Το σεξ του κόσμου σε 80 ημέρες

[iuakoya]

Άψογος! Γράψε μας και για όταν πρωτο-μεταφέρθηκαν οι οίκοι ανοχής Μεταξουργείο και Φυλής. ;)

Σ' ευχαριστώ φίλε, θα μπει στα προσεχώς

 

[vril]

Άψογος! Γράψε μας και για όταν πρωτο-μεταφέρθηκαν οι οίκοι ανοχής Μεταξουργείο και Φυλής. ;)

 

[iuakoya]

ωραιο μωρο!

Ισχύει...

 

[iuakoya]

Επιστροφή στην αρχαία Ελλάδα...

Ο Φιλήμων ιστορεί πως ο Σόλων ίδρυσε πρώτος τα πορνεία στην Αθήνα για να ανακουφίσει τους νέους που έφταναν στην ακμή, ο δε Νίκανδρος ο Κολοφώνιος γράφει πως ο Σόλων ίδρυσε και τον ναό της Πανδήμου Αφροδίτης στην Αθήνα, της προστάτριας του αγοραίου έρωτα, από τα κέρδη των πορνών που είχε εγκαταστήσει στα οικήματα. Από ένα απόσπασμα του Ξενάρχου που διέσωσε ο Αθήναιος πληροφορούμαστε τον τρόπο λειτουργίας τους. Αφού ο Ξέναρχος κατηγορήσει την νεολαία της εποχής του που τρώει τα λεφτά και τον καιρό της με μεγαλόμισθες εταίρες ή με ελεύθερες παντρεμένες γυναίκες διατρέχοντας τον έσχατο κίνδυνο να συλληφθεί, λέει πως θα μπορούσε να διαλέξει άλλον ευκολότερο και ασφαλέστερο δρόμο, την επίσκεψη στα πορνεία, όπου όπως μας αναφέρει, μπορεί κανείς να διαλέξει ελεύθερα όποια του αρέσει. Στέκονταν σε παράταξη μέσα στους οίκους «επί κέρως τεταγμέναι», όπως λέει χαρακτηριστικά, ημίγυμνες ή φορώντας διαφανείς χιτώνες, με αποτέλεσμα να φαίνονται τα πάντα και να διεγείρονται οι πελάτες...

 

[iuakoya]

Η ταρίφα ποίκιλλε από σπίτι σε σπίτι ή από γυναίκα σε γυναίκα και ήταν κατά κανόνα ένας οβολός(το 1/6 δηλ. της δραχμής), αλλά μπορούμε να υποθέσουμε πως μπορούσε ο πελάτης να δώσει κάτι παραπάνω για να έχει ειδική περιποίηση. Τα πορνεία στην Αθήνα ήταν εγκατεστημένα κυρίως στον Κεραμεικό που ήταν μέσα στην πόλη, κατά τον σχολιαστή του Αριστοφάνη, και ειδικότερα στις πύλες του Κεραμεικού, καθώς μας πληροφορούν ο Ησύχιος και η Σούδα. Τα περισσότερα, όμως, ήταν στο λιμάνι, στον Πειραιά, καθώς μας πληροφορεί ο Πολυδεύκης, μιας και ήταν χώρος, όπου έρχονταν έμποροι, ξένοι και ναυτικοί. Όταν έμπαινε ο πελάτης, η πόρτα έκλεινε. Μέσα στο δωμάτιο είχε συνήθως προθάλαμο. Στους τοίχους υπήρχαν άσεμνες και διεγερτικές παραστάσεις, κατάλληλος διάκοσμος για τον χώρο. Τον χειμώνα είχαν κάρβουνα αναμμένα για ζεστασιά. Το κρεβάτι είχε σεντόνια και καλύμματα και μέσα έκαιγε λύχνος συνεχώς...

