Σημερα μάγκες μπήκα στην ψυχοσύνθεση του αδόλφου χίτλερ για τα καλά, για αυτο και ειπα να αναστήσω ενα παλιό αλλα επίκαιρο θέμα. Εκει που κοιμόμουνα που λέτε ησυχος ησυχος, νιώθω στο πόδι κατι σαν σελίδα απο βιβλίο. Ανοιγω το φως. Αυτο ηταν. Χιτλέριασα. Η καριο@@@ ###$ γαμ$## η κωλοκατσαριδα ειχε κατσει στο κρεβάτι νομίζοντας οτι αν μεινει ακίνητη εγω δεν θα την έβλεπα. Με την παντόφλα που ουτε που θυμάμαι για πότε βρέθηκε στο χέρι μου την πετάω κατω απ' το κρεβάτι, και με το που έκανε 2 βήματα μετα την προσγείωση, ο κομήτης παντόφλα-παντόφλα συγκρούστηκε με την καριόλα. Με ύφος εκατομμυρίων καρδιναλίων, πήγα απο πάνω της, και διαπίστωσα οτι ζουσε ακόμα, και κουνούσε με νεύρο τα πόδια χωρίς να μπορεί να πάει πουθενά. Τότε, αρνούμενος να ρίξω αλλη παντοφλιά, γιατι θα δυσκόλευα το έργο της καθαριότητας μετα, μπήκε μέσα μου ο μένγκελε. Με σαδιστικές κινήσεις αρπάζω το μπλέ οινόπνευμα, και ποτίζω το ανυπεράσπιστο πειραματόζωο. Η ένταση της κίνησης των ποδίων της που ειχε κοπάσει οσο έλειπα για να φέρω το οινόπνευμα εκτοξεύτηκε, και για λίγα δευτερόλεπτα τα κουνούσε σεληνιασμένη, μεχρι να σταματήσει, μόνιμα αυτη τη φορά.
Ηταν γεγονός. Η αρια φυλή νικησε. Ξέρω οτι ηταν μονο μια μάχη, και οχι ο πόλεμος (με εσένα εταιρία απολύμανσης θα τα πούμε αργότερα) αλλα ακουστε με καλά καριόλες. Ο τόπος αυτος ανήκει στην άρια φυλή. Μεχρι να γινει πυρηνικός πόλεμος, οπου θα πάρετε αναπόφεκτα εσεις τα ηνία, εδω θα κυριαρχούμε εμείς. Αι στο διάολο πρωινιάτικα. Μου χαλασε και τον ύπνο η παλιοκαριόλα.
