Φαντάρος το 94,βγαίνουμε εξοδούχοι απο Χαϊδάρι και πάμε στο Άλσος,πάρτυ psychedelic τίγκα στα πριόνια και τον κόσμο.
Πρώτη φορά που δοκίμασα τσολιά και τριπάκια.Ο συνδυασμός με ξύδια-flash της calorex που σερβίρουν εκεί με φτάνει γρήγορα σε κατάσταση εξωγήινου.
Κατεβαίνοντας μηχανικά απο τον εξώστη του πρώτου ορόφου ακολουθώ ένα λευκό φώς ανάμεσα στα λέηζερ,τα στρόμπο και συνειδητοποιώ οτι βρίσκομαι μέσα στο κεντρικό μπαρ,κουρνιάζοντας σε ένα αποθηκάκι δίπλα με κάτι σφουγγαρίστρες.
Διακρίνω την μπαργούμαν να προσπαθεί να επικοινωνήσει και της κάνω νεύμα οτι όλα κάλα,απλά να κάτσω να συνέλθω.Γυρνάει να μου φέρει ένα ποτήρι νερό. Απο την γωνιά που είμαι καθιστός η μόνη επαφή με το περιβάλλον είναι η θέα της κωλάρας της με βαθύ στρίνγκ και ριγέ κάλτσα μέχρι το γόνατο.
Μια ακατανίκητη -προφανώς υποβοηθούμενη- σηκωμάρα με κάνει να βάλω το χέρι μου ανάμεσα απο το παντελόνι και να αρχίζω χαντ τζομπ.
Έρχεται με χτυπάει στον ώμο και με το πάσο μου βγάζω το χέρι και απλώνω να πιάσω το ποτήρι,σαν να ήταν το φυσικότερο πράγμα στον κόσμο.
Σε λίγα λεπτά σηκώθηκα,την ευχαρίστησα,διαβάζω με τα χείλη της "πρόσεχε" εμφανώς τσαντισμένη και απομακρύνθηκα χορεύοντας
