Το όλο θέμα με τη Χρυσή Αυγή, από την αρχή κιόλας της πολιτικής της ανόδου και της εισόδου της στη Βουλή, δεν θα μπορούσε να μην ταυτιστεί με τη ρήση "τι κάνει νιάου-νιάου στα κεραμίδια".
Δηλαδή, από την πρώτη μέρα των χρυσαυγίτικων πανηγυρισμών, πολλοί βγήκαμε και είπαμε (και εντός του site, για να μιλήσουμε για τα του οίκου μας):
Παιδιά θέλετε να υπάρχει ακροδεξιά; Με γεια σας και χαρά σας. Δημοκρατία έχουμε, ας υπάρχει και ακροδεξιά. Όμως συμπληρώναμε:
ΜΗΝ εμπιστευτείτε τη χρυσή αυγή σε αυτό το ρόλο. Είναι ένα μάτσο τραμπούκοι, παρακρατικοί, ρουφιάνοι (ναι, ρουφιάνοι μεταξύ τους),πληρωμένοι μπράβοι της νύχτας, λαθρέμποροι όπλων, λούμπεν τύποι βαρεμένοι (τύπου Καιάδα) κλπ κλπ.
Και σεις απαντούσατε με ιδεολογικές διακηρύξεις και αντικομουνιστικά μανιφέστα.
Ρε, σας λέγαμε, το θέμα δεν είναι πολιτικό, είναι προσωπικό, έχει να κάνει με τα συγκεκριμένα άτομα.
Τίποτα εσείς. Ο ένας χαστουκίζει βουλευτίνα μπροστά στον τηλεοπτικό φακό, ο άλλος κατουράει στην είσοδο ενός καναλιού κι αυτά μόνο στην αρχή, μιλάμε για ένα θίασο τρελών.
Ε, λουστείτε τα τώρα, να καταλάβετε.
Ποιος έχασε από όλη αυτή την ιστορία; Η ίδια η δεξιά παράταξη έχασε.
Από την αρχή σας το λέγαμε. Ποιος ψήφιζε χρυσή αυγή; Κατά 95%, ένας πρώην νεοδημοκράτης ή Λαός που αντιτίθεται στο μνημόνιο.
Και στείλατε κάτι εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους, μπορεί και ένα μύριο, να ψηφίσουν τον Καιάδα, έναν άνθρωπο που γράφει το "αυγό" με δύο λ, (όπως έλεγε κι ο Χάρρυ Κλιν σε παλιό του δίσκο).
Μέχρι κι ο πρωτεργάτης, ο κύριος ιδεολογικός καθοδηγητής ο Κων/νος Πλεύρης, τα έλεγε.
Ε, το ξαναλέμε, λουστείτε τα τώρα, να ησυχάσετε. Οι πολιτικές ιδεολογίες δεν ποινικοποιούνται, τα πρόσωπα όμως ναι.
Σε γενικές γραμμές έχεις δίκιο, αλλά εξαρτάται σε ποιους απευθύνεσαι.
Αν απευθύεσαι σε κάποιους που πιστεύουν πως η Χ.Α. έχει μέλλον και θα κυβερνήσει και τη χώρα, έχεις χίλια δίκια! Διότι προσωπικά πιστεύω πως η Χ.Α. δεν έχει καν ξεκαθαρισμένο οικονομικό πρόγραμμα, πέρα από κάποιες "σοσιαλίζουσες" ανοησίες για έξοδο από το ευρώ, κυνήγημα των "τοκογλύφων τραπεζών", μαγκιά στους Ευρωπαίους δανειστές και άλλα φαιδρά, περίπου αντίσοιχα του ΚΚΕ και σε κάθε περίπτωση πολύ πιο ακραία από τα (ήδη ακραία) του Συριζα.
Παρά ταύτα θεωρώ πως η παρουσία της είχε δύο θετικές παρενέργειες!
Η μία είναι πως έδειξε στο (αναξιόπιστο πλέον) πολιτικό κατεστημένο πως είναι τόσο ξεφτιλισμένο που κάποιοι άνθρωποι, έστω χαμηλού μορφωτικού επιπέδου αλλά φυσικά όχι όλοι τους τρελλοί ή νεοναζιστές, ψήφισαν ακριβώς αυτούς τους τραμπούκους, τους "νονούς" της νύχτας κλπ, για να δείξουν την δυσαρέσκειά τους στους άλλους.
Αν δεν πήραν κι αυτό το μήνυμα οι παραδοσιακοί πολιτικοί σχηματισμοί δεν πρόκειται να πάρουν κανένα, αλλά πιστεύω πως το πήραν.
