Ακριβώς !
Τον κόσμο τον διευθύνουν άπληστοι , αχόρταγοι υπερ-πλούσιοι,
τραπεζίτες κυρίως ,
τρελλοί ιμάμηδες ( στις Ισλαμικές χώρες ) , γκάνγκστερ ( στις πρωην
κομμουνιστικές χώρες ) και μερικοί εξουσιομανείς .
Ολοι αυτοί έχουν τσιράκια ΗΛΙΘΙΟΥΣ πολιτικούς , σαν μπροστινούς .
Οι ηλίθιοι αυτοί προβλήθηκαν από τα ΜΜΕ , που ανήκουν σε
επιχειρηματίες διαπλεκόμενους με τους πιο πάνω.
Καμία σχέση με την " Πολιτεία " του Πλάτωνα !
Ουσιαστικά μετά απο 16 σελίδες καταλήξαμε πάλι στη θέση που έιχα γράψει στη τρίτη σελίδα εδώ:
Πιστέυω ότι πέρα απο το επικοινωνιακο κομμάτι και το πως προβαλονται τα διάφορα πολιτεύματα ανα τον πλανήτη ένα μόνο πολίτευμα υπήρχε και θα υπάρχει πάντα. Το ολιγαρχικό.
Μια κάστα ανθρώπων πάντα επικρατούσε και επέβαλε κυβερνήσεις η ηγέτες που εξυπηρετούσαν τα δικά της συμφέροντα.
Το να μένουν οι ολιγάρχες στο παρασκήνιο και να επιβαλουν μαριονέτες, που σε πολλές περιπτώσεις είναι φανερά ηλίθιοι, σαν κυβερνήτες είχε ένα θεμελιώδες πλεονέκτημα.
Το πλεονέκτημα είναι ότι αν κάτι δεν παει σύμφωνα με τους αρχικούς σχεδιασμούς λόγω απρόβλεπτων παραγόντων η λόγω λάθος εκτιμήσεων τα ρίχνουμε όλα στην ηλίθια μαριονέτα που και καλά κάνει κουμάντο, και φροντίζουμε για την γρήγορη αντικατάστασή της με μια καινούργια ελεγχόμενη πάντα απο εμας.
Ουσιαστικά έτσι μένουν αυτοί που κάνουν κουμάντο στο απυρόβλητο.
Οι λόγοι που οι κοινωνίες δεν κάνουν τίποτα για να ακυρώσουν τη παραπάνω πραγματικότητα, μια και τέθηκε σαν ερώτηση πριν απο φίλο, είναι δυο.
Ο πρώτος είναι ότι η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου δεν παίρνει χαμπάρι το πως παίζεται το παραπάνω παιχνίδι.Για αυτό και αναλώνεται σε νεποτιστικές ως επι το πλείστον προσεγγίσεις του τύπου ψηφίζουμε Γιωργάκη, Κωστάκη κλπ γιατί τους πατέρες τους η τους παπούδες τους ψήφιζαν οι δικοί τους πατέρες η παπούδες παγιδευμένοι συναισθηματικά σε κάτι που αυτοί εννοούν ως υπερήφανη παράδοση αλλά δεν είναι τίποτα περισσότερο απο μια υπερήφανη παχιά μαλακία.
Κάποιοι άλλοι ψηφίζουν αυστηρά χρησιμοθηρικά και πελατειακά. Η θα μου κάνεις αυτό η ψήφο δεν έχει. Πολλοί και αυτοί.
Τέλος υπάρχουν και οι κάποιοι λίγοι που αντιλαμβάνονται σαφώς πως παίζεται το παιχνίδι. Συνήθως όμως αυτοί ξέρουν και Ιστορία και ξέρουν πολύ καλά την κατάληξη των ''Σπαρτακων'' της Ιστορίας.
Υιοθετούν λοιπον το μοντέλο ''Αρχήστε την Επανάσταση χωρίς εμένα, και θα επανακάμψω συντόμως ''. Και προσπαθούν με κάθε τρόπο να ενταχθούν στους ολιγαρχικούς μηχανισμούς που ήδη νέμονται την εξουσία. Οι περισσότεροι απο αυτούς βέβαια παίρνουν τα αρχίδια τους διότι το σύστημα απαιτεί πρώτα να του δώσεις και μετά να πάρεις και συνήθως οι οιωνεί εισοδηστές στο σύστημα δεν έχουν κάτι σημαντικό για να δώσουν.
Αποτέλεσμα οι ολιγαρχίες διαιωνίζονται μόνο εκ των έσω σε νεποτιστική οικογενειακή συνήθως βάση μέχρι να σαπίσουν και να καταρεύσουν απο την μοιραία σταδιακή υποβάθμιση κλειστών συστημάτων που δεν ανανεώνονται όπως η ιστορία διδάσκει. Με αυτό το τρόπο εκ των έσω δηλαδή καταρέουν αυτοκρατορίες ολόκληρες και αντικαθίστανται απο καινούργια ολιγαρχικής πάντα δομής συστήματα εξουσίας που σταδιακά πάντα επεκτείνονται.
Αυτό που σήμερα βιώνουμε αφορά την επέκταση αυτού του μοντέλου σε πλανητικό πια επίπεδο, με τη σύγκρουση των παραδοσιακών αμερικανικών ολιγαρχιών που επιβλήθηκαν μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο και κυρίως μετά τη δολοφονία του Κένεντυ, με τις νεοφυείς κινέζικες.
Σίγουρα έχει ενδιαφέρον.
