτές τις εκδηλώσεις δεν έδειχναν επιθυμία ή λαγνεία. Ο Πλούταρχος (ο Έλληνας βιογράφος και ιστορικός), έγραψε ότι η εμφάνιση αυτών των Κορασίδων έγινε δεκτή με θαυμασμό, σεβασμό και χωρίς ντροπή»...

 

[iuakoya]

Τελικά, το γυμνό, έγινε επίσης μέρος της παράδοσης των Ολυμπιακών Αγώνων. Οι αθλητές από τη Σπάρτη είναι οι πρώτοι ιστορικά που θα απορρίψουν τα ρούχα, καθώς προπονούνται για τους αγώνες. Είναι δυνατόν αυτό να συνέβη ήδη από τον έβδομο αιώνα π.Χ.. Δεδομένου ότι αυτοί οι πρωτοποριακοί αθλητές κέρδισαν ένα ασυνήθιστα υψηλό ποσοστό των βραβείων, επειδή το σώμα τους δεν περιορίζονται από τα ρούχα, και οι άλλοι Έλληνες αθλητές άρχισαν να μιμούνται τη γύμνια των Σπαρτιατών. Στη συνέχεια, το γυμνό ήταν αναπόσπαστο κομμάτι της Ολυμπιακής Παράδοσης μέχρι το 393 μ.Χ., όταν ο Ρωμαίος Αυτοκράτορας Θεοδόσιος, ο επονομαζόμενος Μέγας, απαγόρευσε τους Ολυμπιακούς Αγώνες, γιατί τους θεωρούσε παγανιστικές τελετές...

 

[iuakoya]

Οι γυμνοσοφιστές της Ινδίας...

Κατά τη διάρκεια της εκστρατείας των Μακεδόνων στην Ανατολή, οι Έλληνες στρατιώτες γνώρισαν καινούργιους πολιτισμούς και αντίκρισαν πόλεις και μέρη που κανείς άλλος μέχρι τότε δεν γνώριζε ότι υπήρχαν. Όταν ο Αλέξανδρος έφτασε στα Τάξιλα της αρχαίας Ινδίας, του τράβηξαν την προσοχή μερικοί άνθρωποι που είχαν ξυρισμένα κεφάλια ή πολύ μακριά μαλλιά και ζούσαν γυμνοί στα δάση. Ήταν Ινδοί ασκητές που έτρωγαν όρθιοι, στεκόντουσαν στο ένα τους πόδι και ήταν βαθιά θρησκευόμενοι. Άνηκαν σε μια αρχαία κάστα της Ινδίας, τους Βραχμάνους και οι Έλληνες τους αποκαλούσαν γυμνοσοφιστές, επειδή κυκλοφορούσαν γυμνοί στη φύση και φιλοσοφούσαν. Οι Βραχμάνοι έκαναν ιεροτελεστίες και επηρέαζαν με τις θεωρίες τους μεγάλο μέρος των Ινδών. Ήταν η ανώτερη θρησκευτική τάξη και αναφέρεται ότι συμμετείχαν σε πολλούς αρχαίους πολέμους...

 

[iuakoya]

Τα δέκα ερωτήματα του Αλέξανδρου στους γυμνοσοφιστές ...

