«Κώλοι πολλοί ύπάρχουνε είς τό ώραίον φύλλον, μέ σχήματα διάφορα σέ μέγεθος ποικίλον.
Κώλοι χοντροί, κώλοι λεπτοί, κώλοι άπαλοί κι'αφράτοι, κώλοι σάν ζύμη μαλακοί καί κώλαροι τριζάτοι.
Κώλοι σκληροί σάν πέτρινοι καί άλλοι λαστιχένιοι, κώλοι δροσάτοι, τροφαντοί καί κώλοι μαραμένοι.
Κώλοι μεγάλοι σάν βουνά καί κώλοι μιά χουφτίτσα, κώλοι που‘ χουν κουνήματα καί κάνουνε καπρίτσια.
Κώλοι σάν τάβλα έπίπεδοι, κι'άλλοι ψηλά βαλμένοι, κώλοι σάν φράπες τουρλωτοί καί κώλοι κρεμασμένοι.
Κώλοι κομψοί, συμμετρικοί καί περιποιημένοι καί κώλοι άσουλούπωτοι, «μπόγοι κακοδεμένοι».
Κώλοι σάν τριαντάφυλλο καί κώλοι σάν άχλάδι, κώλοι πού προκαλούν κλοτσιά κι'άλλοι πού θέλουν χάδι.
Κώλοι σάν άλαβάστρινοι, πού μοιάζουν μέ καθρέφτη, κώλοι πού θέλουν φίλημα κι'άλλοι πού θέλουν νέφτι.
Κώλοι σπανοί, δασύτριχοι, κώλοι σάν κολλιτσίδες καί κώλοι πού στενάζουνε άπό αίμορροΐδες.
Κώλοι άκριβοί, κώλοι φτηνοί, μονάχα δυό παράδες καί κώλοι πού προσφέρονται είς τούς κωλομπαράδες.
Κώλοι «τοιούτων», εύτραφείς, μοσχοπουδραρισμένοι, καί κώλοι άπλησίαστοι γιατ’είναι λερωμένοι.
Κώλοι άριστουργήματα, όλο καλλιγραφία καί κώλοι σάν τής μυλωνούς τήν άνορθογραφία.
Κώλοι πού σέ ζαλίζουνε σάν τούς κρυφοκοιτάς καί πού σέ κάνουνε νά λές.. «ή τάν ή έπί τάς»!
Κώλοι όπού τό βλέμμα σου δέν ξεκολλά εύκόλως, πού τούς θωρείς όταν περνούν κι'άναφωνείς: «Τι κώλος!»»
Γεώργιος Σουρής
(Ποιητής 1853-1919)