Κυριοι , την Παρνηθα την λατρεψα οσο κανενα αλλο βουνο , για πολλους και διαφορους λογους .
Δεν ημουν αλλος ενας επισκεπτης της Κυριακης που εψηνε τις μπριζολες του....
Την περπατουσα στα πιο απροσπελαστα σημεια της , την γυρναγα και με την μοτο , με το τζιπ , με ποδηλατο , και περνουσα ωρες παρατηρωντας το υπεροχο φυσικο καλλος της .
Ηταν για μενα μια μεγαλη αγαπη , ενας τοπος μαγικος και ονειρεμενος , ο τελευταιος παραδεισος της Αττικης .
Απο χθες ειμαι εξοργισμενος που εβαλαν , αλλα και αφησαν την φωτια να την καταστρεψει , και νιωθω δυστυχης για τα ζωα που χαθηκαν και για τα δεντρα που πεφτουν υπο μορφη σταχτης σε ολο το λεκανοπεδιο.....
....λιγη σταχτη απο εκεινα τα αιωνοβια δεντρα κρατησα καθως επεφτε , σ`ενα μικρο κουτακι , και υποσχεθηκα σ`ενα μικρο δεντρακι που μεγαλωνει σε μια γλαστρα στο μπαλκονι μου , να το μεταφυτεψω σε καποιο σημειο του καμμενου βουνου.....
.........γνωριζει καποιος , τι συμβαινει με τις πυρκαιες , και τι σχεδιο επιτελειται ;