Ο Μέγας Αλέξανδρος ήθελε να γνωρίσει από κοντά αυτούς τους ανθρώπους. Διέταξε τους στρατιώτες του να οδηγήσουν στην σκηνή του δέκα από τους πιο έξυπνους γυμνοσοφιστές. Όταν τους είδε αναφώνησε: «Ώστε εσείς είστε αυτοί που αρνούνται να κάνουν ειρήνη μαζί μου. Οι πράξεις σας έχουν προκαλέσει πολλά θύματα και στον δικό μου και στον δικό σας λαό» Σύμφωνα με τον Πλούταρχο για να τους τιμωρήσει έθεσε 10 ερωτήματα στον καθένα. Όποιος έδινε λάθος απάντηση θα τον εκτελούσε. Ως κριτή της διαδικασίας διόρισε έναν γυμνοσοφιστή, που ήταν ο μεγαλύτερος σε ηλικία και θεωρείτο ο πιο σοφός. Ο Αλέξανδρος ρώτησε τον πρώτο γυμνοσοφιστή: «Ποιοι είναι οι περισσότεροι. Οι ζωντανοί ή οι νεκροί;» και του απάντησε: «οι ζωντανοί, γιατί οι νεκροί δεν υπάρχουν». Ύστερα απευθύνθηκε στον δεύτερο και τον ρώτησε: «Που υπάρχουν τα μεγαλύτερα ζώα. Στη θάλασσα ή στη γη;» και του απάντησε «στη γη, γιατί η θάλασσα είναι τμήμα της γης». Επόμενη ερώτηση ήταν «ποιο είναι το πιο έξυπνο ζώο» και πήρε την απάντηση: «αυτό που ο άνθρωπος δεν έχει ανακαλύψει ακόμα». Τον τέταρτο Βραχμάνο τον ρώτησε: «γιατί είπατε στον Βασιλιά σας να εξεγερθεί εναντίον μου» και απάντησε: «επειδή θέλω να ζήσει ως ευγενής ή να πεθάνει ως ευγενής»...

 

[iuakoya]

Ο πέμπτος ρωτήθηκε: «ποια είναι μεγαλύτερη σε ηλικία η μέρα ή η νύχτα;» και απάντησε: «η μέρα κατά μία μέρα». Ο Αλέξανδρος απόρησε με την απάντηση και ο γυμνοσοφιστής του αποκρίθηκε πως οι παράξενες ερωτήσεις έχουν παράξενες απαντήσεις. Η έκτη ερώτηση ήταν «πώς μπορεί ένας άνθρωπος να είναι περισσότερο αγαπητός» και η απάντηση ήταν: «αν είναι δυνατός αλλά δεν προκαλεί φόβο». Στη συνέχεια ο Αλέξανδρος ρώτησε: «πώς μπορεί κάποιος να γίνει θεός» και πήρε την απάντηση: «κάνοντας κάτι που δεν μπορεί να κάνει ο άνθρωπος». «Τι είναι πιο ισχυρό η ζωή ή ο θάνατος;». Η απάντηση του όγδοου σοφιστή ήταν: «η ζωή γιατί φέρνει πολλές αρρώστιες». Η τελευταία ερώτηση ήταν: «Μέχρι πότε είναι καλό να ζει ένας άνθρωπος;» Και πήρε την απάντηση: «μέχρι ο θάνατος να γίνει πιο επιθυμητός από τη ζωή». Ο Αλέξανδρος τότε ρώτησε τον κριτή: «ποιος από όλους είχε δώσει την χειρότερη απάντηση;» Και εκείνος του είπε ότι ο ένας απάντησε χειρότερα από τον άλλον. Τότε ο Αλέξανδρος είπε πως έπρεπε να τον σκοτώσει. Ο κριτής φώναξε ότι τους υποσχέθηκε πως θα σκότωνε όποιον έδινε τη χειρότερη απάντηση και ο Αλέξανδρος τους αντάμειψε με δώρα...

 

[iuakoya]

Ένας γυμνοσοφιστής είχε έρθει πολύ κοντά στον Αλέξανδρο και τον ακολούθησε στην εκστρατεία του. Το αρχικό του όνομα ήταν Σφίνης και οι Μακεδόνες τον ονόμασαν Καλανό, γιατί όταν τους είδε πρώτη φορά τους αποκάλεσε «Καλέ». Μέσω του Καλανού ο Αλέξανδρος γνώρισε τον πνευματικό ηγέτη των ασκητών της Ινδίας, Δάνδαμη, που ζούσε γυμνός μέσα στο δάσος και ζήτησε τις συμβουλές του. Κατά τη διάρκεια της εκστρατείας των Μακεδόνων προς την Περσία, ο Καλανός αρρώστησε. Ήταν 73 ετών και ζήτησε να αυτοπυρποληθεί, σύμφωνα με τα έθιμα της θρησκείας του. Ο Αλέξανδρος δεν παραβρέθηκε στην καύση του, αλλά τον συνάντησε και τον χαιρέτησε, πριν πεθάνει. Λέγεται ότι τα τελευταία λόγια του Βραχμάνου προς τον βασιλιά ήταν: «θα συναντηθούμε στη Βαβυλώνα», όπου και πέθανε τελικά ο Αλέξανδρος λίγο καιρό αργότερα...

