"Και οι πολιτικοί τους,
αδιόρθωτοι κομπογιαννίτες,
πανομοιότυποι με την μάζα των ατόμων,
έχουν σκοτωμένο για την ησυχία τους,
τον ενθουσιασμό για ότι άλλο,
παρά για το ατομικό συμφέρο.
Οι καλλίτεροί τους συλλογίζονται καμμιά φορά,
από ντροπή πια-τι διάβολο;- και τα συμφέροντα του κράτους.
Μα το κράτος αυτό το έχουν για ξετελειωμό και σαν τσιφλίκι τους,
και επειδή είναι μπαλωματήδες,
κάθε τόσο κάνουν να μπαλώσουν μερικά του ψεγάδια στην διοίκηση,
για να μην παραπονιέται και πάρα πολύ ο κοσμάκης ο ψηφοφόρος
ή η ρητορικότατη αντιπολίτεψη με τις τέλειες πατσαβούρες,
τις εφημερίδες.
Προπάντων το κόμμα πρέπει να μένη στα πράματα όσο μπορεί περισσότερο"
Σας θυμίζουν τίποτα;
Εν έτει 1911...
Πόσα άραγε έχουν αλλάξει
Ίων Δραγούμης "Όσοι Ζωντανοί"