Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν ένας οπαδός. Βαζελάκο τον έλεγαν και ήταν καλομαθημένος και καλοαναθρεμμένος. "Να χαρώ να χαρώ να χαρώ, το μωρό το μωρό το μωρό" τον είχαν οι αρχές. Αστυνομία, αθλητικοί δικαστές, ΕΠΟ, πολιτικά δικαστήρια, τα πάντα όλα. Άλλοι οπαδοί μπορεί για ψύλλου πήδημα να βρίσκονταν σε περιπέτειες - και τις περισσότερες φορές μάλιστα χωρίς να έχουν συμμετοχή ή χωρίς να έχουν καν σχέση, απλά επειδή έτυχε να περνούν από εκεί και κάποιος αστυνόμος Σαΐνης (που μεγάλωσε με την αφίσα του Δομάζου στη στρούγκα του παππού του), δεν τους είδε με καλό μάτι.
Ο Βαζελάκος ζούσε στην άγνοια. Παιδί της δεκαετίας του '90 κυρίως, το πρώτο του βίωμα από τα σχολικά χρόνια ήταν να τον έχουν στο "φατούρο" και στο "μπιζζζ" οι συμμαθητές του, επειδή δήλωνε Παναθηναϊκός και δεν ήξερε τι σημαίνει η λέξη "πρωτάθλημα". "Πότε θα πάρεις πρωτάθλημα, Βαζελάκο;" του έλεγαν. "Πρωτάθλημα; Τι είναι πρωτάθλημα;" ρωτούσε ο αγαθός βαζελάκος. Έσκαγαν στα γέλια οι πιτσιρικάδες, "φααααπ!" η κατάληξη και κλάμα ο Βαζελάκος. Έτσι πέρασαν τα δύσκολα χρόνια του Δημοτικού.
Στο Γυμνάσιο, ο Βαζελάκος συνέχιζε να ζεί τον εφιάλτη. Η πρώτη του χρονιά στο Γυμνάσιο ήταν εφιαλτική, γιατί εκτός από την άγνωστη λέξη "Πρωτάθλημα", προστέθηκε και άλλη μια δυσνόητη λέξη, που τα άλλα παιδιά την έλεγαν και έσκαγαν στα γέλια. "Ριζούπολη". Ο άμοιρος Βαζελάκος δεν καταλάβαινε. Μόνο έναν δάσκαλο έβλεπε, ομοϊδεάτη του, που έσκυβε το κεφάλι κάθε φορά που άκουγε αυτή τη λέξη και κάτι μουρμούριζε. Οι ποδοσφαιροκουβέντες στο γυμνάσιο άρχισαν να γίνονται κατανοητές για τον Βαζελάκο σιγά σιγά. Το 2004, έμαθε τι σημαίνει πρωτάθλημα. Δεν τολμούσε όμως να το πεί ο άμοιρος. "Βαζελάκο ποιός πήρε πρωτάθλημα;" τον ρωτούσαν. "Ο Παναθην..." "ΦΑΑΑΑΠ!" η απάντηση, πριν προλάβει καλά καλά να ολοκληρώσει ο βαζελάκος.
Πέρασε η τριετία του Γυμνασίου, ήρθε το Λύκειο. Εφιάλτης ξανά... όσο περνούσε ο καιρός, ο Βαζελάκος άρχισε να σκέφτεται μήπως εκείνο το πρωτάθλημα το 2004 ήταν παιχνίδι του μυαλού του. Φροντιστήρια, εξετάσεις, ο Βαζελάκος γνώρισε κάτι μαθητές οργανωμένους σε σύνδεσμο που "ήξεραν πολλά". Και έτσι εκτός από "Ιφιγένεια η εν Ταύροις" και "Οιδίπους επί Κολωνώ", ο Βαζελάκος άρχισε να μαθαίνει και τους μύθους του Αισώπου και του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν. Άρχισε να μαθαίνει για παράγκες, για κλεμμένα πρωταθλήματα, για αδικίες, για το πόσο καθαρό ήταν το ποδόσφαιρο μέχρι το 1995-1996, για έναν αγνό, τίμιο και αγαθό παράγοντα που ήταν πρόεδρος του Παναθηναϊκού και στολίδι για την Ελλάδα που ευεργέτησε το ποδόσφαιρο, για το έπος του Γουέμπλει και τον πρέσβη Παναθηναϊκό.
