Άραγε αυτή την εποχή πως να είναι ο καιρός στο Κo-Chang;
Το επισκέφτηκα τον Ιούλιο και οι συνθήκες που επικρατούσαν δεν μου επέτρεψαν να επιδοθώ σε φυσιολατρικές δραστηριότητες. Ας είναι όμως γιατί αποζημιώθηκα από άλλης πλευράς…
Ας πάρω όμως τα πράγματα απ’ την αρχή. Έφτασα με mini van σ’ ένα από τα λιμάνια που βρίσκονται απέναντι από την βορειοανατολική ακτή του νησιού παρακάμπτοντας το Τrat. Η θάλασσα ήταν σχετικά ήρεμη. Με φέριμποτ πέρασα απέναντι και αμέσως με ταξί (τύπου Πατάγιας) κατευθύνθηκα στην δυτική πλευρά του νησιού που βρίσκονται και οι καλές παραλίες. Σταμάτησα στην White Sands και κατέλυσα στο Alina hotel (περίπου 20 ευρώ). Από την μια πλευρά βλέπει στον κεντρικό δρόμο και απ’ την άλλη βλέπει θάλασσα. Υπερυψωμένο από την πλευρά της αμμουδερής παραλίας για να προφυλάσσεται όταν αγριεύει ο καιρός.
Ένας υπάλληλος του ξενοδοχείου με οδήγησε στο δωμάτιο και βλέποντας πως είμαι ασυνόδευτος θέλησε να μου προσφέρει τις καλές του υπηρεσίες. Με τα λιγοστά αγγλικά του και κυρίως με κινήσεις των χεριών προσπαθούσε να μου δείξει σε ποιο μέρος θα βρω γυναικεία συντροφιά. Είχα ήδη κάποιες ενδιαφέρουσες αλλά ελλιπείς πληροφορίες οπότε άδραξα την ευκαιρία. «Ladyyy», μου έλεγε και έδειχνε προς την σωστή, όπως αποδείχτηκε, κατεύθυνση. Τον ευχαρίστησα (μετά φιλοδωρήματος) και αποφάσισα να κατοπτεύσω, ως ανιχνευτής, την γύρω περιοχή. Ο καιρός άρχιζε να χαλάει όμως, έτσι περιορίστηκα σε μια ακτίνα 100 μέτρων. Σκέφτηκα να μείνω στο δωμάτιο 2-3 ώρες και μετά να βγω κατευθείαν για δείπνο και εν συνεχεία για διασκέδαση. Από το μπαλκόνι είχα καλή θέα. Η βροχή ήταν έντονη, ο άνεμος δυνατός και τα κύματα ολοένα και πλησίαζαν. Όπως ήταν φυσικό δεν υπήρχε καμμία δραστηριότητα στη παραλία.
Τελικώς ξαναβγήκα και ιδού τα ευρήματα. Περίπου 400 μέτρα νοτιότερα επί της κεντρικής οδού αλλά από την άλλη πλευρά βρίσκεται μια συστάδα από μπαρ, γύρω στα δέκα beer bars προσανατολισμένα στην εξυπηρέτηση του ξένου επισκέπτη. Και ακριβώς μετά το τελευταίο υπάρχει ένα πολύ καλό ιταλικό εστιατόριο. Εκεί κάθισα για βραδινό με συντροφιά την μουσική που ερχόταν από δίπλα. Ήρθε επιτέλους και η στιγμή της επιλογής ερωτικής παρτενέρ. Δεν χρειάστηκε να προσπεράσω το πρώτο μπαρ που συνάντησα καθώς μου τράβηξαν την προσοχή δυο νόστιμα χαμογελαστά πρόσωπα. Συνήθως το ποσοστό επιλεξιμότητας είναι μια στις πέντε στα beer bars για να πέσει στο μία στις δέκα όταν πρόκειται για go go bars. Εκεί τις γυναίκες τις βλέπεις ημίγυμνες και τα κριτήρια γίνονται αυστηρότερα. Αν δε μιλήσουμε για αξεγάδιαστη ομορφιά τότε τα ποσοστά κατακρημνίζονται.
Η δικιά μου δεν ήταν καλλονή ήταν όμως υπέροχη και – ας το αναφέρω κι’ αυτό- οικονομική (τιμές Πατάγιας). Στο δωμάτιο άρχισα όπως πάντα με γλωσσική διδασκαλία. Αν πέσω σε ορεξάτη καθηγήτρια αυτό μπορεί να πάρει αρκετή ώρα. Μάλιστα απαραιτήτως κάποια αποσπάσματα ηχογραφούνται ή γράφονται στο βίντεο. Σε ξεχωριστά αποθηκευτικά μέσα οι αισθησιακές ταινίες (περισσότερο ή λιγότερο τολμηρές) και σε άλλα η σειρά μαθημάτων για την εκμάθηση της ταυλανδικής. Έξω λυσσομανούσε και τα κύματα έσκαγαν με ορμή στην προστατευτική βάση του κτιρίου. Σκοτάδι, ερημιά και παταγώδης θόρυβος συνέθεταν ένα ατμοσφαιρικό σκηνικό. Μέσα τα πράγματα πήγαιναν μια χαρά. Η κοπέλα ήταν αισθησιακή, πρόθυμη και ευχάριστη.
Είχα σκοπό να μείνω παραπάνω από ένα βράδυ. Το νησί έχει πολλά να προσφέρει (σε βουνό και θάλασσα) αλλά πρέπει να βοηθάνε και οι καιρικές συνθήκες. Έτσι την άλλη μέρα το πρωί αντικρίζοντας την ίδια εικόνα αποφάσισα να φύγω. Κανόνισα μάλιστα η επιστροφή να γίνει με πούλμαν, οικονομικότερη και μάλλον πιο άνετη μετακίνηση.
Άραγε αυτή την εποχή πώς να είναι ο καιρός στο Κo-Chang;