Οι όροι "πετυχημένος" και μη "πετυχημένος" είναι σχετικοί. Γιατί κοντεύουμε να θεωρόύμε "πετυχημένο" μόνο όποιον έχει οικονομική επιφάνεια. Και δεν είναι σωστό, νομίζω, ένα κωλόπαιδο, του οποίου ο πατέρας είναι ιδιοκτήτης νυχτερινού κέντρου (η όποιας άλλης επιχείρησης προϋποθέτει να είσαι λαμόγιο), και ο οποίος απλώς ξοδεύει το χαρτζιλίκι που του δίνεται αφειδώς, να θεωρείται "πετυχημένος", ενώ ένας που σπούδασε και που δεν μπορεί να βρει δουλειά ανάλογη των προσόντων του και δουλεύει π.χ. ταξιτζής ,να είναι "αποτυχημένος".
ʼλλωστε η επιτυχία δεν είναι αυτόνομη έννοια, αλλά πάντα επαναπροσδιοριζόμενη ως προς κάτι, ως προς κάποιο στόχο. Αν κερδίσει π.χ. ο Παναθηναϊκός το Λεβαδειακό δεν νομίζω να το χαρακτηρίσουν πολλοί επιτυχία αυτό. Αν όμως κερδίσει τη Ρεάλ, τα πράγματα αλλάζουν, νομίζω.