Κ εμείς τι πρέπει να κάνουμε;.... το προβλημα το ξερουμε, τη λυση δεν ξερουμε...
Εγώ προσπαθώ πάντα το εξής.
Να ελαχιστοποιώ κάθε πιθανό μου μειονέκτημα σε ατομικό επίπεδο και να τηρώ όσο το δυνατό τα κοινωνικά προσχήματα,ώστε να μπορώ να συμμετέχω στο όλο νυφοπάζαρο με καλές πιθανότητες.
Καλες πιθανότητες θα πει να φέρνεις όσο το δυνατόν την κατάσταση στα μέτρα σου ώστε να μπορείς να διαλέγεις με ποια θα βγεις και από την πληθώρα των ηλιθίων γυναικών της εποχής μας,να είσαι σε θέση να κρατήσεις αυτή που αξίζει και θέλεις πραγματικά.
Μακριά από τεράστιους συμβιβασμούς που οδηγούν μαθηματικά στη δυστυχία.
Όμως όλα αυτά δεν πρέπει να γίνονται ψυχαναγκαστικά.
Πάλι θα χρησιμοποιήσω το παράδειγμα της εκγυμνασης.
Δε θα γυμναστώ για να αρέσω στην κάθε καργιόλα.
Θα γυμναστώ γιατί σέβομαι το σώμα μου,μου αρέσει να νιώθω ευεξία,κ.λ.π.
Όποιος μπορεί να κάνει το ίδιο πράγμα σε όλους τους υπόλοιπους τομεις της ζωής του,θεωρώ ότι παίρνει και το πάνω χέρι με τις γυναίκες.
Δηλαδή επαγγελματική ανέλιξη,καλλιέργεια του πνεύματος,κ.λ.π.
Όμως όλα αυτά πρέπει να πηγάζουν από εσωτερικά κίνητρα,όχι απλά για να αρέσουμε στους άλλους.
Πιστεύω οτι όποιος έχει τέτοια στάση ζωής,είναι ευτυχισμένος με τον εαυτό του πρωτίστως,αστράφτει αυτοπεποίθηση και μετά είναι σε θέση να διαλέξει και να ξεσκαρτάρει τη σαβούρα.
Με όσες γυναίκες από διάφορες χώρες κι αν έχω συζητήσει για το τι θεωρουν το πιο ελκυστικό πράγμα σε έναν άντρα,μου είπαν η αυτοπεποίθηση.
Όμως η αυτοπεποίθηση χτίζεται,δεν είναι έμφυτη.
Και πρέπει να χτίζεται σε στέρεες βάσεις,με αυστηρή αυτοκριτική.
Αλλιώς είμαστε κλόουν,με κίνδυνο να μας γλεντήσει το κάθε γύναιο.