Πολύ σωστά. Μου θυμίζετε το παρακάτω ανέκδοτο...
Σ' ένα πολυτελέστατο εστιατόριο γευματίζει ο πλούσιος και μουρντάρης κύριος με την σύζυγό του, όταν μία εντυπωσιακή νεαρά μπαίνει στον χώρο, τον πλησιάζει και του δίνει ένα "καυτό" φιλί στο στόμα.
- Τι κάνεις μωρό μου; Ισχύει το ραντεβού για το βράδυ, έτσι; τον ρωτά και αφού εκείνος της απαντά "φυσικά", τον ξαναφιλά και κάθεται σ' ένα τραπέζι λίγο πιο μακριά, όπου την περιμένουν δύο φιλενάδες της. Έξαλλη η σύζυγος ρωτάει τον άντρα της:
- Ποια ήταν αυτή και τι συμβαίνει εδώ πέρα; για να πάρει απάντηση με απίστευτη ωμότητα:
- Αυτή είναι η γκόμενά μου!
- Αυτό δεν θα το ανεχτώ, λέει η κυρία και μαζεύει τα πράγματά της για να φύγει, αλλά ο σύζυγος την προλαβαίνει:
- Ναι, αλλά την βίλα στην Εκάλη την ανέχεσαι, την κούρσα κάμπριο που σου αγόρασα την ανέχεσαι, το σαλέ στο Καρπενήσι το ανέχεσαι. Η σύζυγος το πιάνει το υπονοούμενο, μαζεύει τα κομμάτια της και ξανακάθεται. Δεν ανταλλάσσουν κουβέντα τα επόμενα δέκα λεπτά, ώσπου στο εστιατόριο μπαίνει ένας κοινός φίλος συνοδευόμενος από μία επίσης νεαρή ύπαρξη.
- Αυτός δεν είναι ο Παπαδόπουλος; ρωτάει η σύζυγος.
- Ναι, απαντά ατάραχος ο κύριος.
- Ναι, αλλά αυτή δεν είναι η γυναίκα του, επιμένει η σύζυγος.
- Όχι, απαντά το ίδιο εκνευριστικά ατάραχος ο σύζυγος. Η γκόμενά του είναι.
Η σύζυγος το καλοσκέφτεται, ξανακοιτά προς το μέρος του Παπαδόπουλου και αναφωνεί:
- Μμμ, σιγά την γκόμενα. Η δική μας είναι καλύτερη!