 

[iuakoya]

Στην εποχή του Αλεξάνδρου (356-323 π.Χ.), υπήρχε μια σειρά από ασκητικές αιρέσεις στην Ινδία, των οποίων τα μέλη περιφέρονταν γυμνά ως μέρος της πνευματικής τους πειθαρχίας. Η μεγαλύτερη αίρεση, η Ajivikas, απαιτούσε την πλήρη γύμνια των μαθητών της. Η ομάδα αυτή διήρκεσε περίπου δύο χιλιάδες χρόνια πριν από τη πλήρη εξάλειψη της. Ο Βούδας ήταν ένας γυμνός ασκητής προτού ιδρύσει τη δική του θρησκεία, και έχει υπονοηθεί ότι έβαλε τους οπαδούς του να φορούν ράσα, κυρίως για να τους διακρίνουν από τις άλλες αιρέσεις. Σήμερα, οι περισσότεροι από τους γυμνούς αγίους άνδρες της Ινδίας σχετίζονται με την Jains, τα μέλη μιας μεγάλης ινδικής θρησκείας που ίδρυσε το 500 π.Χ. ο Μαχαβίρα, που επέμεινε στην πλήρη γύμνια των μοναχών ως μέρος του όρκου τους να εγκαταλείψουν τα εγκόσμια...

 

[iuakoya]

Οι Σακκά, μια αίρεση Hindu της Ινδίας, έχουν μεταδώσει τις δικές τους παραδόσεις για το γυμνό στη σύγχρονη Ινδία μέσα από τις χιλιάδες των γυμνών γλυπτών που παραμένουν στους τοίχους της πόλης Khajurako. Χτισμένος περίπου το 1000 μ.Χ., ο ναός στο Khajurako προβάλλει τις αξίες των Σακκά στον σύγχρονο επισκέπτη με μια αμεσότητα που δεν αφήνει τίποτα στη φαντασία. «Δεκάδες χιλιάδες μορφές ανθρώπων και ζώων χορεύουν χαρούμενα πάνω και γύρω από την πρόσοψη των κτιρίων αυτών… Οι βασιλιάδες και οι κοινοί άνθρωποι απεικονίζονται σε χαρούμενη σεξουαλική ένωση, εντελώς γυμνοί εκτός από τα κοσμήματα που φορούν –χάντρες, βραχιόλια– και από την υπόλοιπη διακόσμηση… Η ομορφιά του σώματος εξυψώνεται, αλλά επιδεικνύεται κιόλας. Και, εφ’ όσον η σεξουαλική λειτουργία είναι κι αυτή μέρος του σώματος, εξυψώνεται και αυτή»...

 

[iuakoya]

.

 

[CLOSER822]

Και για τις γυναίκες που ξέρουν από σεξ:
ΑΝΑΣΕΙΣΙΦΑΛΛΟΣ φιλήδονη γυναίκα που πιάνει και κουνάει το φαλλό [ ανασεισίφαλλος = ανασείω + φαλλός]
ΔΡΟΜΑΣ πόρνη του δρόμου [δρομάς = δρόμος]
ΕΥΠΥΓΟΣ γυναίκα με ωραίο κώλο [εύπυγος = ευ + πυγή ]
ΚΑΣΣΩΡΙΣ πόρνη [κασσωρίς = από το κάσις (αδελφός, εταίρος)]
ΜΑΝΙΟΚΗΠΟΣ γυναίκα που θέλει διαρκώς να γαμιέται [ μανιόκηπος = μανία + κήπος (μουνί)]
ΜΥΖΟΥΡΙΣ γυναίκα που βυζαίνει το πέος, πιπατζού [μύζουρις = μυζάω + ουρά (πέος)]
ΠΕΡΙΒΑΣΩ η γυναίκα που καβαλάει ερωτικά άνδρες [περιβασώ = περί + βαίνω]

κλαιω!

 

[iuakoya]

Το γυμνό στην Ανατολή...

