Συναντιώνται δυο φίλοι, ο Γιώργος κι ο Κώστας, είχαν να ιδωθούν πολύ καιρό:
-Γειά σου ρε μεγάλε, τι γίνεσαι?
-Εεεε... Ας τα λέμε καλά!
-Γιατί τι έγινε? Από υγεία?
-Όχι μωρέ, δόξα σοι ο Θεός, από υγεία καλά πάμε! Αλλά να εκείνο το μαγαζί που άνοιξα δε πήγαινε καλά, και το 'κλεισα...
-Όχι ρε γαμώτο! Αυτό με τα ηλεκτρικά ε?
-Ναι, αυτό!
-Κρίμα! Γιατί όμως? Εσύ την ήξερες καλά αυτή τη δουλειά!
-Ναι, την ξέρω, αλλά βλέπεις το μαγαζί ήταν μικρό, δεν ήταν και σε πολύ κεντρικό μέρος, δεν είχα και πολλά λεφτά να ξανοιχτώ με υπαλλήλους, εμπόρευμα κλπ, δε θέλει πολύ να σε πάρει από κάτω!
-Κρίμα, πράγματι κρίμα! Και τι έκανες μετά?
-Μετά είπα ν' ανοίξω ένα καφενείο, και το άνοιξα!
-Α, ωραία, πάει καλά?
-Όχι, τό 'κλεισα κι αυτό...
-Γιατί πάλι ρε συ? Που στράβωσε?
-Να, κοίτα, το μαγαζί ήταν μικρό, δεν ήταν και σε πολύ κεντρικό μέρος, δεν είχα και λεφτά να ξανοιχτώ με σερβιτόρους, ποτά και τέτοια, δε θέλει πολύ, με πήρε πάλι από κάτω!
-Κρίμα ρε γαμώτο! Και τώρα?
-Να, τώρα το ξανασκέφτηκα, και είπα δε πάει άλλο έτσι. Έκανα λοιπόν το μεγάλο βήμα!
-Δηλαδή?
-Άνοιξα ένα μπουρδέλο!
-Τι λε ρε, σοβαρά? Και πως πάει? Έχει προοπτική η δουλειά?
-Ναι, δε ξανακάνω τα παλιά λάθη. Είναι σε κεντρικό σημείο, στη Βάθης, ξέρεις, καθαρό, περνάει πολύς κόσμος απ' έξω, καλά θα πάει!
-Μπράβο ρε! Άντε να ξελασπώσεις επί τέλους! Και ποιες δουλεύουν μέσα?
-Ναι... κοίτα, αρχή είναι ακόμα, είπα να μη ξανοιχτώ, τώρα για το ξεκίνημα το δουλεύω μόνος μου.
-Γειά σου ρε μεγάλε, τι γίνεσαι?
-Εεεε... Ας τα λέμε καλά!
-Γιατί τι έγινε? Από υγεία?
-Όχι μωρέ, δόξα σοι ο Θεός, από υγεία καλά πάμε! Αλλά να εκείνο το μαγαζί που άνοιξα δε πήγαινε καλά, και το 'κλεισα...
-Όχι ρε γαμώτο! Αυτό με τα ηλεκτρικά ε?
-Ναι, αυτό!
-Κρίμα! Γιατί όμως? Εσύ την ήξερες καλά αυτή τη δουλειά!
-Ναι, την ξέρω, αλλά βλέπεις το μαγαζί ήταν μικρό, δεν ήταν και σε πολύ κεντρικό μέρος, δεν είχα και πολλά λεφτά να ξανοιχτώ με υπαλλήλους, εμπόρευμα κλπ, δε θέλει πολύ να σε πάρει από κάτω!
-Κρίμα, πράγματι κρίμα! Και τι έκανες μετά?
-Μετά είπα ν' ανοίξω ένα καφενείο, και το άνοιξα!
-Α, ωραία, πάει καλά?
-Όχι, τό 'κλεισα κι αυτό...
-Γιατί πάλι ρε συ? Που στράβωσε?
-Να, κοίτα, το μαγαζί ήταν μικρό, δεν ήταν και σε πολύ κεντρικό μέρος, δεν είχα και λεφτά να ξανοιχτώ με σερβιτόρους, ποτά και τέτοια, δε θέλει πολύ, με πήρε πάλι από κάτω!
-Κρίμα ρε γαμώτο! Και τώρα?
-Να, τώρα το ξανασκέφτηκα, και είπα δε πάει άλλο έτσι. Έκανα λοιπόν το μεγάλο βήμα!
-Δηλαδή?
-Άνοιξα ένα μπουρδέλο!
-Τι λε ρε, σοβαρά? Και πως πάει? Έχει προοπτική η δουλειά?
-Ναι, δε ξανακάνω τα παλιά λάθη. Είναι σε κεντρικό σημείο, στη Βάθης, ξέρεις, καθαρό, περνάει πολύς κόσμος απ' έξω, καλά θα πάει!
-Μπράβο ρε! Άντε να ξελασπώσεις επί τέλους! Και ποιες δουλεύουν μέσα?
-Ναι... κοίτα, αρχή είναι ακόμα, είπα να μη ξανοιχτώ, τώρα για το ξεκίνημα το δουλεύω μόνος μου.