H ιστορία μοιάζει (στο πιο μινιμαλιστικό βέβαια) με την ταινία του μακαρίτη Πιερ-Πάολο Παζολίνι (τον σκότωσε ως γνωστόν το τεκνό του επειδή δεν του αγόρασε μηχανάκι όπως του είχε υποσχεθεί) "Το Θεώρημα" με την μουνάρα Συλβάνα Μάγκανο (τότε το 1968, τώρα δεν θα βλέπεται, αν ζει)
Εκεί λοιπόν ο παράξενος επισκέπτης θα γαμήσει κατά σειράν την καμαριέρα, τον γιο, την μάνα, την κόρη και τελικά και τον πατέρα. Υποτίθεται πως ο επισκέπτης ήταν οι "ιδέες της προόδου", οι οποίες δια της συνουσίας αλλάζουν τον τρόπο σκέψης της middle upper class οικογένειας, μπολιάζοντάς την με μια άλλη "προχωρημένη" αντίληψη.
(Μαλακίες, ο Παζολίνι ήταν υπερεκτιμημένη ανωμαλάρα, αδερφάρα, κομμουνιστής και βαθύτατα θρησκευόμενος ταυτόχρονα!)
Υποθέτω λοιπόν πως στην εδώ ιστορία το πολιτικό μύνημα είναι το ακριβώς αντίθετο.
Ο "επιχειρηματίας" καπιταλιστής Έλληναράς, γαμάει συλλήβδην την "φτωχή και αθώα" Βουλγάρικη οικογένεια επιβαλόμενός της σε μια ένδειξη σεξιστικού ιμπεριαλισμού!
Αντίστοιχου του πολιτιστικού ιμπεριαλισμού που επίσης τους έχουμε επιβάλει με το να αναπαράγουν στην γλώσσα τους τα μουσικά "αριστουργήματα" του Φοίβου και άλλων ημεδαπών "κολοσσών" της μουσικής, στην ακραία "σκυλάδικη" βερσιόν της.
Καλά στο Αθηνόραμα θα το στείλω αυτό! Εδώ μέσα δεν θα το εκτιμήσετε φοβάμαι!