vonmakoulis
Μέλος
- Εγγρ.
- 16 Μαρ 2006
- Μηνύματα
- 2.776
- Like
- 6
- Πόντοι
- 16
Λοιπόν επειδή το θέμα σηκώνει μεγάλη κουβέντα ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.Κάνεις σα να μη γνωρίζεις πως ξεκίνησε το μεγάλο τουριστικό ρεύμα.Ξέρεις πολύ καλά ότι ξεκίνησε από την παιδεραστία (αγοράκια και κοριτσάκια).Η οποία πάλι ξεκίνησε λόγο χαμηλού βιοτικού επιπέδου (άλλο θέμα , να μη μπούμε σε αυτό).Δηλαδή από τα 14 εκατομύρια πόσοι πάνε για σεξοτουρισμό; 1 εκατομύριο; Μισό; δέκα χιλιάδες ; Μπορεί να λένε ότι πάνε και για άλλα πράγματα ,αλλά κοροϊδεύουν τους εαυτούς τους. Σιγά μη διασχίσεις τη μισή υφύλιο να δεις τις φυσικές ομορφιές. Τέλος πάντων , εμένα η γνώμη μου είναι ότι αν σταματούσε ο σεξοτουρισμός όχι μόνο η Πατάγια αλλά και άλλες πόλεις θα άδειαζαν από τουρίστες.
Με την λήξη του Β ΠΠ και την παράδοση της Ιαπωνίας οι Αμερικάνοι εγκατέστησαν πολλούς στρατιώτες (ολόκληρες μονάδες) σε χώρες της Ν.Α Ασίας και την Ιαπωνία, αλλά και σε μικρές νησιωτικές χώρες (Γκουάμ, ν. Μάρσαλ, Μαριάνας κλπ) ύψιστης σημασίας για την ασφάλεια του Ειρηνικού. Φυσικά οι πολυάριθμοι αυτοί άνδρες έπρεπε κάπου να ξεδίνουν που και που γιατί διαφορετικά.... Έτσι βρέθηκαν κάποιες φίλα προσκείμενες χώρες που έθεσαν στην διάθεση των στρατευμένων νιάτων των ΗΠ γη και γυναίκες προκειμένου να τις επισκέπτονται οι μαριν; και να ξεδίνουν (θυμηθείτε οι παλιότεροι τον Πειραιά του 1970 και την Τρούμπα).
Ειδικά για την Ταϋλάνδη, το μακρινό 1956 American GI’s (πεζοναύτες) εγκαταστάθηκε στην Παττάγια (μικρό ψαροχώρι τότε) δημιουργόντας μια μικρή βάση ανεφοδιασμού και αναψυχής. Αυτό ήταν. Το gfe έκανε την δουλειά του και όλο και περισσότεροι στρατιώτες άρχισαν να μιλάν με ενθουσιασμό για τις φυσικές ομορφιές της χώρας . Ο πόλεμος του Βιετνάμ είχε σαν αποτέλεσμα η μικρή υπάρχουσα βάση αν γιγαντωθεί και χιλιάδες αμερικάνοι ένστολοι να την χρησιμοποιούν Οι άνθρωποι ενθουσιάστηκαν και όλο και περισσότεροι μαριν; άρχισαν να την επισκέπτονται . Φυσικά η χώρα φτωχή , η αγοραστική δύναμη του δολαρίου την εποχή εκείνη τεράστια, οι αμερικάνοι τρελαμένοι, τα κορίτσια πολλά φτηνά και πρόθυμα οπότε άρχισε να διαδίδεται στη χώρα από απολυθέντες τα περί φτηνού σεξ κλπ και να συρρέουν τα πλήθη. Τότε κάνουν την εμφάνιση τους και οι παιδόφιλοι που εκμεταλλευόμενοι την πολιτική αστάθεια και διαφθορά των ιθυνόντων της χώρας (είχε παράδοση δικτατορικών κυβερνήσεων) και ναι πράγματι αρχίζουν να την μετατρέπουν σε ένα απέραντο μπουρδέλλο . Η Μπανκονκ ακολουθεί αλλά από απόσταση. Παράλληλα την ίδια περίπου εποχή αρχίζει το κίνημα των χίπις. Χιλιάδες νέοι, από την Ευρώπη κυρίως, επιδιώκοντας φτηνές και εναλλακτικές