ΣΤΕΠ ΚΩ 2008-2009
Και εδώ τα μωράκια τα οποία φρόντιζα, αυτό ήταν το κύριο καθήκον που μας είχε αναθέσει η Λοχαγός... πρώτα φροντίζουμε τα σκυλάκια μας και μετά το ΣΤΕΠ.
Ο κούκλος μου, το πιο έξυπνο σκυλί που έχω γνωρίσει.
Το ζουζούνι που μας έβαλε σε περιπέτειες και το ψάχναμε σε όλο το στρατόπεδο για 2 μέρες.
Και ο αντράκος μου!
Τον είχα φέρει και Αθήνα στην άδεια μου, με την άδεια της Λοχαγού φυσικά.
Εδώ ενώ τρώω το κλασικό απογευματινό μου, κεκάκι με γέμιση σοκολάτα Στεργίου.
Η στάση που έχω πάρει, είναι λίγο...
αλλά οκ.
ΥΓ το κινητό ήταν... πάλι καλά που έβγαζε και φωτογραφίες τότε.