Μέχρι τον εικοστό αιώνα, η ιαπωνική έννοια της σεμνότητας διέφερε έντονα από εκείνη της Ευρώπης ή της Αμερικής. Το κοινόχρηστο μπάνιο όπου όλοι μπαίνουν γυμνοί, για παράδειγμα, ήταν ένα βασικό γεγονός της καθημερινής ζωής μέχρι αρκετά πρόσφατα και εξακολουθεί να υπάρχει στις αγροτικές περιοχές, που είναι απομακρυσμένες από τις δυτικότροπες μεγάλες πόλεις της Ιαπωνίας. Παρ’ όλα αυτά, ο Bernard Rudofsky στο βιβλίο του "Είναι τα ρούχα μοντέρνα;" επισημαίνει ότι το γυμνό δεν ήταν αποδεκτό θέμα για τους παραδοσιακούς Ιάπωνες καλλιτέχνες. Ακόμα και οι εραστές ξαπλωμένοι σε κρεβάτια κάτω από στρώσεις παπλωμάτων -ένα αγαπημένο θέμα στην Ιαπωνική Τέχνη- είναι πάντα ντυμένοι, όχι επειδή οι καλλιτέχνες ήταν σεμνότυφοι, αλλά επειδή οι Ιάπωνες φαίνεται να αρέσκονται στο να κάνουν έρωτα μπλεγμένοι στα ενδύματα του άλλου 

 

[iuakoya]

Ωστόσο, οι Ιάπωνες απείχαν πολύ από το να είναι σεμνότυφοι! Η στάση τους πως ό,τι είναι φυσικό είναι ηθικό αποκαλύπτεται στα «νυφικά βιβλία», που δημοσιεύονταν για εκατοντάδες χρόνια στην Ιαπωνία ως μέσο για την πρακτική εκπαίδευση στο σεξ για τις νεαρές γυναίκες. Μέσα από περιγραφικά κείμενα και ρεαλιστικές εικόνες, αυτό το είδος του βιβλίου προετοίμαζε την παρθένα Γιαπωνέζα γυναίκα για τη σεξουαλική συμπεριφορά που θα μπορούσε ή θα έπρεπε να λάβει χώρα μετά το γάμο της. Τα έμπειρα ζευγάρια ήταν επίσης εφοδιασμένα με «μαξιλαρο-βιβλία», που φυλάσσονταν κοντά στο κρεβάτι. Αυτά περιελάμβαναν ερωτικές διεγερτικές εικόνες για την ενίσχυση της συζυγικής απόλαυσης...

 

[iuakoya]

Τα μέλη της κινεζικής ανώτερης τάξης ήταν πολύ πιο συνεσταλμένα και ακόμη θεωρούν τους ημίγυμνους αγρότες υποδεέστερους. Το γυμνό, ακόμα και στην τέχνη, θεωρήθηκε ανήθικο. Στο δοκίμιό του Το μέλλον της γύμνιας, ο John Langdon-Davies αφηγείται μια ιστορία για τους Ιησουίτες ιερείς, οι οποίοι τρομοκρατημένοι έμαθαν ότι οι Κινέζοι θεωρούν τα Χριστιανικά βιβλία, που περιέχουν όμορφες χρωματιστές θρησκευτικές εικόνες των αρσενικών και θηλυκών αγίων με κλασικές ενδυμασίες πτυχωτών υφασμάτων, ως πορνογραφία. Στην αρχαία Κίνα, το αυστηρό έθιμο εμπόδιζε ακόμη και μια γυναίκα της υψηλής βαθμίδας από το να είναι γυμνή παρουσία του γιατρού της. Ο μόνος τρόπος που θα μπορούσε να επικοινωνήσει με το γιατρό της σχετικά με σωματικά προβλήματά της, ήταν να επισημάνει την αντίστοιχη θέση σε μια μικρογραφία γλυπτού από ελεφαντόδοντο ή αλάβαστρο. Αυτά τα μικρά αγάλματα, στοιχεία με μεγάλη σημασία για κάθε αξιοσέβαστο κινέζικο νοικοκυριό στους πιο αρχαίους χρόνους, μπορούν ακόμα να αγοραστούν από τους τουρίστες στα κινεζικά τμήματα των μοντέρνων πόλεων σε όλο τον κόσμο...