Η δεύτερη είναι πως μέσα στην υπερβολή του ακτιβισμού τους ανέδειξαν το πρόβλημα που επί έτη τυρανούσε την Ελληνική κοινωνία και πολιτεία. Του παράνομου (και συχνά παράλογου) ακτιβισμού της αριστεράς που επί δεκαετίες είχε κάνει τη χώρα μπάχαλο στο όνομα της πολιτικής ελευθερίας. Όποιος γουστάριζε έκλεινε τους δρόμους, τα λιμάνια, τους αρχαιολογικούς χώρους, τα δημόσια κτήρια. Ή καταλάμβανε ΑΕΙ και εγκαθιστούσε επί έτη παράνομο σάιτ, προπηλάκιζε τους πρυτάνεις που δεν τους έκαναν τα χατήρια (κάποιου του έχτισαν και την πόρτα του γραφείου του με τον ίδιο μέσα!), δεχόταν να "φιλοξενεί" εκεί το παραεμπόριο των οικονομικών μεταναστών, αλλά και τις μολότωφ των κουκουλοφόρων κλπ. Μέχρι που φτάσαμε στους εμπρησμούς κτηρίων με αποκορύφωμα αυτόν στον οποίον χάθηκαν και άνθρωποι από κουκουλοφόρους που είχαν βρεί πρόθυμο καταφύγιο στο μπλοκ κοινοβουλευτικού κόμματος που έχει και βλέψεις να κυβερνήσει και τη χώρα, τρομάρα του!
Για όλα αυτά τα αδιανόητα για σοβαρό Ευρωπαϊκό κράτος τα αντανακλαστικά της κοινωνίας, αλλά και της πολιτείας είχαν αμβλυνθεί σε τέτοιο βαθμό που όλα αυτά τα αδιανόητα μας φαινόταν λογικά και αναμενόμενα. "Τί να κάνουμε που 100 διαδηλωτές έκλεισαν το Σύνταγμα; Θα περιμένουμε μέχρι να ξεκαυλώσουν και να φύγουν". "Τί να κάνουμε που στο ΑΕΙ που σπουδάζει το παιδί μας (και κάνουμε αιματηρές οικονομίες γι' αυτό!) υπάρχει κατάληψη; Κάποτε θα λήξει" "Τί να κάνουμε που κατεβήκαμε από το χωριό για να πάμε στη Νομαρχία για μια δουλειά μας και την βρήκαμε υπό κατάληψιν από τους απολυμένους της τάδε εταιρείας; Θα ξανάρθουμε."
Μέχρι που ήρθε η Χ.Α. και ο ακτιβισμός της ξένισε! Βλέπεις αυτοί δεν δήλωναν "προδευτικοί" να έχουν το προνόμιο της ατιμωρησίας στις παρανομίες τους. Ήταν και λίγο "άγαρμποι" και "χοντροκομένοι" και ξένισαν ακόμα περισσότερο.
Για να φέρω ένα "πιπεράτο" παράδειγμα, ας πούμε πως σε κάποια κωμόπολη ζει ένα ζευγάρι. Ο άντρας λοιπόν είναι πολύ γκομενιάρης. Την πέφτει σε όλες τις γυναίκες, τον έχουν δει με διάφορες στο αυτοκίνητο του, να μπαίνει σε διάφορα σπίτια κλπ. Η σύζυγος διαμαρτύρεται, αλλά ο τύπος είναι "σίγουρος" και την "γράφει". Τότε κι αυτή το αποφασίζει. Βρίσκει τρεις νεαρούς, τους βάζει στο σπίτι της την ώρα που λείπει ο σύζυγος (ποιος ξέρει που;) και την παίρνουν παρτούζα! Τους ζητάει μάλιστα να την βιντεοσκοπήσουν και μετά να δώσουν το βίντεο σε όποιον ξέρουν μέσα στην κωμόπολη. Ο σύζυγος το μαθαίνει φυσικά και "γίνεται ρεζίλι", οπότε η σύζυγος του ανακοινώνει πως πέον έχει δύο επιλογές. Ή μαζεύεται κι αυτός, όπως κι αυτή βέβαια, ή το διαλύουν.
Η Ελλάδα ήταν ήδη διαλυμένη ως χώρα, δεν περιμέναμε την Χ.Α. για να την διαλύσει. Απλώς η Χ.Α. ανέδειξε την διάλυση που όλοι ανεχόμαστε και κάναμε πως δεν βλέπαμε.
Οπότε κατ' αντιστοιχίαν τώρα ή σοβατευόμαστε ΟΛΟΙ και περιορίζουμε τις παρανομίες ΟΛΩΝ όμως ή το κάνουμε ακόμα πιο μπάχαλο. Δική μας είναι η επιλογή.
Η υπάρχουσα κυβέρνηση δείχνει πως τουλάχιστον αυτό το προσπαθεί. Όταν όμως με το που συλλαμβάνονται τρία κωλόπαιδα με μολότωφ που είχαν βάλει φωτιά σε ένα σπίτι σπεύδουν, συχνά αυτοβούλως, πέντε συνήγοροι μέλη του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης για να τους υποστηρίξουν κι όχι μόνον νομικά, αλλά και "πολιτικά" με ανόητες δηλώσεις για "κρατική βία" στα ΜΜΕ, μετά δεν μπορούν να απαιτούν να τους πάρουμε στα σοβαρά όταν μιλάνε για σεβασμό της νομιμότητας...
