Η κιθάρα είναι μια χαρά όντως,απλώς δεν είναι δικιά μου!Δανεική είναι.Το μόνο "μειονέκτημα" είναι ότι το μπράτσο της είναι μακρύ,και πιο φαρδύ με αποτέλεσμα,όντας αρχάριος,να με εμποδίζει στο (κωλο)μπαρέ των συγχορδιών.Παρόλαυτά είναι όντως ωραία κιθάρα.
Η κιθάρα που θέλω να πάρω κάνει στο thomann με τα μεταφορικά,μόλις 20€ φθηνότερα από την Ελλάδα.Σίγουρα τα 20€ δεν τα βρίσκει κάποιος στο δρόμο (είναι μια επίσκεψη σε "σπιτάκι"!) αλλά εδώ θα σου τη σετάρρουν,και αν χρειαστείς κάτι οι περισσότεροι έμποροι είναι διατεθειμένοι να σε εξυπηρετήσουν.Τώρα με την κρίση,θέλουν δε θέλουν έχουν αλλάξει νοοτροπία.Μια Ibanez που έχω στο μυαλό μου,κοστίζει μόλις 4€ ακριβότερα στην Αθήνα,και το μαγαζί σου δίνει,και θήκη και ιμάντα που έχουν κάποιο κόστος.
Το μπαρέ πάντα είναι δύσκολο για τον αρχάριο . Καλά μετά θα μάθεις πατέντες και με τον αντίχειρα κ.λπ. Μην κρίνεις από τώρα . Αυτό που λες τώρα , αφού οι ακουστικές και οι ηλεκτρικές κιθάρες όλες περίπου έχουν πλάτος ταστιέρας 43 ή 44 mm στον πάνω καβαλάρη δεν μπορώ να το καταλάβω . Ίσως σου πέφτει μεγάλο το πάχος του μπράτσου , ή κουράζεσαι διότι δεν έχεις συνηθίσει να βάζεις σωστά τον αντίχειρα πίσω . Και είναι πιο μικρό από τα 52 ή 54 mm που έχει πλάτος η ισπανική κιθάρα , ή 48 mm οι crossover ηλεκτροκλασσικές .
Πιθανόν να έχει μεγάλα τάστα .
Τέλωσς πάντων μην την πάρεις ταχυδρομικά , πήγαινε σε μαγαζιά , παίξε , δες τι σου πάει στο χέρι (medium fret , small fret , large fret ) , παχύ , λεπτό , μακρύ κοντό μπράτσο . Όλα έχουν υπέρ και κατά , αλλά είναι για πιο προχωρημένους κιθαρίστες αυτά.
Πάντως να ξέρεις υπάρχουν κιθαρίστες που προτιμούν το λίγο πιο φαρδύ μπράτσο , καθώς έχουν πιο πολύ χώρο στην ταστιέρα , κ.λπ. , Ή λίγο πιο παχύ ιδιώς αν μιουτάρουν με την παλάμη τις μπάσες χορδές , για να έχουν καλύτερα πιασίματα στα κντίνια . Είναι θέμα τεχνικής και στυλ .
Γνώμη μου είναι να μην αρχίσεις με κάτι τόσο ακριβό και δύσκολο . Ο ήχος σου δεν θα είναι καλός στην αρχή , άρα μέχρι να δεις τι θέλεις να παίξεις που σε πάει το στυλ της κιθάρας που σου αρέσει διάλεξε κάτι άλλο . Πάρε π.χ μια Suire telecaster , που έχει βολική ταστιέρα και ένα ήχο πασπαρτού που παίζει τα πάντα , μέχρι και μέταλ με κάποια σωστή παραμόρφωση .
Η μια άλλη κιθάρα πιο φτηνή αλλά ποιοτική .
Μετά όταν θα μάθεις λίγο και θα κατασταλάξεις για τον ήχο σου , για το στυλ σου , θα αποφασίσεις για το ποια καλή κιθάρα θα αγοράσεις .
Η πρώτη μου ηλεκτρική ήταν μια telecaster squire . Την έχω ακόμα . Σε country τραγούδια δεν πάιζεται . Rockabilly θαύμα , ιδίως από τότε που βρήκα ένα αντίγραφο bigsby πέταλο και της το πέρασα . Ροκάρει πολύ καλά . Τώρα μέταλ δεν παίζω , αλλά με τους 2 μαγνήτες και με distortion την ακούω καλά . Για πιο μέταλ καταστάσεις ξεκίνα με μια wasburn . Που και αυτή έχει εύκολη ταστιέρα .
Γενικά δεν κάνει τον κιθαρίστα το όργανο . Ο κιθαρίστας κάνει το όργανο.
Έχω ακούσει κιθαρίστες που το έχουν να παίζουν παπάδες με κουτιά και τενεκέδες !
Εκεί που αναγκαστικά θα έπαιρνες κάτι πολύ καλό , διότι μέση ποιότητα δεν υπάρχει , είναι αν σου άρεσε το φλαμενγκο , η κλασσική κιθάρα , η gipsy κιθάρα , ή αν ήθελες να μια καλή ακουστική για να παίζεις fingerpicking ή μια resonator για να παίζεις slide , ή κάποια ψαγμένα blues.
Και κάτι τελευταίο σχεδόν όλοι ξεκίνησαν να μάθουν κιθάρα για να παίζουν κάτι βαρύ και γρήγορο . Στην πορεία ανοίγουν οι μουσικοί ορίζοντες . Εν τέλει οι πιο πολλοί κιθαρίστες παιζουν πολλά πράγματα , ακόμα και οι μεταλάδες έχουν και άλλα κομμάτια στο ρεπερτόριό τους.
την κιθαρα...Οσο για το τελευταιο...οι gibson ειναι οι πιο αβολες κιθαρες για σολο, ειδικα αν παιζεις Metal 