 

[iuakoya]

Οι πελάτες κατά τα φαινόμενα προπλήρωναν. Οι πόρνες ήταν δούλες, ξένες ή αιχμάλωτες πολέμου ή αγορασμένες. Απαγορευόταν αυστηρά να εκδίδεται ελεύθερη. Ο Θεόπομπος αναφέρει πως ο ρήτορας Κλέομις της Μήθυμνας τους μαστροπούς που προήγαγαν στην πορνεία ελεύθερες τους έδεσε μέσα σε σακκιά και τους έριξε μέσα στη θάλασσα να πνιγούν. Οι προαγωγοί ή πορνοβοσκοί ήταν πρόσωπα ανυπόληπτα και λεγόντουσαν κι αλλιώς πόρνοι, πορνοσκόποι και εταιροτρόφοι. Νοίκιαζαν τα πορνεία και είχαν τις πόρνες καταβάλλοντας κάθε χρόνο το πορνικόν τέλος στο κράτος, ένα φόρο δηλαδή στο κράτος, καθώς μαθαίνουμε απ' τον Αισχίνη. Η ταρίφα των πορνών φαίνεται καθοριζόταν και πάλι απ' το κράτος κι αυτό λεγόταν «διάγραμμα», όπως μας πληροφορεί η Σούδα, όπου οι αγορανόμοι καθώριζαν (διέγραφον) πόσο έπρεπε «λαμβάνειν την εταίραν εκάστην»...

 

[iuakoya]

Το πόσο σοβαρή επίδραση άσκησαν στη ζωή της αρχαίας Ελλάδας φαίνεται από το ότι όλοι οι μεγάλοι άνδρες της αρχαιότητος είναι συνδεδεμένοι με εταίρες που φημίζονταν όχι μονάχα για την ομορφιά και την τέχνη του έρωτα, αλλά και το πνεύμα τους. Η Ασπασία έγινε σύζυγος του ισχυρότερου άνδρα της Αθήνας, του Περικλέους. Η Τιμάνδρα ή Δαμασάνδρα, μητέρα της Λαΐδος, συνδέθηκε με τον Αλκιβιάδη, όπως και η περίφημη Θεοδότη η Αττική. Η χορεύτρια Φίλιννα συνδέθηκε με τον βασιλιά Φίλιππο κι απέκτησε μαζί του τον Αρριδαίο που βασίλεψε μετά τον Αλέξανδρο. Η Μανία και η Λάμια ήταν οι περίφημες εταίρες του Δημητρίου Πολιορκητή. Η Δημώ συνδέθηκε με τον βασιλιά Αντίγονο. Η Μύστα και η Νύσα συνδέθηκαν με τον βασιλιά Σέλευκο. Η Λαΐς είχε δεσμό με τον ζωγράφο Απελλή, τον φιλόσοφο Αρίστιππο και τον Διογένη τον Κυνικό. Η Φρύνη με τον ρήτορα Υπερείδη. Η Μιλτώ με το βασιλιά της Περσίας Κύρο. Η Θαΐς ήταν η εταίρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου και είναι αυτή που έκαψε το ανάκτορο της Περσέπολης σ' ένα γιορταστικό συμπόσιο. Η Γλυκέρα είναι η περίφημη ερωμένη του Μενάνδρου. Η Λαμπιτώ η Σαμία συνδεόταν με τον Δημήτριο τον Φαληρέα. Η Σινώπη με τον Ιεροφάντη των Ελευσινίων Μυστηρίων Αρχία. Η Λεόντιον ήταν η συντρόφισσα του Επίκουρου. Η Αγαθόκλεια ήταν η φίλη του Πτολεμαίου του Δ'. Η Μανία ήταν η ερωμένη του ολυμπιονίκη στο παγκράτιον Λεοντίσκου. Το 13ο βιβλίο του Αθήναιου μας δίνει πλήθος ονόματα, ανέκδοτα και περιστατικά από τις διάσημες εταίρες της αρχαιότητας...

