Καλά....
Για να μη πολυταλαιπωρείστε ορίστε μια εκθεσούλα από τα παλιά:
NITRO
26/2/07
======================================================
Ηταν καλοκαίρι του 95 θυμάμαι όταν είχα βρεθεί ξενύχτης και πιωμένος να κάθομαι έξω από το σουβλατζίδικο του μπάρμπα Λάμπρου στην Αντίπαρο να απολαμβάνω μες στην ζάλη μου ένα διπλό με πίτα γύρο.
Στο ξέφωτο στο βάθος ένα ξανθό κοριτσίστικο κεφάλι ανάμεσα σε δύο νησιώτες που την πείραζαν ,την τράβαγαν και της ψυθίριζαν στο αυτί κατέβαινε το πλακόστρωτο.
Χωρίς να καταλάβω τι έγινε σε κλάσματα δευτερολέπτων το κορίτσι έπεφτε στην αγκαλιά μου και έβαζε με δύναμη την γλώσσα της στο γεμάτο τζατζίκι στόμα μου.
<<Το πουτανάκι ,στά'λεγα εγώ >> άκουσα από πίσω τα δύο παιδιά ,και σε μερικά λεπτά κατηφορίζαμε στο δωμάτιο μου με τον ξανθό άγγελο από την Σουηδία.
Μία στιγμή να φέρω το staf μου έιπε και εξαφανίστηκε ,αλλά προς μεγάλη μου έκπληξη σε 10' ήταν πίσω καπνίζοντας ένα μπουρί 4 φυλλο.
Αυτή ήταν η πρώτη μου φορά που πήδηξα γκόμενα ξανθιά και φευγάτη με τάσεις λιποθυμίας μετά από τσιγάρο και κατάλαβα πως αν ήθελα στο μέλλον να πηδάω σαν άνθρωπος θα έπρεπε να αποφεύγω τις φούντες από πριν.
Η δεύτερη ήταν χθές όταν μιά ξανθιά κουκλίτσα γύρω στο 1.70 μου άνοιξε την πόρτα ολόγυμνη και ξυπόλυτη φορώντας μόνο μία ξεκούμπωτη λευκή ρόμπα -μπουρνούζι.
Το κορμίτης δεν είχε κανένα ψεγάδι όπως μετά ανακάλυψα, και ο σωματότυπός της ήταν Julia με 3-4 κιλά παραπάνω αλλά με μικρότερο στήθος.
Στο πρόσωπό της ήταν εμφανή τα σημάδια κατανάλωσης ουσίας αφού η αναπνοή της ήταν πεντακάθαρη και στο τραπέζι ήταν ανοιχτό μόνο ένα κουτάκι σόδα.
- Σε πειράζει να πω στο γραφείο πως δεν ήρθες ,μου είπε μόλις κάθησα.
- Καθόλου της απάντησα πες πως δεν υπάρχω και αναρρωτήθηκα αν κατάλαβε πως ήρθα.
- Με 150 την ώρα είσαι ΟΚ? την ρώτησα και κλέίσαμε, γιατί ούτως ή άλλως δεν είχα την πολυτέλεια του χρόνου.
Μετά τις συστάσεις (είναι από την Ρουμανία και το όνειρό της είναι να κάνει οικογένεια) προχωρήσαμε στο διαταύτα.
Με το που βγαίνει το μπουρνούζι μου ήρθε να φωνάξω yeeeees μιας και που στα 3-4 τελευταια ραντεβού έχω γράψει πιο πολλές ήτες και από τον Ιωνικό.
(Επιτέλους μια κοπέλα που μοιάζει με τις φωτογραφίες της ,ενώ στο σώμα θα έλεγα πως είναι καλύτερη απότι στο site).
Πραγματικά δεν έδωσα και πολύ σημασία στο νησταλέο βλέμα της (στην πραγματικότητα σκέφτηκα στ'αρχίδι μου) αφού τόσο το πρόσωπο της όσο πολύ περισσότερο ο θανατηφόρος κώλος της δεν μου άφηναν περιθώρεια για παράπλευρες σκέψεις.
Οταν πέσαμε στο κρεβάτι κατάλαβα πως δεν έπρεπε να ξεπεράσω τόσο εύκολα το θέμα της νημφαλιότητας αφού οι κινήσεις της (δεν συζητάμε για πρωτοβουλία) ήταν οι απολύτως απαραίτητες δηλαδή αλλάζω πλευρό,γυρίζω το βλέμμα μου από την άλλη ,ανοιγοκλείνω βλέφαρα (αν δεν τα έχω μονίμως κλειστά)
Μια και δυό λέω έτσι είσαι μωρή την βλέπω ξαφνικά πως και νεκρούς ανασταίνω ,και πέφτω με τα μούτρα να γλύφω το μικρό κόκκινο φρεσκοξυρισμένο αιδοίο της με σκοπό να την αφυπνήσω.
