Είναι καλό να υπάρχει γόνιμος προβληματισμός για το αν τα μέτρα ήταν σωστά ή όχι. Ας δούμε και τι λέει η κοινή λογική.
- Δε μπορεί να υπάρξει πειραματική καραντίνα. Δηλαδή να πάρουμε δύο διπλανά χωριά με ίδιο αριθμό κατοίκων ,ίδια σύσταση πληθυσμού σε φύλο και ηλικία ,να αφήσουμε ένα φορέα του κορωνοϊού στο κάθε χωριό να μπει το ένα σε καραντίνα και το άλλο όχι και μετά από 1 μήνα να δούμε τι θα γίνει. Θα ήταν πολύ χρήσιμο αλλά δε γίνεται γιατί δεν υπάρχει ανθρώπινη ζωή που να είναι κατώτερη από άλλη.
- Ο κορωνοϊός είναι ένα παγκόσμιο case study. Οι θεραπείες και τα εμβόλια είναι ακόμη σε πειραματικό στάδιο. Ακόμη μαθαίνουμε για αυτό τον ιό. Κάποτε οι άνθρωποι πέθαιναν σωρηδόν από φυματίωση ή έστελναν τους λεπρούς στη Σπιναλόγκα αλλά σήμερα αυτές οι ασθένειες είναι εντελώς ασήμαντες. Ίσως σε 2-3 χρόνια η Ιατρική να μπορεί να μας πει τα πάντα για τον κορωνοϊό και να τον έχει καταπολεμήσει πλήρως, σήμερα όμως αυτό δε μπορεί να συμβεί.
- Για πολλοστή φορά, ναι ο κορωνοϊός ΔΕΝ είναι η πιο συχνή αιτία θανάτου. Ναι στατιστικά είναι πιο πιθανό να πεθάνεις από καρκίνο ή γρίπη ή τροχαίο παρά από κορωνοϊό. Αλλά δεν πέθαναν ποτέ 1.200 άνθρωποι σε μία μέρα στις ΗΠΑ από γρίπη ή τροχαία. Και αυτό κάτι λέει. Όταν παίρνω το αυτοκίνητό μου για να οδηγήσω ξέρω ότι γίνονται πολλά τροχαία, ξέρω όμως και πως να προστατευτώ. Όταν κάνω αντιγριπικό εμβόλιο ξέρω ότι δεν είναι 100% αποτελεσματικό, ξέρω όμως πως να αποφύγω τη γρίπη αλλά και αν αρρωστήσω πως να το διαχειριστώ. Ξέρει κανείς πώς να μην κολλήσει ποτέ κορωνοϊό σε ένα μέρος που δε θα υπήρχε καμία καραντίνα; Και εντάξει είσαι νέος δύσκολα θα πέθαινες. Και αν κολλήσεις ένα ηλικιωμένο στο λεωφορείο; Αν πας να βγεις σε μια παρεά και κάποιος έχει αυτοάνοσο;
Σε κανένα δεν αρέσει να περνάει ο χρόνος σε καραντίνα, είμαι όμως πλέον σίγουρος ότι χωρίς καραντίνα θα είχε γίνει εμφύλιος.
