Απογευμα Παρασκευης, μολις εχει πεσει ο ηλιος και ειμαι καμια 10 χιλιομετρα πριν φτασω στο ξενοδοχειο με την παραδοσιακη σοφιτα που εχουμε κλεισει για αυτο το σαββατοκυριακο.
Φτανω στο παρκινγκ και βλεπω το αυτικινητο σου. Με περιμενεις. Παιρνω τα πραγματα μου και προχωρω με μουδιασμενα ποδια προς την εισοδο. Ανεβαινω με το ασανσερ στον 5ο οροφο… Που πηγαινω ? Δεν σε γνωριζω και όμως ολο μου το είναι με οδηγει στην πορτα σου. Δεν υπαρχει σκεψη επιστροφης. Δεν υπαρχει καν σκεψη.
Εχεις ακουσει τα βηματα μου και μου ανοιγεις ακουμπωντας με τον ένα ωμο στο πλαι της πορτας. Τα ματια μου συνατιουνται με τα δικα σου και βλεπω πως το βλεμμα σου είναι ηρεμο και το διασκεδαζεις να με κοιτας πως πλησιαζω στα τελευταια μου βηματα…
Φτανω κοντα σου και με παιρνεις από το χερι για να με οδηγησεις προς το σαλονακι της σοφιτας… εχεις αναψει ηδη το τζακι …
Προχωρω ως το παραθυρο και με πλησιαζεις,. Στεκεσαι πισω μου και ενώ δεν μ’ακουμπας, νιωθω να φλεγομαι. Εχω τα μαλλια μου μαζεμενα ψηλα και ετσι ερχεσαι κοντα στο αυτι μου και μου ψιθυριζεις ‘Καλωςηρθες». Τα χειλη σου εχουν ακουμπησει ανεπαισθητα στο λοβο του αυτιου μου και με διαπερνα ένα ριγος. Συνεχιζεις να εισαι πισω μου σε αποσταση αναπνοης και μου δαγκωνεις απαλα τον αυχενα και διαγραφεις κυκλακια στο λαιμο μου, κατι που με κανει θελω να πιεσω το σωμα μου πανω σου. Το καταλαβαινεις και με γυρνας να σε κοιταξω…
Βλεπω τη σπιθα μεσα στα ματια σου και χανομαι εκει. Με μια κινηση με τραβας πανω σου και με ένα διεκδικιτικο και παθιασμενο γλωσσοφιλο μου δειχνεις πως η φαντασια είναι μεν πλανευτρα, αλλα το τωρα μετραει.
Μ' ενοχλουν τα ρουχα που είναι αναμεσα μας και αρχιζω να σου ξεκουμπωνω το πουκαμισο σου για να αγγιξω το στερνο σου και τους ωμους σου. Μου ανοιγεις και εσυ το φερμουαρ από το φορεμα μου και με το που το περνας από τους ωμους, πεφτει κατω στα ποδια μου.
Τα χερια σου ταξιδευουν πισω στην πλατη μου, στη μεση, στους γοφους και βρισκουν προορισμο πιο χαμηλα οπου μου χουφτωνεις το κωλαρακι. «Τελικα τα μαυρα εσωρουχα εβαλες??» μου κατεβαζεις τις τιραντες του σουτιεν και το ξεκουμπωνεις, παιρνοντας κατ’ευθειαν με μανια τις ρογες μου στο στομα.» δε θα τα χαρουμε πολύ όμως…
Απ’ οπου περναει η γλωσσα σου μου αφηνει υγρα, καυτα μονοπατια. Νιωθω την αναπνοη σου, και τα ψιθυριστα σου λογια πανω στο δερμα μου και λιωνω… Σου ανοιγω τη ζωνη και σου ξεκουμπωνω το παντελονι …στενα τα περιθορια… το κατεβαζεις μαζι με το εσωρουχο και νιωθω την καυτη σου πουτσα να παλλεται. Με γυρνας και παλι ώστε να ακουμπω με την πλατη μου πανω σου και πιεζεις τη λεκανη σου στον κωλαρακι μου και τριβεσαι πανω μου . Τα χερια σου εχουν γαντζωθει από το στηθος μου και με απαλα τσιμπηματα στις ρογες με κανεις να ανασαινω βαρια και να αναφωνω, ηλεκτρισμενη από το αγγιγμα σου
