ΜΠΑΝΓΚΟΚ
Η αλήθεια είναι ότι η Πατάγια αν και κορυφαίος προορισμός δεν είναι για πολύ, είχα αγκυροβολήσει πολλές μέρες.
Με το που φτάνω στη πρωτεύουσα αλλάζει αμέσως η διάθεσή μου. Στο Ψαροχώρι είχα βγάλει ρίζες….για να μη πω λέπια χα χα.
Όχι ότι κακοπέρασα δηλαδή, βαρέθηκα όμως τις ίδιες εικόνες, τις ίδιες υπερβολικά δυνατές μουσικές, τις ίδιες μυρωδιές και τις ίδιες φάτσες. Στο Νανά χοτέλ πάντα έχει δωμάτια ελεύθερα για τους επίδοξους σεξοτουρίστες.
Εμένα πια με μάθανε μετά από τόσες φορές. Το καλό με αυτό το ξενοδοχείο που το προτείνω ανεπιφύλαχτα είναι ότι είναι σχετικά φτηνό για τη περιοχή (1500 με πλούσιο πρωινό) έχει μεγάλα και ήσυχα δωμάτια με τεράστιο κρεβάτι, ηλεκτρική ενέργεια που δε σταματάει αν πάρεις το κλειδί, τεράστιο ψυγείο χωρίς τα γνωστά ποτά του μίνι μπαρ, ωραία πισίνα και ζεστό τζακούζι, safe box μέσα στο δωμάτιο και 24ωρο σεκιούριτι. Δεν έχει free Internet, παρά μόνο με πληρωμή ένα μπατ το λεπτό, είναι ιστορικό ξενοδοχείο με παλιά έπιπλα αλλά είπαμε υπερτερεί στο ότι είναι σε στρατηγικό σημείο: απέναντι από το Νανά Πλάζα μία τριώροφη κοριτσούπολη που δυστυχώς μετράει μέρες πριν τη κατεδάφιση της. Για αυτό και η τελευταία μου ίσως επίσκεψη στη γειτονιά.
Το άλλο καλό είναι ότι βρίσκεται πέντε λεπτά από τη στάση Νανά του υπέργειου μετρό και μόλις μερικά μέτρα από τα περίφημα αραβικά εστιατόρια και καφέ με τους εκπληκτικούς μεζέδες και αρωματικούς ναργιλέδες!
Πιο κάτω είναι αρκετά κλαμπ, ντίσκο (Κλίμαξ, Μπεντ, Κιού, Ινσόμνια) αλλά και ορθάδικα με φρηλάνσερς. Μια εύκολη γειτονιά πάνω στη γνωστή Σούκουμβιτ.
Είναι η τελευταία μου νύχτα και μετά τη ξεκούραση και τον καφέ, όλοι οι δρόμοι οδηγούν στο Νανά Πλάζα.
Πρώτη σκάλα αριστερά τρίτο όροφο βρίσκεται το Erotica. Γνωστό και μη εξαιρετέο Gogo όπου ανέδειξε αστέρια και αστέρια όπως τη Λεκ, τη Μo και τη Σα. Πάνε αυτές….η μια επέστρεψε στο Ουντόν, η άλλη έγινε σερβιτόρα και η άλλη αγνοείται. Ανέβηκα μέχρι πάνω, τιμής ένεκεν και όταν με είδαν οι σερβιτόρες άρχισαν να φωνάζουν Λεκ Λεκ, για μια στιγμή χτύπησε δυνατά η καρδιά μου, αλλά γνώριζα από πρώτο χέρι ότι εκείνη δεν ήταν εκεί.
Με δούλευαν οι ρουφιάνες που με είχαν μάθει να φορτώνω τη Λεκ τακτικά μόνη η με τη Μο!