 

[iuakoya]

Ο Ευκτήμων, ένας πλούσιος Αθηναίος, έχει στον Πειραιά ένα κτίριο στο οποίο εκπαιδεύονται μικρές πόρνες. Μια από αυτές, που μεγάλωσε αρκετά ώστε να αρέσει στους πελάτες, τοποθετείται από τον Ευκτήμονα διαχειρίστρια ενός σπιτιού στον Κεραμεικό, κοντά στην αγορά των κρασιών. Έτσι η νεαρή γυναίκα μπόρεσε να στρώσει μια καλή πελατεία από αμπελουργούς της Αττικής που έρχονταν να πουλήσουν τη τρύγημά τους στην Αθήνα. Δεν είναι τίποτε το ταπεινωτικό για έναν ευηπόληπτο πολίτη να συμπεριλαμβάνει ανάμεσα στις πολλές πηγές εσόδων του και τα κέρδη από οίκους ανοχής. Πρόκειται για μια δουλική εργασία κι ο ιδιοκτήτης μπορεί να καρπώνεται από τους σκλάβους την υπεραξία που θέλει, με όποιον τρόπο θέλει...

 

[iuakoya]

Εμφανίζεται παράλληλα μια άγρια, παράνομη πορνεία. Νεαρά αγόρια και κορίτσια τριγυρνούν στους δρόμους κατά μήκος των οχυρωμάτων, ψάχνοντας κάποιον να τους δώσει λίγα χρήματα με αντάλλαγμα ερωτικές συνερεύσεις. Η περιπέτεια του Σοφοκλή είναι χαρακτηριστική: Κάποια μέρα ο μεγάλος τραγικός υποκύπτει στα καλέσματα ενός όμορφου αγοριού που τον διπλάρωσε και το ζευγάρι βρίσκει ένα πρόχειρο κρησφύγετο στη σκιά των οχυρωμάτων της πόλης. Μα, μετά τη σύντομη συνάντηση, το αγόρι αρπάζει τον ακριβό μανδύα του Σοφοκλή και το σκάει αφήνοντας τον ποιητή με τον παιδικό μανδύα. Ο διάσημος συγγραφέας αναγκάστηκε να γυρίσει σπίτι του αξιολύπητος, φορώντας τον κοντούτσικο μανδύα του αγοριού και γινόμενος ρόμπα. Τραγικό  

 

[iuakoya]

Επιστροφή στη νεότερη Ελλάδα...

Η πρώτη πόρνη της Πάτρας...
Το 1828 – όταν η γαλλική στρατιά του Μαιζώνος εξανάγκασε τα τουρκοαιγυπτιακά στρατεύματα του Ιμπραήμ να εγκαταλείψουν την Πελοπόννησο – εμφανίστηκε στην Πάτρα η πρώτη πόρνη επισήμως. Ήρθε στην Πάτρα από την Τρίπολη. Ήταν μια όμορφη Τουρκάλα, που για να αποφύγει την αιχμαλωσία βαπτίσθηκε χριστιανή και πήρε το όνομα Μαρία. Μαζί της συζούσε και ένας άνδρας, που παρουσιαζόταν σαν αδελφός της και άνοιξε ένα μικρομάγαζο που πουλούσε ρακή και καπνό. Στους αδιαμόρφωτους δρόμους της ερειπωμένης τότε Πάτρας των 4.000 κατοίκων περιέφεραν την ανία τους οι φαντάροι του Μαιζώνος αναζητώντας ψυχαγωγία και έρωτα. Έκαναν βέβαια κρούσεις στις Ελληνίδες αλλά εκείνες τους απόκρουαν. «Άντε πάενε, σκύλε Φράγκε»: ήταν η συνηθέστερη απάντηση. Έτσι, όταν η Τουρκομαρία αποφάσισε να ασκήσει το αρχαιότερο επάγγελμα, βρήκε πρόθυμη πελατεία που μέρα με τη μέρα αυξανόταν. Αυτό της επέτρεπε να αυξάνει συνεχώς την «ταρίφα» και να γίνεται εκλεκτική. Και σύντομα έφθασε να δέχεται μόνο αξιωματικούς Γάλλους και με αμοιβή ένα ναπολεόνι την επίσκεψη...