Τα δαχτυλα σου προχωρουν στους γοφους μου και χωνονται κατω από το στριγκακι…το ένα σου χερι περναει και πλησιαζει στο διαμαντακι που θελει γυαλισμα. Το άλλο κινηται από πισω και βυθιζεται με δυο δαχτυλα στο μουνακι , με τον αντιχειρα να πιεζει πανω στην πισω τρυπουλα… η φωτια από το τζακι και ένα φωτιστικο δαπεδου φωτιζουν διακριτικα τον χωρο και τα ματια μας συναντιουνται απεναντι στον μεγαλο καθρεφτη … οι εκφρασεις στα προσωπα μας δειχνουν την ηδονη και την αγωνια… εχω απλωσει τα χερια μου προς τα πισω και σε πιανω από τους γοφους… ετσι όπως ειμαστε στα ορθια, ανεβαζεις στροφες, με χαιδευεις με τρελλους ρυθμους και σ’ακουω να λες « ελα, μωρο μου, ελα, και θελω να σε ακουσω.. ελα και θελω να σε βλεπω να χυνεις»…
Το κυμα της ηδονης που με κατακληζει, πλησιαζει με ταχυτητα και με μια ορμη που με κανει να χτυπιεμαι πανω στα χερια σου, τα χερια σου που προσπαθουν να με δαμασουν. Με βασανιζεις , κανεις κολπα, αλλαζεις ρυθμο και πιεση πανω στην κλειτοριδα μου και με τρελλαινεις κυριολεκτικα… εχω χασει κάθε ελεγχο και παραδινομαι στην τρελλα σου…
Μου δινεις τα υγρα σου δαχτυλα να τα γλυψω και με οδυγεις προς τα δεξια στο κρεβατι . Με ξαπλωνεις ανασκελα πανω σ’αυτό και ερχεσαι από πανω μου για μερικα γλωσσοφιλα , που σου δεινουν να γευτεις τα υγρα μου… όπως εισαι στα γονατα πανω στο κρεββατι, μου δινεις το καυλι σου στο στομα για μερικα βαθια ρουφηγματα .
Κατεβαινεις, με αρπαζεις από τους αστραγαλους και με τραβας στη ακρη του κρεβατιου ετσι ωστε να στηριζομαι απλα και μονο με το κεφαλι και τις ωμους στο κρεβατι. Ετσι ερχεσαι κοντα μου και με καρφωνεις στο ερεθισμενο μου μουνακι που το εχεις προετοιμασει αψογα…με δυναμη με σκιζεις βαθια, μια και ετσι πως με στριμωξες δεν μπορω να ελεγξω ποσο εισχωρεις… οι κινησεις σου δυναμικες και στα ορια, με τον αντιχειρα σου πανω στην κλειτοριδα μου με καρφωνεις ανελεητα και με χαιδευεις συγχρονως …. μετα από μερικα ακομη σφυροκοπηματα βγαινεις από μεσα μου και με δυνατα βογγητα μου πετας τα καυτα σου χυσια πανω στο στηθος μου… αφηνομαι και γλιστραω κατω στο πατωμα, για να παρω τον πουτσο σου στο στομα να τον καθαρισω και να τον στραγγισω…
Ετσι καθομαστε κατω στο πατωμα μπροστα στο κρεβατι και με απαλα φιλια και δαγκωματα ηρεμουμε λιγο από την ενταση που κυριευει τα κορμια μας…
Μετα από λιγο σηκωνομαστε για χαλαρωτικο μπανιο στο jacuzzi και για να τσιμπησουμε κατι από τις πιατελες με τα διαφορα τυρια και φρουτα που μας εχουν φερει από το εστιατοριο του ξενοδοχειου.
Καθομαστε μπροστα στο τζακι στις τεραστιες διακοσμιτικες μαξιλαρες και σου δινω να φας σταφυλια και ανανα…»Δως μου ένα γλυκο φιλι» σου λεω. Οπως ερχεσαι κοντα μου , να με φιλησεις σου τραβαω τη ζωνη από το μπουρνουζι και το λυνω. Βγαζω το δικο μου μπουρνουζι και απλωνω το χερι μου να παρω δυο μικρα βαζακια - προσφορα του ξενοδοχειου- που υπαρχουν πανω στο τραπεζακι…» Τι κανεις?» με ρωτας, «Θα σε γλυκανω λιγο…» απανταω. Ανοιγω τα βαζακια και βουταω τα δαχτυλα μου πρωτα στο παραδοσιακο μελι - και μετα στο γλυκο καρυδακι . Με τα δαχτυλα μου αλειφω το μελι και το γλυκο γυρω στις ρωγες μου που μονο στην ιδεα ότι θα τις πιπιλισεις εχουν σκληρυνει.
