Αναδημοσιεύω από sport24.gr
"Η καλύτερη φιέστα σ' ένα όχι γεμάτο γήπεδο
Το "ωραίο" δεν βρίσκεται συνήθως στο "πολύ", ούτε για να περάσεις καλά χρειάζεται... πολυκοσμία.
Η ΠΑΕ Ολυμπιακός είχε ανακοινώσει εδώ και αρκετό καιρό πως η φιέστα για το 40ο πρωτάθλημα του συλλόγου θα είναι λιτή, όμως το "λιτή" δεν σημαίνει απαραίτητα και κακόγουστη ή ανούσια.
Αυτό το διαπιστώσαμε την Κυριακή 21 Απριλίου του 2013 στο "Γεώργιος Καραϊσκάκης", όπου η ομάδα του Πειραιά πανηγύρισε το 40ο πρωτάθλημα της με μια ιστορική και λαμπρή γιορτή. Μια γιορτή, που μπορεί να χαρακτηριστεί ως η καλύτερη των τελευταίων ετών.
Δίχως φανφάρες, δίχως υπερβολές, χωρίς οργανοπαίκτες-τραγουδάκια και κέφι που θυμίζουν πανηγύρι, χωρίς καμία δόση κιτς και το σημαντικότερο; Με έμφαση στην ένδοξη ιστορία του συλλόγου και σε τμήματα που αξίζουν το χειροκρότημα του κόσμου. Ο κόσμος βέβαια από την πλευρά του, επέλεξε να μην γεμίσει τις εξέδρες του γηπέδου, όμως όπως αποδείχθηκε αυτοί έχασαν και όχι ο Ολυμπιακός...
Ο σύλλογος που ιδρύθηκε το 1925 στέφθηκε για 40η φορά Πρωταθλητής Ελλάδας κι αυτό δεν συμβαίνει συχνά. Αναρωτηθείτε μονάχα πόσες ομάδες στο εξωτερικό το έχουν καταφέρει ή πως είναι τα πράγματα εντός των συνόρων σε άλλες ιστορικές ομάδες. Η μεγάλη ΑΕΚ υποβιβάστηκε για πρώτη φορά στην ιστορία της και ο Παναθηναϊκός δεν θα βγει εκτός συνόρων την επόμενη σεζόν, αφού τερμάτισε σε θέση εκτός Ευρώπης (6ος).
Κι όμως οι φίλαθλοι του Ολυμπιακού επέλεξαν να γυρίσουν την πλάτη και να χάσουν μια γιορτή και μια ιστορική αναδρομή. Ίσως γιατί θεωρούν δεδομένη την κατάκτηση του πρωταθλήματος κάθε χρονιά. Ίσως γιατί δεν έχουν ζήσει τα "πέτρινα" χρόνια, όταν το "Γ. Καραϊσκάκης" ήταν κατάμεστο, παρά το γεγονός πως ο Ολυμπιακός αγνοούσε το πρωτάθλημα. Ίσως γιατί η οικονομική και διοικητική σταθερότητα τους μοιάζει κάτι άκρως φυσιολογικό, τη στιγμή που οι υπόλοιποι σύλλογοι δυστυχώς διαλύονται ή είναι υπό διάλυση και ακολουθούν σφιχτή οικονομική πολιτική. Μην ξεχνάμε βέβαια πως ο ίδιος κόσμος που αναπολεί τον Σωκράτη Κόκκαλη, την τελευταία του σεζόν στο τιμόνι της ομάδας, είχε εξαπολύσει σφοδρή επίθεση εναντίον του και τα υποτιμητικά συνθήματα ήταν συνηθισμένο φαινόμενο. Μάλλον πρέπει να χάσεις κάτι για να το εκτιμήσεις. Το λέει και ο λαός...
Ας αφήσουμε όμως τους απόντες και ας ασχοληθούμε με τους παρόντες και όσους χάρηκαν με τη ψυχή τους την χθεσινή φιέστα. Συγχωρήστε με, αλλά την προτιμώ χίλιες φορές από κάτι φιέστες που τραγουδούσε κάποια Μαριάντα Πιερίδη και κάποια Βανέσα Αδαμοπούλου. Οι φίλαθλοι (σίγουρα όχι όλοι) μπορεί να διασκέδαζαν και να "έπαιρναν" μάτι, όμως αγνοούσαν κάτι πολύ σημαντικό. Την ιστορία του συλλόγου. Γιατί αν δεν γνωρίζεις από που προέρχεσαι, τότε δεν ξέρεις και που πας.
