Ολοι καλοί οι υπολογισμοί παραπάνω αλλά ξεκινάνε από λάθος βάση...
δώστε λίγο προσοχή.. το παληκάρι έχει ένα δικό του μαγαζί το οποίο θα μπορούσε να το νοικιάσει ας πούμε για 500 ευρώ τον μήνα.. θα ρίξει μέσα και ένα κεφάλαιο 50.000 ευρώ που αν το έβαζε στην τράπεζα θα του έφερνε 2000 τον χρόνο δηλαδή άλλα 170 τον μήνα.. μέχρι στιγμής λοιπόν 670 Ευρώ... ας πούμε ότι το δουλεύει μόνος του και στην περίπτωση καφέ-τυροπιτάδικου κλπ θα βαράει 10-12 ώρες δουλειά την μέρα... αν αντί να δουλέψει λοιπόν στο τυροπιτάδικο δούλευε κάπου 12αρο θα έβγαζε 60-80 ευρώ την μέρα και για α πάρουμε τον μέσο όρο 70 δηλαδή θα είχε ένα μηνιάτικο γύρω στο χιλιάρικο καθαρό...
αρα μέχρι στιγμής 500 + 170 + 1000 = 1.670 Ευρώ θα πρέπει να βγάζει για να καλύψει ότι ήδη έχει... από κεί και πέρα το συζητάμε..
Σωστοί οι υπολογισμοί φίλε μου, πλην του μηνιάτικου χιλιάρικου. Αν κατάλαβα καλά ο φίλος μας δεν έχει δουλειά σήμερα, άρα το 1000άρικο δεν υφίσταται, και όλοι ξέρουμε ότι δεν είναι εύκολο να βρει κανείς δουλειά σήμερα που να σου αφήνει καθαρό ένα 1000άρικο. Άρα η βάση του είναι το 670άρι (με τους υπολογισμούς σου πάντα).
Γενικά γράφτηκαν πάμπολλα γιατί το θέμα είναι προφανώς επίκαιρο για πολλούς (που θα γίνουν και περισσότεροι όσο περνάει ο καιρός), δηλαδή για ικανούς και συχνά νέους ανθρώπους που έμειναν χωρίς δουλειά και έχουν και ένα μικρό μαγαζάκι (ή άλλο ακίνητο) που είναι και ξενοίκιαστο και θέλουν από κάπου να πιαστούν.
Όπως ξαναέγραψα η εποχή είναι εξαιρετικά δύσκολη για επιχειρήσεις και ανοίγματα. Ο πρόεδρος έγραψε ότι στις δύσκολες εποχές υπάρχουν και οι μεγάλες ευκαιρίες, ή να το πούμε λαϊκά «ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται». Ορθό αλλά πρέπει να είσαι και «λύκος». Και επειδή οι πραγματικοί λύκοι είναι ελάχιστοι, και μάλλον ούτε και εσύ είσαι (όπως και εγώ και οι περισσότεροι) σκέψου κάτι άλλο. Να θυμίσω ότι στις δύσκολες εποχές οι άνθρωποι -κύρια από απελπισία- είναι έτοιμοι να αναλάβουν μεγαλύτερα ρίσκα, με συνέπεια οι περισσότεροι (στατιστικά) να αποτυχαίνουν και να χάνουν και τα λίγα που αρχικά είχαν. Πάντα θα υπάρχουν και μερικοί που θα πετυχαίνουν αλλά αυτοί θα είναι ελάχιστοι. Φυσικά να μην έχουμε αυταπάτες ότι με ένα συνοικιακό μαγαζάκι θα γίνει κάποιος σύντομα πλούσιος.
Άρα αν έχεις και κάποιο κεφάλαιο η γνώμη μου είναι να μείνεις εκεί που είσαι για τώρα. Ενοικίασε (αν βρεις φυσικά κάποιον που θα πάρει το ρίσκο) το κατάστημα, και κράτησε και το κεφάλαιο για πιθανές δύσκολες καταστάσεις και γενικά συντήρηση. Ταυτόχρονα να ψάχνεις για νέα δουλειά στο αντικείμενο που έχεις σπουδάσει, το αγαπάς και σε ενδιαφέρει πραγματικά. Άλλωστε στο αντικείμενό σου πάντα θα έχεις δυνατότητα για κάτι καλύτερο, από κάτι που πρακτικά στην τύχη βρέθηκες να κάνεις (άπειρος μαγαζάτορας). Αν δεν έχεις υποχρεώσεις/δεσμεύσεις εδώ, και γνωρίζεις γλώσσες, κοίτα για δουλειά και στο εξωτερικό. Θα ζεις νορμάλ εκεί για μια δεκαετία και μετά το ξαναβλέπεις ανάλογα με το πως θα είναι τα πράγματα εδώ.
Αν τώρα, μετά από μήνες, δεν βρεις δουλειά και το μαγαζί δεν νοικιάζεται τότε να ξεκινήσεις κάτι χαμηλού κόστους/ρίσκου ώστε να μειώσεις τα ρίσκα σου στο ελάχιστο. Η λύση του καφέ αρχικά, με σνακ, τυρόπιτες κλπ στην συνέχεια είναι καλή λύση (απλά την αναφέρω ενδεικτικά). Έχω και εγώ γνώση από τον συγκεκριμένο χώρο, και όπως έγραψε και ένας φίλος πιο πάνω αν έχεις ποιότητα, λογικές τιμές, και (το σημαντικότερο) είσαι άψογος στο service και στην καθαριότητα και πραγματικά σέβεσαι τους πελάτες σου, θα δεις πως θα βγάλεις σίγουρα μεροκάματο. Ο καφές έχει γενικά ελάχιστο κόστος (ακόμα και με καλής ποιότητας υλικά) και εξαιρετικό ποσοστό κέρδους, το μυστικό είναι στο σέρβις. Αν μετά η δουλειά ανοίξει θα είσαι ακόμα καλύτερα. Καλή Τύχη!
