Έχω βγει κι εγώ σε blind date από την εποχή του 56kb ίντερνετ που έβαζες πακέτο vivodi και έπρεπε να έχεις γνώσεις πρωτοετους φοιτητή πληροφορικής στο Μετσόβιο για να κάνεις εγκατάσταση.Ισα ίσα με ερέθιζε τρελά να ξέρω ότι θα βγω με μια γκόμενα χωρίς να την έχω δει αλλά από αυτά που ανταλλασαμε θα ήταν πρόστυχη.Αλλα πιο πολύ με ερέθιζε όταν ήμουν 25 και έβγαινα με μανουλες και κούγκαρ 45,50 χρ.που ήθελα να τις γαμησω για να επιβεβαίωσω ότι οι και καλά καθωσπρέπει κυρίες που βλέπω έξω είναι στην πραγματικότητα μεγάλες πουτανες.Ασχημες με τις οποίες απλά βγήκα χωρίς να προχωρήσω αποτελούσαν το 80% των ραντεβού αλλά ρε φίλε όσο και χάλια να ήταν πάντα καθόμουν για τους τύπους,κέρναγα τον καφέ κι ο καθένας σπίτι του πόσο μάλλον αν της είχα ζητήσει εγώ να βγούμε.Δεν μου πήγαινε η καρδιά να την διώξω νετα σκέτα.Ανάλογα με την εξέλιξη της κουβέντας προσπαθούσα να την κανω εικόνα στο κρεβάτι αλλά σε ακραίες καταστάσεις σώμα ,πρόσωπο ή και συνδυασμό ποτέ δεν προχωρησα.Οπως και γκόμενες που χτυπαγε καμπανάκι ότι παίζει αφροδισιο ή απεριποιητες.Ψυχικα άρρωστες ήταν πολλές αλλά από τα μηνύματα καταλαβαινες πέρα από κάποιες εξαιρέσεις.Τελος,η πλακα είναι ότι παλιότερα αν και blind ή με μια ψεύτικη,θολή ή με γυαλια από 100 μέτρα, φωτογραφία οι γκόμενες έβγαιναν πιο εύκολα σε σχέση με τώρα.Τουλαχιστον ό,τι έτυχε εμένα.Σημερα αντίστοιχες σε εμφάνιση με σοσιαλ πιστεύω ότι είναι πολύ πιο δύσκολα για date αλλά δεν ασχολούμαι πλέον,δεν έχει νόημα.Ενα απλο fb προφίλ έχω και εκεί θέλουν πολύ άχρηστη επικοινωνία,τσατ και π@παριες που δεν έχω τόσο υπομονή και όρεξη να ασχοληθώ όπως παλιότερα.Και πολύ επιβεβαίωση στις κοπέλες...
Φίλε μου, με πας πίσω αρκετά χρόνια, όπου τα πράγματα ήταν όντως πολύ πιο ανθρώπινα! Αλλά και σουρεάλ, καθώς οι άνθρωποι ακόμα διατηρούσαν τις προσωπικότητες τους κάπως. Τρομερή η ποικιλομορφία ανθρώπων που συναντούσες στα 1990'ς!
Μιλάς για εποχές mIRC φαντάζομαι....τι να πρωτοπούμε ?
Ήταν κάτι καινούριο, καινοτόμο ακόμα, θυμάμαι ήμουν πιτσιρικάς τότε κι εγώ, (16-19 τύπου) μιλούσαμε με άσχετες τύπισσες αργά βράδυ, φωτογραφίες με δυσκολία έπαιρνες, ναι τίγκα στα τυφλά ραντεβού, άσχετες περιοχές εντελώς, ακόμα έπαιζε φουλ το 'πάμε για έναν καφέ' (λες κι υπήρχαν τα άπειρα μπαράκια παντού στο κέντρο όπως σήμερα) σε συνοικιακές τοποθεσίες......Θυμάμαι να οργώνω το λεκανοπέδιο με ταξί τραίνα λεωφορεία, (όλοι μας) προκειμένου να δω τι σκατά θα έβλεπα.
Κι όπως το λες, ακόμα κι αν δεν μ άρεσε, προσπαθούσα να την κάνω εικόνα στο κρεβάτι την άλλη....40άρες αρκετές, πιτσιρίκες επίσης έπαιζαν πολλές από επαρχία που συναντιόμασταν όταν κατέβαιναν Αθήνα, καθώς και ΑΠΕΙΡΟΙ πούστηδες που ψαρεύαν πιτσιρίκια.
Γι αυτό ΠΟΤΕ δε έδινες ραντεβού εάν δεν μιλούσες σε τηλ πρώτα προκειμένου να βεβαιωθείς πως είναι όντως γυναίκα η άλλη.
(μου χε τύχει πούστης να ακούγεται σαν τον Στάθη Ψαλτη στην τροχονόμο Βαρβάρα).
Άπειρα σουρεάλ σκηνικά, γέλια, νίλες μα και γαμήσια.
Το πιο τρελό που έκανα, ήταν μια παντρεμένη 40άρα απτην Θεσσαλονίκη (μιλάγαμε κάναν μήνα, είχα δει και φωτό) , που Παρασκευή βράδυ με κάλεσε ν ανέβω στα μέρη της μιας που έφευγε ο άνδρας της ταξίδι μέχρι Δευτέρα.
...Σάββατο μεσημέρι ήμουν εκεί! Δευτέρα μεσημέρι γύρισα ο μισός!
Πλήρης άγνοια κινδύνου λόγω νιάτων, μα και καλή τύχη.....
Να σαι καλά που μου τα θύμησες ρε φίλε!
Όντως οι γυναίκες έβγαιναν πολύ πιο εύκολα, καθώς δεν λάμβαναν κάποια επιβεβαίωση ούτε έτρεφαν κάποιον ναρκισσισμό απτο απρόσωπο mIRC τότε. Εποχάρες!!!