Το θέμα το πως μια χριστιανή γυναίκα από πρώην USSR επιλέγει τόσο εύκολα να παντρευτεί έναν Τούρκο οφείλω να πω πως με απασχόλησε ως αντικείμενο, κυρίως με προβλημάτισε, και ειδικά όταν γίνεται σύγκριση ανάμεσα σε Πολωνέζες, Ρωσίδες, Ουκρανές. Είναι θέμα οικονομικό, μορφωτικό, κοινωνικό? Προφανώς όλα τα παραπάνω. Και ενώ θα περίμενε κανείς με βάση αυτή τη σκέψη οι Ουκρανές να βρίσκονται στην πρώτη θέση.. βλέπουμε πως οι Ρωσίδες, με σαφώς καλύτερους μισθούς και οικονομία σε σχέση με τον οικονομικό πάτο που λέγεται Ουκρανία, αγαπούν στατιστικά περισσότερο τον τούρκικο πέουλα και βρίσκονται στην πρώτη θέση όπως αναφέρει το άρθρο που αναφέρεται στην Alanya, μια πόλη στα παράλια της Τουρκίας.
Σύμφωνα και με το άρθρο που βρήκα λοιπόν από μια γρήγορη ματιά μόλις τώρα στο διαδύκτιο οι Ουκρανές, σε σχέση με τις Ρωσίδες, αντιστέκονται σε γάμους με Τούρκους ή έστω τα ποσοστά είναι μικρότερα παρά την οικονομική ανέχειά τους σε σχέση με τις Ρωσίδες
Από όπου το παρακάτω απόσπασμα
Local records also revealed that in Alanya, a popular tourist destination in Turkey's southern province of Antalya, 314 women from 39 different countries have chosen Turkish men as their husbands. In 2014, out of
314 marriages in Alanya, Turkish men tied the knot with
67 brides who are Russian nationals, followed by
56 German and
22 Ukrainian women.
Επίσης από προσωπική εμπειρία στο τελευταίο μου ταξίδι στην Ουκρανία και συγκεκριμένα στο Khmelniskiy, παρά το γεγονός πως οι Τούρκοι έχουν πάρει ένα μεγάλο κομμάτι της τοπικής οικονομίας μέσω του εμπορίου, όταν πήγαμε σε μια Disco κατακλυσμένη από Τούρκους μπορούσες εύκολα να παρατηρήσεις ότι οι διαθέσιμες γυναίκες για αυτούς ήταν οι 'ειδικές' γυναίκες +15/+20 κιλά minimum από το φυσιολογικό. Αυτές που μπαίνουν στην κατηγορία 1,2 άντε 2,5 στην κλίμακα ομορφιάς. Δηλαδή ψωνίζουν από τα σκουπίδια. Και αυτό λίγο με έκανε να χαρώ και να αναθαρρήσω σκεπτόμενος ότι εμείς που δεν ζούμε εκεί μπορούμε και είμαστε μόλις για λίγα βράδια στη Disco τους έχουμε πιο όμορφες γυναίκες από το τα Τουρκοτραπέζια γύρω μας, και ας νιώθαμε έξω από τα νερά μας.
¨