Ο Τσιφόρος έγραφε ''Ο άνθρωπος αλλάζει με δυο τρόπους, με τον έρωτα, και με τον θάνατο''.
Υπονοούσε ότι ό έρωτας είναι κάτι τόσο δυνατό που μπορεί να καταφέρει το ακατόρθωτο δηλαδή το να αλλάξει τον χαρακτήρα του ανθρώπου. Και με τον θάνατο εννοούσε ότι ουσιαστικά δεν υπάρχει άλλος τρόπος..
Λαικές παροιμίες όπως ''Το χούι βγαίνει μαζί με την ψυχή'' υπαινίσονται πάλι ότι ο άνθρωπος μόνο με τον θάνατο ''αλλάζει'' δηλαδή ότι δεν αλλάζει ποτέ.
Εχει πάντως ενδιαφέρον πώς η επιστήμη έρχεται με ειρωνικό τρόπο να συναντήσει τη λογοτεχνία και τη λαική γνώση.
Τι εννοώ ??
Η συγχρονη ψυχιατρική αναφέρει δραστικές αλλαγές στο χαρακτήρα ανθρώπων μετά απο ''επιθανάτιες εμπειρίες''.
Αλλάζουν λοιπον οι άνθρωποι όταν δούν το χάρο κατάφατσα, και τους επαναφέρουν στη ζωή !!!
Νευρικοί γίνονται αρνάκια. Αλλαζονικοί γίνονται ταπεινοί κλπ
Συνάντησε λοιπόν ο Τσιφόρος και η Λαική σοφία ετεροχρονισμένα την Κλινική Ψυχιατρική !!!
Ισως αυτό αποδεικνύει το πόσο άδυτο είναι η ψυχή του ανθρώπου.
Για αυτό πιστεύω και έχει τόσο ενδιαφέρον.
Συγγνώμην,αλλα γραφεις λάθος πραγματα. α) "αβυσσος η ψυχη του ανθρωπου", όχι "αδυτον" ,όπως νομιζεις εσυ. β) "Επιθανάτιες εμπειριες" , δεν είναι αυτό που γραφεις ότι ταχα "ειδαν το χαρο καταφατσα", αλλα κατι πολύ διαφορετικο από αυτό που νομιζεις.
γ) "πρωτα βγαινει η ψυχη και μετα το χουι" είναι η παροιμια,οχι αυτό που εγραψες. Συμπέρασμα, τεκμηριωσε πρωτα αυτά που γραφεις και μετα γραφτα. Εκτος κι αν εισαι επαγγελματιας δημοσιογραφοες,οποτε γραφεις ο,τι θελεις και για τα παντα.