Τα γκόλ που φάγαμε ήταν αστεία. Ιδιαίτερα το πρώτο. 1-με δύο δικούς μας ήταν και ο Αμπιντάλ σήκωνε τα χέρια ψηλά σα να μην τον είχε δεί τον ματωμένο.
Τέλος πάντων. Απλά έτσι όπως πήγε το ματς αν θέλουμε να τ αλέμε όλα, πιστεύω ότι όλοι μας ενώ χαρήκαμε, μείναμε και με μια αλατίλα στο στόμα με το σκεπτικό ότι δεν κρατήσαμε έστω το 3-1 όσον αφορά τις διαφορές στα γκόλ.
Λεπτομέρια βέβαια αλλά μιας και παίξαμε μπαλάρα χθες το λέω.
Και υπενθυμίζω δεν είμαι κωλοτούμπας. Πρίν το ματς έλεγα ότι και με Χ είμαι ευχαριστημένος. Υποτίμησα την ομάδα ή μάλλον θεώρησα ότι η Ατλέτικο είναι σε άλλο επίπεδο. Δεν πιστεύω ότι η Ατλέτικο ξαφνικά έπεσε σκαλιά.
Απλά ο γαύρος πραγματικά στέκεται παντού και με όλους, εντός και εκτός όχι απλά αξιοπρεπέστατα, αλλά πραγματικά σαν φόβητρο. Αν κρίνουμε τα περυσινά και το ξεκίνημα φέτος, γιατί να μην πιστέυω διπλό στην Ιταλία? Έχω το δικαίωμα πια με αυτά που βλέπω. Απλά λόγω απουσιών πολλών βασικών από την περυσινή χρονιά δεν ήξερα στα δύσκολα πως θα ανταπεξέλθουμε. Εδώ φάνηκε ότι ο Μίτσελ είχε πλάνο (κάτι που το λέγαμε). Δεν έπαιρνε και πούλαγε ότι να ναι. Ήξερε τι πρέπει να μπαλώσει. Με μία επιφύλαξη μόνο για ένα κεντρικό αμυντικό που τον έχασε στο τέλος και δεν το ήξερε.
Μπράβο στον Μίτσελ, Μπράβο στους παίκτες... Μπράβο στον κόσμο.
Θέλω πούτσα στη γιούβε μόνο και μόνο για τα παλιά...
Κανένας βάζελος δε θα έρθει να μας ζαλήσει τα αρχίδια με την πορεία του 1970?