Αν στόχος είναι η διαφορά ηλικίας προς τα πάνω και το έχεις βίτσιο πιστεύω υπάρχει πεδίο δόξας λαμπρό.
Είχα πάει σε πιτσαρία να πάρω την παραγγελία και ακούω δίπλα μια γυναίκα να λέει για σας είμαι το κορίτσι που είχε πάρει τηλέφωνο για την τάδε παραγγελία. Γυρνάω και τι να δω, βλέπω μια γυναίκα τουλάχιστον 60 χρονών ντυμένη σαν τη Σάττι στο ζάρι.
Μου φάνηκε εντελώς γελοίο μια 60χρονη να περιγράφει τον εαυτό της ως κορίτσι και να νομίζει πως είναι. Βέβαια το έχω δει και σε κάτι ομάδες στο fb συμπεθέρες να λέει η μία την άλλη κοπέλα μου και κορίτσι μου αλλά live είναι ακόμα πιο σουρίαλ.
Δηλαδή αν σε ένα καφενείο με συνταξιούχους έλεγε ο ένας τον άλλο αγόρι μου εκεί που κατεβάζουν μαλαματίνες θα γέλαγαν και τα τσιμέντα. Οι άντρες έχουμε αυτογνωσία.
Πιστεύω οι πιο πολλοί από εμάς έχουμε γνώση πόσο μας παίρνει. Αν η μπογιά σου περνάει θα κάνεις κίνηση και σε πολύ νεώτερη 15 χρόνια plus. Αν όχι, απλά δεν μπαίνεις καν στη διαδικασία. Οι γυναίκες δεν το έχουν αυτό. Αν πας σε μία μεγαλύτερη κατά 10-15 χρόνια και πετάξεις κανένα μικροδείχνεις είσαι ήδη στο 50%.
Οι αιώνιες γεροντοκόρες δεν θα γυρίσουν ποτέ να κοιτάξουν συνομήλικο τους σε όσο τραγική κατάσταση και αν βρίσκονται.
Δηλαδή ακόμα και κάτι διάσημες όπως η Τζένιφερ Άνιστον, η Μπρίτνει και η Μαντόνα ή η δικιά μας η Σολωμού που νομίζουν πως τις περνάνε ακόμα για 20χρονες καταντάνε να αυτογελοιοποιούνται.
Μιλάμε καθαρά για φάσεις, γιατί σε θέμα σοβαρής σχέσης πιστεύω πρέπει να υπάρχει διαφορά ηλικίας υπέρ του άνδρα καθαρά για πρακτικούς λόγους όπως αν θέλεις παιδιά κτλ.