 

[iuakoya]

Αλλά το μονοπώλιο της Τουρκομαρίας δεν κράτησε για πολύ. Εμφανίστηκαν αδίστακτοι προαγωγοί, που έφεραν από χωριά κορίτσια ορφανά και απροστάτευτα και τα εξώθησαν στην πορνεία. Έτσι το καλοκαίρι του 1829, σύμφωνα με γραπτή μαρτυρία της εποχής, υπήρχαν στην Πάτρα, 20 οίκοι ανοχής. Οι εργασίες τους βέβαια λιγόστεψαν όταν έφυγαν τα γαλλικά στρατεύματα. Αλλά τα επόμενα χρόνια, όσο η Πάτρα γινόταν πολυπληθέστερη και πλουσιότερη, τόσο πλήθαιναν και οι προσφορές παντός είδους διασκέδασης. «Τα οικήματα των κοινών γυναικών κείνται σποράδην, απανταχού σχεδόν της πόλεως, είς τε το κέντρον και τα άκρα αυτής» - έγραφε το 1885 ο γιατρός Ιω. Βέρροιος, σε υπόμνημα προς τον Νομάρχη. Ζητούσε με αυτό να συγκεντρωθούν οι πόρνες «εις εν και το αυτό μέρος». Όμοια πρόταση είχε απορριφθεί κάποια χρόνια πριν από το Δημοτικό Συμβούλιο και την ίδια τύχη είχε και η πρόταση του Βέρροιου...

 

[iuakoya]

Πάντως κάποιες συνοικίες ανά εποχές – όπως και σήμερα - φιλοξενούσαν πολλούς κακόφημους οίκους. Για πολλά χρόνια η πιο κακόφημη γειτονιά ήταν η Άρια, κάτω από τα Ψηλαλώνια. Εκεί ήταν δύσκολο να κυκλοφορήσεις την νύκτα. Η αστυνομία έκανε πολλές «επιχειρήσεις αρετής» στα... διαφθορεία, αλλά τίποτε δεν άλλαζε. Η πατραϊκή κοινωνία περιφρονούσε τις γυναίκες ελευθέρων ηθών και αυτές ανταπέδιδαν την περιφρόνηση με διάφορους τρόπους. Κυκλοφορούσαν σε κεντρικούς δρόμους πεζές ή με άμαξες σκανδαλιστικά ντυμένες και προκαλούσαν τους άντρες με χειρονομίες ή βωμολοχίες. Το κακό θέλησε να περιορίσει το 1895 ο αστυνόμος Παπασπύρου, με αστυνομική διάταξη που απαγόρευε στις γυναίκες αυτές να βγαίνουν από τα σπίτια τους χωρίς άδεια της αστυνομίας. Εξυπακούεται ότι η ανεδαφική διάταξη εφαρμόστηκε μερικώς κάποιες μόλις μέρες...

 

[iuakoya]

Αξίζει να σημειωθεί ότι λίγα χρόνια νωρίτερα το 1888-1889 μια φήμη τρομοκράτησε τις πόρνες της Πάτρας και απέφευγαν συστηματικά να κυκλοφορούν στους δρόμους. Διαδόθηκε ότι ο Τζακ ο αντεροβγάλτης, που τότε δρούσε στην Αγγλία διέφυγε και εμφανίστηκε στην Πάτρα. Και όταν κάποιος ανακάλυψε την αδελφή του να εργάζεται σε πορνείο της Πάτρας και την σκότωσε ο «Φορολογούμενος» (27 Ιανουαρίου 1889) έγραψε ότι το έγκλημα αυτό: «υπέβαλε πανικόν εις την τάξιν των παρ’ ημίν γυναίων διότι αποδίδεται εις τον αντεροβγάλτην, περί της ενταύθα εμφανίσεως του οποίου πολλά διηγούνται θαυμάσια». Από τότε είχε και η πορνεία την εξέλιξή της...

 

[iuakoya]

Τα πρώτα κόκκινα φανάρια...