Σκυβω από πανω σου και σου δινω μια-μια τις ρωγες στο στομα. Ταυτοχρονα σκυβω και σε φιλω . Οι γλωσσες μας μπλεκουν με τα μελια και το σιροπι του γλυκου. Το φιλι μου γινεται ολο και πιο δοτικο ολο και πιο παθιαρικο, σε δαγκωνω στα χειλη, σου ξαναδινω τη ρωγα να γλυψεις ολο το μελι από τριγυρω. Οπως εισαι μισοξαπλωμενος πανω στις μαξιλαριες, ξαπλνωνω αναποδα πανω σου , ετσι ώστε να τριβομαι πανω σου και να εχεις θεα το κωλαρακι μου. Να βλεπεις πως σε χαιδευω με το στηθος μου και πως βαζω τα δαχτυλα μου και στις δυο τρυπουλες.
Χωρις να σε αγγιξω καν με τα χερια, παιρνω το καυλι σου στο στομα μου και απολαμβανω που απολαμβανεις… Σε ρουφαω και σε γλειφω ως κατω στ’αρχιδια και το ξαναρπαζω …Επειδη και εσυ κανεις ς κινησεις μου το δινεις με δυναμη μεσα στο στομα, το σαλιο τρεχει και σ’εχω κανει μουσκεμα… Σε ακουω που βογγας και προσπαθεις να ελευθερωσεις τα χερια σου, που σου τα παταω με τα ποδια μου κατω. Θελεις να μου δαχτυλιασεις το μουνακι και την κωλοτρθυπα που σου τα φερνω στο προσωπο κοντα και σου τα παρνω παλι..
Τελικα καταφερνεις και απελευθερωνεσαι ετσι ώστε τα χερια σου που πλεον ελευθερα μπορουν να μου ανοιξουν τον κωλο και να απολαυσεις τι θεα που θελεις… Με τον πουτσο σου στο στομα μου και δυο δαχτυλα μπρος-πισω με γυρνας πανω στην πλατη μου και ετσι πλεον μου ανοιγεις διαπλατα τα ποδια για ένα γλυφομουνι χωρις προηγουμενο… Ταυτοχρονα μου γαμας το στομα με ρυθμο και δυναμη χωρις να χανεις τον ελεγχο… Γεματη από παντου πλεον με ταξιδευεις από κυμα σε κυμα, κανεις κολπα με τη γλωσσα σου και μου ρουφας παθιασμενα τη μουναρα μου
Καποια στιγμη , σηκωνεσαι από πανω μου και καθεσαι στα γονατα, και όπως εισαι ετσι με παιρνεις και τραβας να καθισω πανω σου, με σουβλιζεις και μετα μ’αφηνεις να παιξω παιχνιδι μονη μου, με αργες, αρμονικες κινησεις , ανεβοκατεβαινω πανω σου και γαμιεμαι πανω στο σκληρο σου το καυλι. Η βιαστικη ενταση της πρωτης συνατησης εχει φυγει και εχουν μεινει τα παθιασμενα βλεμματα αναμεσα μας η λαχανιασμενες ανασες που αποζητουν την κορυφωση..
« Που τα θελεις καυλιαρα,» με ρωτας. «Στο στομα , όλα μεσα» σου λεω πνιγμενα «Θα σε πιω ως την τελευταια σταγoνα. Εκεινη τη στιγμη κιολας σηκωνεσαι και μου χωνεις την ψωλη σου στο στομα ώστε μεσα σε λιγα δευτερολεπτα, μετα από 3-4 κινησεις νιωθω τα χυσια σου να ρεουν από τη γλωσσα βαθια μες στο λαρυγγι. Κατάπινω μια και αφηνω τα υπολοιπα να ξεχειλισουν. Σε καρφωνω με το βλεμμα μου και βλεπω στην εκφραση σου την ηδονη που σε κυριευει..
Ρουφαω το καυλι σου για να τα παρω όλα οσα μου ειχες ετοιμα . Δε θα σε αφησω αν δεν παραδωθεις. Οι φωνες και τα μουγκριτα σου καταλαγιαζουν σιγα σιγα και εκει μπροστα στο τζακι και μες στις μαξιλαρες πεφτει ένα γλυκο πεπλο πανω μας που μας σκεπαζει και μας παιρνει ο υπνος για λιγο…..
Αφιερωμενο
σε εναν ΑΝΤΡΑ,
σε εναν λατρεμενο αλητη,
σ'ενα παιχνιδι του μυαλου μου,
σ'ενα ναρκοπεδιο,
στο πιο γλυκο σασπενς
στον Νιο16
