Παρτε και στα Ελληνικα για τον Αδενοιο
Ο έλεγχος των αντισωμάτων έναντι των αδενοϊών χρησιμοποιείται για την ορολογική διάγνωση των λοιμώξεων από τους αδενοϊούς. Υπάρχουν τουλάχιστον 12 τύποι αδενοϊών που σχετίζονται με ασθένειες όπως η μη-γριπώδης οξεία αναπνευστική νόσος, η πνευμονία, η επιδημική κερατοεπιπεφυκίτιδα, η οξεία εμπύρετη φαρυγγίτιδα και η οξεία αιμορραγική κυστίτιδα. Οι ασυμπτωματικές λοιμώξεις μπορεί να καταστήσουν δύσκολη την ερμηνεία των ορολογικών εξετάσεων.
Περισσότερες πληροφορίες για τους Αδενοϊούς
Οι αδενοϊοί (adenovirus) προκαλούν διάφορες ασθένειες, οι πιο σημαντικές από τις οποίες είναι οι λοιμώξεις του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος (μερικές φορές και του κατώτερου), οι λοιμώξεις στους οφθαλμούς και στο γαστρεντερικό σύστημα.
Οι αδενοϊοί είναι εικοσαεδρικοί ιοί χωρίς φάκελο, μεγέθους 70-90 nm. Η μορφογένεση τους επιτελείται στον πυρήνα των κυττάρων που μολύνουν, όπου συναθροίζονται για να σχηματίσουν μεγάλους κρυστάλλους. Το γονιδίωμά τους είναι γραμμικό, διπλής αλυσίδας DNA. Μέχρι τώρα έχουν ταξινομηθεί σε 51 διαφορετικούς ορότυπους και 6 ομάδες.
Μπορούν να προσβάλλουν κυρίως τα επιθηλιακά κύτταρα στους οφθαλμούς, στο φάρυγγα, στο αναπνευστικό σύστημα και στο γαστρεντερικό σωλήνα. Μετά από μια περίοδο επώασης 5-10 ημερών, μπορεί να εμφανισθούν διάφορα συμπτώματα ανάλογα το σημείο προσβολής:
Λοίμωξη Συμπτώματα Αδενοϊός
Αναπνευστικού Έχουν τη μορφή ρινίτιδας ή μη βακτηριακής φαρυγγίτιδας, ανάλογα με τον τύπο του ιού και την κατάσταση του ασθενούς. Μπορεί επίσης να αναπτυχθεί οξεία, γριπώδης συνδρομή ή ακόμη, ιδίως σε μικρά παιδιά, να εξελιχθεί προς μια δυνητικά επικίνδυνη πνευμονία Τύπου 1, 2, 5 και 6
Οφθαλμών Μπορεί να συμβεί μεμονωμένα, αλλά συχνά συνυπάρχει με φαρυγγίτιδα, και κυμαίνεται από θυλακιώδη επιπεφυκίτιδα εώς κερατοεπιπεφυκίτιδα που μπορεί να προκαλέσει ακόμη και μόνιμη μερική απώλεια της όρασης Τύπου 3 και 7
Γαστρεντερικού Δύο ορότυποι σχετίζοναι αιτιολογικά με τη βρεφική γαστρεντερίτιδα και μπορεί να ευθύνονται για το 5-15% των περιπτώσεων ιογενούς γαστρεντερίτιδας. Οι αδενοϊοί υπάρχουν σε αφθονία στις διαρροϊκές κενώσεις Τύπου 40 και 41
Η γενικευμένη μόλυνση του πληθυσμού από αδενοϊούς αρχίζει νωρίς στην παιδική ηλικία, έτσι ώστε οι λοιμώξεις από αδενοϊούς να παίζουν σημαντικότερο ρόλο σε παιδιά παρά σε ενήλικες. Περίπου το 5% του συνόλου των κοινών κρυολογημάτων σε παιδιά κάτω των 5 ετών μπορεί να οφείλεται σε αδενοϊούς, ενώ είναι και η δεύτερη πιο συχνή αιτία ιογενούς διάρροιας μετά τους ροταϊούς.
Η μετάδοση των αδενοϊών του αναπνευστικού γίνεται κυρίως με σταγονίδια, αλλά επίσης και με τα κόπρανα αφού οι ιοί απεκκρίνονται επίσης στα κόπρανα. Οι οφθαλμικές μολύνσεις μπορεί να συμβούν από τα νερά στις πισίνες κολύμβησης ή στην περίπτωση του αδενοϊού τύπου 8, ιατρογενώς από ανεπαρκώς αποστειρωμένα οφθαλμολογικά εργαλεία. Οι εντερικές μολύνσεις μεταδίδονται επίσης μέσω της κοπρανοστοματικής οδού, κυρίως μέσω επαφής παρά μέσω μολυσμένου νερού ή τροφών. Ο αδενοϊοί μπορεί να παραμείνουν ασυμπτωματικοί έως και 18 μήνες μετά τη μόλυνση ή να μπουν σε λανθάνουσα φάση και στη συνέχεια να επανενεργοποιηθούν.
Σε αντίθεση με τις περισσότερες ιογενείς λοιμώξεις του αναπνευστικού, οι αδενοϊοί προκαλούν αποτελεσματική και μακράς διαρκείας ανοσία έναντι επαναμολύνσεων. Αυτό μπορεί να οφείλεται στο γεγονός ότι οι αδενοϊοί μολύνουν επίσης τους περιφερειακούς λεμφαδένες και τα λεμφοειδή κύτταρα στον γαστρεντερικό σωλήνα. Η αντοχή στη νόσο φαίνεται να σχετίζεται άμεσα με την παρουσία των κυκλοφορούντων εξουδετερωτικών αντισωμάτων, τα οποία πιθανώς παραμένουν για ολόκληρη τη ζωή. Τα μητρικά αντισώματα προστατεύουν συνήθως τα βρέφη έναντι σοβαρών λοιμώξεων του αναπνευστικού από τους αδενοϊούς.