Στο πεντάλεπτο άκουσα τους πρώτους πνιχτούς αναστεναγμούς και σκέφτηκα πως ευτυχώς αναπνέει ακόμα.
Μετα άπό λίγο άρχισε να κουνάει τους γοφούς της με νάζι και πέρασε το ένα της πόδι πάνω από το κεφάλι μου ακουμπώντας το στον ώμο μου.
Γύρισα στο πλάι ανάποδα φέρνοντας το πεός μου μπροστα στο στόμα της μπας και νοιώσω αυτό το deep throat αλλά φευ.
Το μόνο που κατάφερα να δω ήταν μία έκφραση αποστροφής στο πρόσωπό της λές και της είχα βάλει στο στόμα καμία πολυκαιρισμένη τυρόπιτα.
Τεσπα ανασυντάχθηκα μετά το σοκ και συνέχισα να γλύφω περνώντας και ένα δάχτυλο μέσα στην τρυπούλα της.Ανταποκρίθηκε με κούνημα και κατάλαβα πως έπρεπε να βάλω και δεύτερο βάζω δείκτη και μέσο και η ανταπόκριση ήταν διπλή .
Οταν οι αναστεναγμοί άρχισαν να γίνονται εντονότεροι λέω από μέσα μου εδώ είμαστε ,και βάζω τον αντίχειρα στον κώλο (την είχα πλάγια και μπρούμητα σχεδόν με το κεφάλι μου ανάμεσα στα πόδια της ) Μέσα στον παροξυσμό μου έγλυφα την κλειτορίδα και παράλληλα έσπρωχνα πολύ βαθιά τα δάχτυλα φθάνοντας να τρίβω τον τράχηλο με το έντερο.Και ως εκ θαύματος εκέινη την στιγμή ανοίγει το στόμα της και αρχίζει την πίπα με πολυ σάλιο και πάθος.
Σε δυό τρία λεπτά και αφού έχω εξανληθεί από ανάσες μέσα στην τρύπα της σηκώνομαι και με μία κίνηση περνάω μέσα της πάιρνοντας την αριστερή της πατούσα στο στόμα μου.
Αισθανόμουν πως όσο περισσότερο τις έγλυφα τα ακροδάχτυλα του ποδιού της τόσο περισσότερο αυτή χανόταν στον κόσμο της και μπορούσα να κάνω ότι θέλω.
Βλέποντας το κορμί της και το πραγματικά πολύ ελκυστικό της στήθος που ανταποκρινόταν αμέσως μόλις το έγλυφα ,πρέπει να επισημάνω,κόντευα να εκραγώ.
Τραβήχτηκα να μην τελειώσω και την γύρισα στο πλαί και μπρούμητα και άρχισα τις εναλλαγές στις εισόδους διείσδυσης.Μετά από λίγο ένοιωσα την ζέστη των υγρών της να με τυλίγει και σε συνδοιασμό με μιά δυό πνιχτές κραυγές κατάλαβα πως τέλειωνε(πού νά'ξερα)
Με το που έσβησε η δέυτερη κραυγή άνοιξε τα μάτια κοίταξε τριγύρω με ύφος που βρίσκομαι και τί θέλει αυτός από πάνω μου ,και κοίταξε το ρολόι της.
-You have 10 more minutes μου είπε και ξανακοιμήθηκε.
Συνέχισα να σπρώχνω έως ότου ζέστανα την κοιλιά της με τα υγρά μου να πετάγονται τριγύρω λες και μου είχε φύγει το λάστιχο του κήπου από το χέρι.
Αυτή σαν να την χτύπησε ηλεκτρικό ρεύμα πετάχθηκε και έτρεξε στο μπάνιο.Ντύθηκα και όταν βγήκε με κοίταξε με βλέμμα που με έκανε να νοιώσω ενοχές που την ξύπνησα.
Κατέβαίνοντας τα σκαλιά του πεζόδρομου σκεφτόμουν πως πιο καλά πέρναγα όσο αυτή κοιμόταν εκστασιασμένη μέσα στην παραζάλη της και συνιστώ ανεπιφύλακτα σε όσους την επισκεφθούν να πάρουν μαζί για καλό και για κακό τα κεράσματα (για να μην ρισκάρουν δηλαδή και την πάρουν νημφάλια και ξενέρωτη)