διακοπές αρχίζουν τις περιπλανήσεις στις ασιατικές χώρες και ανακαλύπτουν στην χώρα τον επίγειο παράδεισο -ανεξάρτητα και ξέχωρα από την σεξ σκηνή-. Ανακαλύπτουν ξεχασμένα νησάκια, πρόσχαρους και φιλικούς ανθρώπους, φτηνά και άφθονα ναρκωτικά (είπαμε υπήρχε διαφθορά στην χώρα) και χτίζουν τον άλλο μύθο της Ταϋλάνδης, το μύθο του παράδεισου επί της γης. Από τα μέσα της δεκαετίας του '80 τα πράγματα παίρνουν ΄άλλη τροπή. Οι αμερικάνοι φεύγουν από και το κίνημα των χίπις έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Όμως ο μύθος εξακολουθεί να υ6πάρχει. Η κυβέρνηση αντιλαμβανόμενοι τα πλεονεκτήματα του τουρισμού για την χώρα ($) ξεκινά μεγάλη προσπάθεια να φέρει τουρίστες στην χώρα να αποκαταστήσει τη φθαρμένη φήμη της. Χτίζονται μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες, συνεργασία με μεγάλα τουριστικά πρακτορεία , ανακαίνιση της αεροπορικής εταιρείας κλπ είχαν σαν αποτέλεσμα να έρχονται όλο και περισσότεροι τουρίστες κάποιοι για τουρισμό επιπέδου και κάποιοι για σεξοτουρισμό (αναλογία 50-50). Από το 1990 και έπειτα γίνονται τεράστιες προσπάθειες να παταχθεί η διαφθορά στην χώρα. Θεσπίζονται αυστηροί νόμοι για τους εμπόρους και τους χρήστες ναρκωτικών και τους παιδόφιλους και εκμεταλλευτές γυναικών κλπ. Τα μέτρα έχουν επιτυχία. Φυσικά δεν είναι ηλίθιοι να απαγορεύσουν την πορνεία αφού αυτή είναι μια τεράστια βιομηχανία και σημαντική πηγή χρήματος. Έτσι και αλλιώς (όπως και σε κάθε χώρα του κόσμου) πορνεία υπήρχε. Φροντίζουν λοιπόν να την περιορίσουν σε καμία δεκαριά πόλεις προκειμένου να μην χάσουν την δουλειά τους οι χιλιάδες απασχολούμενου με τον τομέα αυτό και φτάνουμε στο σημείο (μετά το 2000), ώστε η πλειοψηφία αυτών που επισκέπτονται την Ταϋλάνδη να μην είναι σεξοτουρίστες.
Εμείς ως Έλληνες, απλά την ανακαλύψαμε αρκετά αργά. Και γι΄αυτό ήμαστε στην φάση του σεξοτουρίστα. Όχι όμως όλοι. Σίγουρα θα γνωρίζεις και παντρεμένα ζευγάρια που πάνε για μήνα του μέλιτος, γυναικοπαρεές που πάνε για ψώνια κλπ.
Φυσικά ο τελευταίος που θα μπορούσε να μιλάει για ηθική εδώ πέρα είμαι εγώ . Δεν είμαι κατά του πληρωμένου έρωτα , τα κορίτσια της Nong Chai και της Παττπονγκ με ξέρουν πολύ καλά. Απλά προσπαθώ να έχω συναίσθηση της πραγματικότητας και του τι παίζεται στην χώρα. Και μετά από αρκετό διάστημα παραμονής εκεί έχω κατασταλάξει στο συμπέρασμα ότι είναι μια ΥΠΕΡΟΧΗ χώρα για διακοπές (και αφού υπάρχει άφθονο και καλό σεξ ασφαλώς και δεν θα πω όχι). Αλλά δεν πρέπει νάναι μόνο αυτό το ζητούμενο.
Το θέμα βέβαια σηκώνει πολύ συζήτηση αλλά τώρα το μυαλό μου είναι στο Θρύλο και δεν μπορώ να συγκεντρωθώ.
Θα επανέλθω όμως.
Sa wat dee-khrap
vonmakoulis