Ρε παιδιά, εντάξει ωραία η Πράγα δεν λέω, αλλά να μην υπερβάλλουμε κιόλας σε πολλά σημεία.
Καταρχήν είναι όμορφη, αλλά σίγουρα όχι η ομορφότερη πόλη της Ευρώπης. Εμένα προσωπικά αυτό το μπαρόκ, γοτθικό στυλ δεν με ενθουσιάζει. Θεωρώ τις αναγεννησιακές Ρώμη(το ιστορικό κέντρο) και Φλωρεντία ομορφότερες και σαφώς εγγύτερα προς το αισθητικό πρότυπο που έχουμε συνηθίσει εμείς οι Μεσόγειοι.
Έπειτα, δεν λέω καλή η κουλτούρα και ο πολιτισμός, αλλά το να λέει κάποιος Έλληνας(με την παγκόαμια ιστορική κληρονομιά που άφησε η χώρα μας και οι κάτοικοί της διαχρονικά) ότι τον εντυπωσιάζουν αυτά τα πράγματα στην Πράγα είναι κάπου οξύμωρο. Ειδικά, αυτά τα ογκώδη, οργιώδη μπλοκ των εργατικών πολυκατοικιών, απομεινάρια του καθόλου μακρινού κομμουνιστικού παρελθόντος που βλέπεις να ορθώνονται στον δρόμο από το αεροδρόμιο μέχρι το κέντρο της πόλης σου δημιουργούν απέχθεια μαζί με ένα σφίξιμο στο στομάχι...
Κατά τα άλλα οι γυναίκες είναι πανέμορφες, είναι δεκτικές στο καμάκι και οι σεξ υπηρεσίες έχουν κορυφαίο value for money. Πηγαίνεις στο sweet paradise και γαμάς πολύ καλά μουνιά για 1 ώρα με 80-90 ευρώ, δηλ. πιο φτηνά και από την Ελλάδα.
Ωστόσο, το πρόβλημα είναι αν πας καθημερινές, όπως βρέθηκα εγώ, έξω κυκλοφορεί ελάχιστος κόσμος (μη τουρίστες δηλ.) και δεν σου δίνεται μεγάλη ευκαιρία να παίξεις λίγο μπάλα με τις ντόπιες. Εκτός βέβαια αν εγώ έκανα λάθος και πήγα σε πιο τουριστικά μπαρ.
Πάντως, δοθείσης της ευκαιρίας, θα μπορούσαμε να κάνουμε έναν κατάλογο με μπαρ, κλαμπ κτλ που συχνάζουν ντόπιες για μελλοντική αξιοποίηση, αφού σίγουρα θα ξαναβρεθούμε εκεί. Όσοι λοιπόν έχετε να προτείνετε κάτι γράψτε το.
A propos, μου έκανε μεγάλη εντύπωση πως οι Τσέχες, σε αντίθεση με τις άλλες Κεντρο ή βορειο Ευρωπαίες αντιδρούν πολυ θετικά στο eye-contact. Κοινώς, τις καρφώνεις στον δρόμο και ανταποδίδουν....Μόνο στην Ταιλάνδη συνάντησα κάτι αντίστοιχο (εκεί βέβαια σε χουφτώνουν και στον δρόμο, οπότε δεν είναι μάλλον συγκρίσιμα τα μεγέθη).
Τώρα, όσο για τον χαρακτήρα των γυναικών ειλικρινά δεν μπορώ να εκφέρω γνώμη, σκεφτείτε ομως ότι η σημερινή 25χρονη Τσέχα το 1990 που κατέρρευσε το κομμουνιστικό καθεστώς ήταν 8 χρονών παιδάκι και θυμάται πού καλά την εξαθλίωση που ζούσε τότε (φτώχια, τρόφιμα με δελτία κτλ), οπότε είναι λογικό τώρα να εκμεταλλεύεται τις καταστάσεις για να περνάει όσο καλύτερα μπορεί. Άλλωστε τα παιδικά τραύματα και απωθημένα στοιχειώνουν για πάντα τον χαρακτήρα και την συμπεριφορά μας.
Δεν είναι λοιπόν τυχαίο ότι τα ίδια λένε και για τις Ρωσίδες, Ουκρανίδες, Βουλγάρες, όσον αφορά την συμπεριφορά τους, όταν έχεις ζήσει σε πλήρη ανέχεια και εξαθλίωση, σε περιβάλλοντα εντελώς άγνωστα σε εμάς τους Δυτικοευρωπαίους, είναι λογικό να μην σε ενδιαφέρουν οι αγάπες και ο έρωτες.....]