Στα 1917, αστυνομική διάταξη απαγορεύει τη λειτουργία των - όπως ονομάζονται για πρώτη φορά - «οίκων ανοχής» μετά τα μεσάνυχτα, την παραμονή εντός τους «παντός πολίτου», στοχεύοντας στην απομάκρυνση από τον χώρο των προστατών ή κακοποιών. Το 1918 τοποθετούνται για πρώτη φορά στην είσοδο των οίκων ανοχής κόκκινα φανάρια, που παραμένουν αναμμένα όλη τη νύχτα. Στο σκεπτικό της σχετικής αστυνομικής διάταξης εξηγείται ότι το μέτρο κρίνεται απαραίτητο ώστε να διαφοροποιούνται με τα άλλα σπίτια της περιοχής. «Προς πρόληψιν θορυβωδών επεισοδίων και άλλων της κοινής ησυχίας συγχύσεων, αίτινες λαμβάνουσι χώραν εκ της εισόδου διαφόρων ατόμων εις οίκους, εκλαμβανομένους εκ παρεξηγήσεως ως οίκους ανοχής»...

 

[iuakoya]

Τα πορνεία της Θεσσαλονίκης στην περίφημη Μπάρα...

Στα κρεβάτια τους, ξάπλωσε κάθε «καρυδιάς καρύδι». Εκεί, στη Μπάρα, όπως λέγανε την περιοχή με τα στάσιμα νερά οι Τούρκοι, νεαρές ή και πιο μεγάλες κοπέλες εξασκούσαν με κάθε προφύλαξη, το επάγγελμα της πορνείας. Η περιοχή μεταξύ των οδών Λαγκαδά και Μοναστηρίου, που έφτανε μέχρι τον Σιδηροδρομικό Σταθμό, ήταν σαν μια μικρή αυτόνομη πολιτεία μέσα στην Θεσσαλονίκη. Κοντά στο λιμάνι και τη βασική πύλη εισόδου της πόλης, για να μην ενοχλεί τα παλιά χάνια ή καπηλειά, να μην σκανδαλίζει την κοινωνία και κυρίως να εξυπηρετεί στα γρήγορα. Ταξιδιώτες, στρατιώτες, ναυτικοί, πλούσιοι, φτωχοί, Έλληνες και ξένοι, καλοί και υπόκοσμος, «αγόραζαν» καθημερινά, στα μπορντέλα της Μπάρας, την απόλαυση του σεξ. Και φυσικά, όπως πάντα, «τα λεφτά μπροστά»...

 

[iuakoya]

Η Μπάρα γνώρισε μεγάλες στιγμές σε δύο περιόδους. Η πρώτη ήταν από το 1912 ως το 1918, όπου οι κοπέλες που δούλευαν εκεί, εκπροσωπούσαν σχεδόν κάθε κομμάτι της πολυ – εθνοτικής Θεσσαλονίκης. Λέγεται ότι κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου η αμαρτωλή Μπάρα ήταν η μεγαλύτερη πιάτσα στην Ευρώπη, αριθμώντας περισσότερες από 1.500 πόρνες! Η δεύτερη, τη δεκαετία του ‘40, όπου στα τέλη τα περισσότερα σπίτια έκλεισαν. Η φήμη της γειτονιάς του πληρωμένου έρωτα ήταν ξακουστή σε όλη την Ελλάδα. Στη οδό Αφροδίτης, τα πορνεία - καμαρούλες ήταν κοντά το ένα στο άλλο. Σχεδόν όλα μονοόροφα. Εκεί, οι περισσότερες πόρνες είχαν και το νοικοκυριό τους...