Πήρα ποτό και κέρασα ένα μωρό, μετά άλλο ένα αλλά δεν είχα όρεξη ακόμη για φόρτωμα, η ώρα δέκα και είκοσι. Τα Γκόγκος στη Μπανγκόκ κλείνουν στις δύο. Έχω καιρό σκέπτομαι απόψε μια και είναι η τελευταία νύχτα θέλω κάτι το εξαιρετικό, ή μωρό εξωπραγματικό ή τρίο. Το Ερώτικα μετά την Λεκ εποχή δε λέει και πολλά αν και παίζουν δυο τρία καλά μωρά για αυτό κατεβαίνω ένα όροφο για…που αλλού Rainbow 4. Εκεί εκτός δυο τρεις κοπέλες που γνώρισα όλες οι άλλες μου φαίνονταν καινούριες. Η σερβιτόρα μου η καλή, πρόθυμη να με βοηθήσει αλλά δε μπορεί να καταλάβει ότι δεν πάσχω από αγαμία αλλά ψάχνω το κάτι άλλο. Που φυσικά το βρήκα εκεί στη πρώτη πίστα να χορεύει νωχελικά αλλά ναζιάρικα. Τρέχω αμέσως μπροστά σε επικείμενη Ιαπωνική επίθεση και κατεβάζω τη μικρή .Εκείνη δέχεται ποτό και την τραβάω στα μετόπισθεν σε καναπέ. Έρχεται τεκίλα για το παιδί και δεύτερη μπύρα για μένα. Αμέσως στο ψητό: Barfine? OK! Πως μου κόβει…..που λέει και ο Σεφερλής και τη ρωτάω πόσο χρονών είναι …μου απαντάει δεκαοχτώ….ID card? Μπαααααα Mai mi μου λέει και γιατί ρε μωρό, πως θα ανέβεις στο Νανά; Έρχεται η μαμασάνγκ και μου λέει αν θέλω σορτ τάιμ έχει δωμάτια από πάνω. Ξαναρωτάω τι μικρή πόσο χρονών είναι μου το κατεβάζει στα δεκαεπτά….μυρίζομαι ενέδρα και την κάνω με ελαφρά πηδηματάκια. Φυσικά ούτε στο Νανά μπαίνει κουνούπι χωρίς ταυτότητα κάτι που είναι πολύ καλό για εμάς, όσο για το μωρό που χάθηκε.. ε κάθε εμπόδιο για καλό. Είπα να καβατζάρω διπλό αλλά σκέφτηκα το 2600 δύο φορές (τέτοιες μέρες) και έδωσα άκυρο. Αφού τέλειωσα τη μπύρα μου κατεβαίνω με αισιοδοξία κάτω και έξω από το Νανά. Εκεί βόσκουν κορίτσια του σορτ τάιμ. Εντοπίζω φατσούλα που την κλείνω αμέσως. Η ίδια μου συστήνει φίλη της και με ρωτάει το κλασικό και πάντα ονειρικό…two ladys? Πως μου κόβει..… τις κλείνω με δύο χιλιαρικάκια και τις δύο για μία ώρα τρίο! Θα περισσέψουν και 3200 μπατ αν έπαιρνα γκογκοκόριτσα!! Εκτός του υγειονομικού ρίσκου και του ότι δεν ήταν αστέρια (τέτοια ώρα τέτοια λόγια) κατά τα άλλα μια χαρά!. Μεσάνυχτα και κάτι το ασανσέρ γεμίζει με χάχανα και νιάτα. Η μία ήταν λευκή μαμά εικοσιδυάρα και η άλλη δεκαεννιάρα μαυροτσούκαλο. Στο δρόμο τους ξηγήθηκα ότι θα πρέπει να κάνουν δυνατό σμόουκ και ολίγον παιχνίδι μεταξύ τους, δέχτηκαν αν και για το δεύτερο αμφέβαλα…τους έταξα και τιπ αν όλα πάνε καλά.
Στο μπάνιο τις άφησα να μπουν πρώτες και άναψα την TV μπας και βρω κάποιο μουσικό κανάλι. Οι νεαρές βγήκαν χωρίς πετσέτες και μπήκαν κάτω από τα σεντόνια. Το κρεβάτι του Νανά παίρνει αξία σε κάτι τέτοιες φάσεις.
Αφού μπανιαρίζομαι επιστρέφω και βγάζω αρκετά προφυλαχτικά από το συρτάρι. Ξαπλώνω στη μέση. Δεξιά μου η Μιάου και αριστερά η Νίου, γατούλες έτοιμες για γουργούρισμα.
“Party starts now” τις λέω και κλείνω τα μάτια μου.Στή TV ακούγεται ποπ μουσική και ο τρεμάμενος φωτισμός της συγχρονίζεται με τους χτύπους της καρδιάς μου.
