Καλημερα στα παιδια , τα εδω και τα εκει.
Λοιπον επειδη βλεπω οτι παιζει πολυ η Ιαπωνια, ας κανωμε ενα μικρο οδοιπορικο πως την
ειδα εγω απο την δεκαετια του 80 και μετεπειτα.
Καταρχας οι γιαπωνεζες ηταν οι μονες ασιατισες που αφομειωσαν και μιλουσαν την Ελληνικη γλωσα απταιστα και εννοω αυτες που ειχαν νταλαβερια με Ελληνες ειτε ναυτικους ειτε οτιδηποτε αλλο, οταν περπατουσες στην Ichizaki-cho στη Yokohama κατι αντιστοιχο με την walking street, ακουγες μονο Ελληνικα!
Τα μπαρακια ηταν μικρα αλλα γεματα απο γκομενες απιστευτης ομορφιας, παρα πολλα Ελληνικα στεκια οπως το Μυκονος, το Σπαρτα, Το Πειραιευς και τοσα αλλα.
Η γιαπωνεζα και εννοω αυτες που δουλευαν στα μπαρακια για τον επιουσιο δεν πηγαινε για μια ωρα η δυο, ηθελε ολη την νυκτα μαζι της για να σου κανει ολα οσα επρεπε να κανει με ευλαβεια και αφοσιωση, η ταριφα τοτε ειχε περι τα δεκα χιλιαδες yen long-time, αν θυμαμαι καλα γυρω στα 100 δολλαρια (μεχρι το 1990), επειτα αστο απο 30 και πανω.
Στη σημερινη εποχη δεν υπαρχουν πλεον ουτε μπαρακια, ουτε πουτανες πουθενα στην Ιαπωνια.
Με λιγα λογια σημερα στην Ιαπωνια δεν γαμας, εκτος και αν καταφερεις και πεσεις σε καποιο
λουκι με Ιαπωνες.
Ολα τα μπαρακια η κλαμπς η ντισκο ειναι αυστηρα only for Japanese!!!
Ειχα την τυχη να παω σε αρκετες πολεις απο Τοκυο μεχρι Μοτζι και σε αρκετες απο αυτες ειχα μεινει πανω απο μηνα, ευτυχως τις καλες εποχες.
Σημερα η Ιαπωνια ειναι απλησιαστη για τα δικα μας βαλαντια, γιαυτο επιλεξαμε να μεινωμε Ταιλανδη, κλεινοντας θυμαμαι την ιερεια της Ναγκογια την Satsiko μια γυναικα που εγινε μυθος για μας τους παλαιοτερους, νασαι καλα οπου και νασαι.
,ετσι ειπαν ετσι σας λεω....!... Μπράβο ρε φίλε... ;)... Αγγίζεις την τελειότητα...
... Φαντάζεσαι τις προσδοκίες όλων μας για το επόμενό σου ταξίδι...