 

[iuakoya]

Κάποια καμαράκια είχαν επιπλέον μια μικρή κουζίνα, ή ένα ακόμη μικρό δωμάτιο. Στην πόρτα του κάθε «ατομικού» πορνείου καθόταν η μία και μοναδική εργάτρια του σεξ. Όταν η κοπέλα είχε πελάτη, τραβούσε την πόρτα. Θραύση έκαναν Ουγγαρέζες και Πολωνές πόρνες. Υψηλού επιπέδου ήταν επίσης οι Σμυρνιές και οι Βολιώτισσες. Οι διάλογοι, όπως διαβάζουμε στο βιβλίο του Ηλία Πετρόπουλου «Το Μπουρδέλο», ήταν, αν μη τι άλλο, κλασικοί. «Όταν ο διαβάτης πλησίαζε, η πόρνη του έλεγε γλυκά-γλυκά: Έλα, λεβέντη μου, καί θα σου κάνω όλα τα γούστα μ’ ένα πενηντάρικο! Όταν ο διαβάτης έφτανε στο ύψος της πόρτας της πόρνης, αύτη τον παρακαλούσε: Έλα, ψωλ@ρ@ μου και δε θα μετανιώσεις! Όταν ο διαβάτης (δισταχτικά) προσπερνούσε, η πόρνη άρχιζε την μειοδοσία: έλα, κούκλε μου, με οχτώ ταλιράκια! Κι όταν ο διαβάτης έπιανε να απομακρύνεται, η πόρνη του έκραζε ξοπίσω του: Να ρε μ@λ@κ@! Τι νόμιζες; Εσένα περίμενα εγώ;» 

 

[iuakoya]

Η άδεια ασκήσεως επαγγέλματος...

Τα κορίτσια έπρεπε να έχουν άδεια ασκήσεως επαγγέλματος. Για την έκδοση, απαιτούνταν η έγκριση της Επιτροπής προς καταπολέμηση των αφροδίσιων νόσων. Έτσι, περνούσαν συνεχώς εξετάσεις. Πριν από τη σύσταση της επιτροπής, τον έλεγχο έκαναν στρατιωτικοί γιατροί, για να αποφύγουν τη μετάδοση σύφιλης στους στρατιώτες. Αρκετές είχαν διαλέξει μόνες τους, το «σπίτι» που θα δούλευαν. Άλλες έμεναν μαζί, σε σπίτια «νταβατζήδων» και δούλευαν εκεί. Και κάποιες δούλευαν μόνες. Όσες ασκούσαν την πορνεία στην Μπάρα περιστασιακά, έπρεπε να ανακοινώνουν στην αστυνομία σε ποιο στέκι θα δούλευαν...

 

[iuakoya]

Οι τσατσάδες...

Θρυλικές τσατσάδες της περιοχής λέγεται ότι ήταν η Μαντάμ Κλεοπάτρα, η Ζιζέλ η Εβραία, και η Αμαλία. Η τελευταία μάλιστα, δεν σήκωνε πολλά. Όταν κάποιος ήταν αθυρόστομος, αυτή με χιούμορ και πολλά κοσμητικά επίθετα, τον «στόλιζε» καταλλήλως. Γνωστή για τη δράση της ήταν και η Μαντάμ Δέδε, που δούλευε στην οδό Αγγελάκη. Τα κορίτσια της ήταν μόνο Μικρασιάτισες και η σχέση της με τις Αρχές στενότατη. Ήταν κουμπάρα του αρχηγού της Αστυνομίας και συχνά «έδινε» μέλη του υποκόσμου...

 

[iuakoya]

Υπήρχαν όμως και κανονικά σπίτια στην Μπάρα. Ανάμεσα στις οικείες του πληρωμένου έρωτα, ζούσαν και οικογένειες. Για την αποφυγή παρεξηγήσεων με ξαναμμένους εραστές, η επιγραφή στην πόρτα ήταν σαφής. «Προσοχή οικογένεια». Στον δρόμο αυτό, η πράξη δεν κόστιζε ακριβά. Το ίδιο και στη Βάκχου, ή την Οδυσσέως. Σχεδόν τα μισά λεφτά, από ότι πλήρωναν στα δύο πολυόροφα «σπίτια» της οδού Ειρήνης. Εκεί, για να καταλήξουν στο κρεβάτι κάποια κοπέλας που νοίκιαζε δωμάτιο, περνούσαν πρώτα από τη διευθύντρια του οίκου! Παρών, φυσικά, στο χώρο και ο μπράβος. Την περιθωριακή περιοχή πλαισίωναν καφενέδες, ταβερνάκια και τεκέδες...