Την Κυριακή λοιπόν, οι άνθρωποι της "ερυθρόλευκης" ΠΑΕ παρουσίασαν με φιέστα διαφορετική από τις υπόλοιπες, για να ταιριάζει με την ιδιαιτερότητα του 40ου πρωταθλήματος. Το "Γεώργιος Καραϊσκάκης" μετατράπηκε σε μουσείο και η "ερυθρόλευκη" ιστορία περνούσε μπροστά από τα μάτια των θεατών, ενώ όλα τα τρόπαια ήταν σε παράταξη. Λίγο νωρίτερα, η νέα γενιά, τα παιδιά του Ολυμπιακού που πήραν το πρωτάθλημα Νέων και είχαν φτάσει στους "8" του "NextGen Series" δέχτηκαν το ζεστό χειροκρότημα του κόσμου.
Στα μάτριξ είδαμε ένα μίνι ντοκιμαντέρ για την ιστορία του συλλόγου, ενώ στον αγωνιστικό χώρο βρίσκονταν οι Ηλίας Ρωσίδης, Γιάννης Γκαϊτατζής, Ζιοβάνι Σίλβα ντε Ολιβέιρα και Αβραάμ Παπαδόπουλος. Ένας παίκτης που εκπροσωπούσε κάθε 10άδα πρωταθλημάτων.
Πόσο σημαντικό και πόσο καλό μπορεί να κάνει η χθεσινή φιέστα στα νέα παιδιά;
Πόσοι άνθρωποι θα άκουσαν για πρώτη φορά το όνομα του σπουδαίου Ηλία Ρωσίδη και του μεγάλου Γιάννη Γκαϊτατζή και θα έψαξαν πληροφορίες στο google ή θα ρώτησαν κάποιον μεγαλύτερο γι' αυτούς τους ποδοσφαιριστές;
Πόσοι γνώριζαν πως ο Ολυμπιακός πέρασε πολύ δύσκολα στην επταετία της χούντας (1967-1974);
Πόσοι ξέρουν για του Μπούκοβι την ομαδάρα;
Πόσοι ξέρουν πόσο σπουδαίος πρόεδρος ήταν ο Νίκος Γουλανδρής;
Αυτά και άλλα πολλά, τα είδαμε στο μίνι ντοκιμαντέρ και είναι σίγουρο πως κάποιοι έμαθαν σημαντικά πράγματα χθες ή έστω μπήκαν στη διαδικασία να τα ψάξουν. Ολυμπιακός δεν είσαι, αν ξέρεις 2-3 υβριστικά συνθήματα για τον Παναθηναϊκό ή αν τραγουδάς για "λαγούς", επεισόδια και κάψιμο συνδέσμων. Ολυμπιακός έγιναν εκατομμύρια παιδιά επί δεκαετίες για τα πρωταθλήματα, το όμορφο θέαμα, τις ξεχωριστές ιστορίες και όσα συμβολίζει αυτή η ομάδα. Ήρθε η ώρα λοιπόν για μαθήματα ιστορίας και η ΠΑΕ έκανε μια καλή αρχή στην φιέστα για το 40ο.
Τέλος, αυτό που δεν πρέπει να ξεχάσουμε είναι οι πανηγυρισμοί κατά τη διάρκεια του ημιχρόνου (Ολυμπιακός-Πανιώνιος 2-1) από τις ομάδες βόλεϊ ανδρών και γυναικών. Οι άνδρες πήραν το τρεμπλ (Πρωτάθλημα, Κύπελλο, Λιγκ Καπ), οι γυναίκες το νταμπλ (Πρωτάθλημα, Κύπελλο) και το πανηγύρισαν με τη ψυχή τους μαζί με τους φιλάθλους.
Άλλωστε αυτοί οι αθλητές, δεν έχουν την πολυτέλεια των ποδοσφαιριστών να αγωνίζονται μπροστά σε τόσο πολύ κόσμο, ούτε φυσικά αμείβονται πλουσιοπάροχα. Πάλεψαν όλη τη χρονιά, έχοντας δίπλα τους την διοίκηση και βγήκαν νικητές, σαρώνοντας τα πάντα. Κι όλα αυτά, χάρη στον κόσμο της ομάδας και την "Θύρα 7" που (με την βοήθεια του Βαγγέλη Μαρινάκη) κρατά ζωντανό και στην κορυφή της Ελλάδας τον Ερασιτέχνη Ολυμπιακό. Αυτά τα τμήματα κι αν αξίζουν το χειροκρότημα του κόσμου..."
γιαυτο λεω μαλλον δεν θα ξυπνησουν ποτε...