Όλα ξαφνικά έδεναν στο μυαλό του Βαζελάκου. Όλα απέκτησαν νόημα. Στην Ελλάδα όλα ήταν τίμια όταν η ομάδα με τα ερυθρόλευκα, δεν έπαιρνε πρωτάθλημα. Ειδικά τη δεκαετία 1986 - 1996, έγιναν τα καθαρότερα και πιο ανταγωνιστικά πρωταθλήματα παγκοσμίως. Επιτέλους μπορούσε να αντιμετωπίσει τους συμμαθητές του που τον είχαν τρελάνει στην καζούρα και την καρπαζιά. Αλλά βρέθηκε πάλι σε μια μεγάλη έκπληξη... Για κάθε ιστορία που αράδιαζε, έπαιρνε απαντήσεις για τις οποίες δεν είχε ανταπάντηση. Όταν πήγαινε να ψελλίσει κάτι, το "τι μιλάς ρε μαλάκα αφού δεν ξέρεις μπάλα" συνοδευόμενο απ'το all-time classic "Φααααπ!" ήταν το φυσικό επακόλουθο. Ο Βαζελάκος επέστρεφε στον σύνδεσμο, μάθαινε μια παραλλαγή του μύθου που του είχαν σερβίρει, αλλά αυτό οδηγούσε σε ένα endless "Τι μιλάς... / Φαααπ!" loop.
Ο Βαζελάκος μεγάλωσε. Πήγε σε ανώτερο εκπαιδευτικό ίδρυμα. Συνέχισε να επισκέπτεται τον σύνδεσμο και να μαθαίνει μυθολογία. Πήρε και πρωτάθλημα το 2009-2010, για το οποίο φυσικά δεν μπορούσε να πανηγυρίσει για τους γνωστούς λόγους. Κάτι για κάποιον Μήτρογλου του έλεγαν και για κάποιον Άγγλο παρτενέρ και τον καρπάζωναν. Όλα αυτά τα χρόνια πάντως, μια λέξη είχε στοιχειώσει τα όνειρα του : Η λέξη "Ριζούπολη". Άκουγε στο σύνδεσμο να λένε "θα κάνουμε νέα Ριζούπολη", αλλά δεν καταλάβαινε τι εννοούσαν. Αφού δεν έβλεπε κάτι διαφορετικό... Κάθε χρόνο για Ριζούπολη άκουγε και στο τέλος έβλεπε αυτούς με τα ασπροκόκκινα στο τέλος να παίρνουν το πρωτάθλημα.
Φτάσαμε στο σήμερα... Ο Βαζελάκος, βλέποντας πως η ομάδα του βάδιζε προς την απώλεια άλλου ενός πρωταθλήματος, έμαθε οτι για πολλοστή φορά, οι ομοϊδεάτες του ετοιμάζουν "Νέα Ριζούπολη". Άρχισε να ψάχνεται λοιπόν, να ρωτάει τι θα γίνει. "Πέτρες ντου ξύλο επεισόδια δακρυγόνα μολότοφ μαχαίρια πυροβολισμοί" του έλεγαν και ο Βαζελάκος άρχισε να αισθάνεται σαν τον Ράμπο. Επιτέλους, θα μάθαινε τι ήταν η Ριζούπολη και θα έκανε μάλιστα και αναπαράσταση όπως του έλεγαν. Και άρχισε να ετοιμάζεται για τις 18 του Μάρτη του 2012 για το ΟΑΚΑ. Βέβαια ακόμη είχε την απορία πως θα μπορούσε να γίνει "Νέα Ριζούπολη" αφού ο αγώνας γινόταν στο ΟΑΚΑ, αλλά δεν τολμούσε να το πεί. Δεν ήθελε να δουν οι δικοί του τον σβέρκο-γυαλόχαρτο που είχε στρώσει με τόσα χρόνια καρπαζιάς και να δώσει δικαιώματα. Έτοιμος λοιπόν για τη Νέα Ριζούπολη στο ΟΑΚΑ ο Βαζελάκος.
Βαζέλια, προσέξτε καλά. Το πολύ κλάσιμο προκαλεί ερεθισμό στις αιμορροΐδες.
http://[URL unfurl="true"]www.ultras.gr/media/k2/items/cache/c435ffd4918b356927e6ff03a359e0db_M.jpg[/img[/URL]]
[URL unfurl="true"]http://www.ultras.gr/news/item/1104-%CE%BC%CE%B9%CE%B1-%CF%86%CE%BF%CF%81%CE%AC-%CE%BA%CE%B9-%CE%AD%CE%BD%CE%B1%CE%BD-%CE%BA%CE%B1%CE%B9%CF%81%CF%8C[/URL]