Και οι δυο τους ξεκινήσανε παίζοντας με τις ρώγες μου, καλή φάση για αρχή. Τις καθοδήγησα στα λαιμά και εκεί με ανέβασαν στα ύψη. Παίρνει χαμπάρι η αρχηγός και κόβει προφυλαχτικό, όπα της λέω και τη σπρώχνω στην αγκαλιά της άλλης, όχι ότι την βρήκαν αλλά τουλάχιστον προσπάθησαν, τι άλλο ήθελα τελευταία μου νύχτα ο τυχεράκιας. Τελικά μου φοράνε το προφυλαχτικό φραουλένιο φυσικά και άρχισαν το επιδόρπιο , τους άρεσε κιόλας! Μερικές σκουπίζουν τη γεύση με πετσέτα δεν τους αρέσει αυτές το ρούφηξαν όλο, αφού το άλλαξα άλλες δυο φορές. Η δεύτερη μάλιστα είχε λυσσάξει και βόγκαγε. Αυτή τίμησα πρώτη, έβαλε και λιπαντικό τρομάρα της καλά έκανε γιατί ήταν στενή και μουρμουρόκωλη. Την έβαλα από πάνω μου και για αρκετή ώρα προσπάθησα να το τρενάρω όσο μπορούσα μια και θα ήταν το τελευταίο μου τρίο μέχρι το επόμενο ταξίδι.
Μπήκα και στην άλλη να μην παραπονιέται ενώ η προηγούμενη πήγε στη άκρη να λουφάρει αλλά την άρπαξα και της έκανα νόημα να κάνει παιχνίδι.
Από γκογκοκόριτσα σίγουρα ήσαν καλύτερες, ευτυχώς κράτησε πολύ και το φινάλε μάλλον στη δεύτερη μέσα δε θυμάμαι καλά ήμουν μεθυσμένος από έρωτα και ευτυχισμένος από τη χαρά που μου έδιναν αυτά τα δύο νεανικά κορμιά για αρκετά λεπτά, αιώνες απόλαυσης.
Τα βογγητά ακολούθησαν γελάκια και τα γελάκια αγκαλίτσες και φιλάκια. Μετά το ξεκόλλημα τα σχετικά thank you, sexy κλπ μαλαγανιές, ντουσάκια και δρόμο για τη πιάτσα. Πήραν το τιπ τους και εγώ τους δρόμους (το καλό του να είσαι κοντά στα δρώμενα).
Τι καλύτερο από ένα παγωμένο τσάι μέντα και μεζεδάκια όπως χόμους με τουρσί, κεμπάμπ με αράβικη πίττα και φυσικά ναργιλέ σταφυλομέντα.Στο Λιβανέζικο στη Soi 3 είναι καταπληκτικά, έχει καλό κλιματισμό, εξαερισμό, free wifi, αλλά η πιο καλή φάση είναι η περαντζάδα. Εκεί μέσα έχει και μία ντίσκο όπου συχνάζουν παχουλές Ταιλανδεζούλες, εντόπισα όμως και μερικές καλές να βόσκουν. Έρχονται επίσης και κορασίδες από άλλες περίεργες χώρες όπως Καζακστάν, Ουζμπεκιστάν, αλλά και Ρωσίδες. Όλα αυτά δεν θα είχαν τη φάση τους αν δεν ήμουν χορτάτος και happy.Ότι καλύτερο να απολαμβάνεις χαλαρά τα νυχτερινά δρώμενα.
Ακόμα και στις πέντε ή έξι το πρωί η περιοχή είναι ζωντανή με τα υπαίθρια αυτοσχέδια μπαράκια και τις εκατοντάδες αφόρτωτες κορασίδες που συνεχίζουν μέχρι να βγει ο ήλιος. Δρακουλίνια!
Έτσι έκλεισε μια ακόμη μαγική βραδιά στη Μπανγκόκ, η τελευταία από τις εξήντα και μία νύχτες στο Σιάμ.
Σε λίγο θα χαμηλώσουν τα φώτα και ένα ακόμη ταξίδι θα κάνει τον κύκλο του.
Ίσως να κλείσει και ο κύκλος Ταϊλάνδη sex trip για μένα (σαν τις παλιές περιγραφές)
Νέοι προορισμοί-πρόκληση φαίνονται στον ορίζοντα σε γειτονικές χώρες και ακόμη πιο πέρα.
Αλλά μέχρι τότες αν και όποτε...Good luck που λένε και οι δικές μας.
Η Ταϊλάνδη θα είναι ένα πέρασμα για προσκύνημα πια, τόπος ιερός, γεμάτος εναλλαγές, τόπος που πυρπολεί τις αισθήσεις και σκορπάει τα συναισθήματα στους τροπικούς ουρανούς αυτής της χώρας.
δεν θα ειναι οφ-τοπικ. Αφηνω μια πολυ ομορφη πολη και παω στη πρωτευουσα.
