Είχε πει " Τα πράγματα δεν είναι ετσι όπως φαινονται" Είναι στιγμές.... Που η αλήθεια μοιάζει ψέμα...
Καλησπέρα για τελευταια φορα αγαπημενοι μου συναγωνιστές και τυποι,
Εχω πάρει το Laptop μου , ειμαι αραχτός στο μπαλκονι και εχω κλέψει ενα Malrb@ro απο τα τσιγάρα του πατερα μου
για να μου κρατήσει συντροφια σε αυτες τις τελευταιες γραμμές.
Χάραματα κατεβηκα στην λεωφορο να παρω το λεωφοριο των απαντήσεων. Εφτασέ γρηγορα στον προορισμό του
και σχεδων τρέχωντας, πηγα και στηθικα εξω στο σπίτι της - τα πατζουρια σφραγισμένα.
Δεν χρειαστηκε να περιμενω πολύ - μέχρι τις 7:05 πμ, ο "αγνωστος τυπος" ανοιξε την πόρτα , σημερα ντυμένος κυριλε κρατώντας ενα μικρό χαρτοφυλακα.
Οταν εφτασε στο αμαξι απλα με είδε απέναντι, ξεχασα οτι σιγα σιγα αρχισε να χαράζει.
Με το που με είδε σάστισε και ήρθε προς το μέρος μου , με ρωτα "τι θέλεις εδω" , του απάντησα "θελω να μου πεις που ειναι η ΧΧΧΧΧΧΧ"
με διακόπτει αποτομα και μου λεει, "εισαι τυχερός που δεν σε κρέμασα στο συνταγμα με το μνμ που μου εστειλες"
ρωτω ξανα "που ειναι η ΧΧΧΧΧΧΧ, είναι καλα;"
- "Καλά ειναι, αφού ηρθες περιμενε 2 λεπτα" , ανεβαινει στο σπίτι και κατεβαινοντας μου δινει ενα φάκελο συμπληρωνοντας : "αυτο ειναι για εσενα ,
μου εδωσε εντολή η ΧΧΧΧΧΧ οτι αν ποτε ερχοσουν εδω να σου τον εδινα, ορίστε δικός σου ειναι"
Πιανω τον φάκελο στο χέρι, ηταν λίγο φουσκωμένος και οπως τον ψηλάφισα κατάλαβα οτι είχε χαρτια-σελίδες, αναρωτηθικα
τι θα γράφουν και με επιασε ριγος και ζάλη.
Δεν αντεξα και τον ρώτησα ποιος ειναι , μου απαντησε ο ειναι ο αδερφός της, με τα πολλά πολλά καταληξαμε να μου δειχνει το κουδόυνι
με το ονομα του για το επάνω διαμέρισμα. Επαθα σοκ , το πρώτο μυστήριο λύθηκε. Και η ΧΧΧΧΧΧΧ που ειναι ;
Ξεκιναμε την κουβέντα και αρχίζει ενα μεγάλο μονολογο οπου τον ακουγα αποσβολομένος : " H ΧΧΧΧΧΧΧ είναι πολύ δυσκολος χαρακτηρας και
στους ανδρες ειναι ακομα δυσκολότερη, αλλα αν βάλει κατι στο μυαλό της θα το κανει δικό της. Μετα το προσβλητικο μηνυμα που μου εστειλες
ζητησα μερικες εξηγησεις για να μην σου σπασω τα μουτρα. Μου είπε οτι, οταν την κάλεσες πρώτη φόρα Μακη ,χωρίς να ειναι η δουλεια της,
σηκωσε το τηλεφωνο και της αρεσες. Μετα σου ζητησε τα στοιχεια και το κλεισατε απο οτι μου ειπε , σωστα;"
Απαντώ μονολεκτικά "Σωστα, ετσι ακριβως"
-"Αμεσως μετά συζητησε το τηλεφωνο με την υπαλληλο-φίλη της, που επρεπε να σηκωσει το τηλεφωνο, και κανανε σαν τις μαλακισμενες, μπηκε στο facebook
και σε βρήκε, με τετοιο επίθετο που εχεις ρε μακής δεν ηταν δυσκολο να σε βρεί" είπε χαμογελοντας.
Χαμογέλασα και συνέχισε :" Σε εκεινο το σημείο έπαθε κατι, Αμέσως μετά σε κάλεσε πίσω με το πρόσχημα
να περάσει σωστα τα στοιχεία σου για να σιγουρευτει οτι δεν κοιτά λαθος άτομο στο FB και περιμενε τουλάχιστον κάτι απο εσενα, μια προταση για γνωριμία,
μια προταση για ενα καφέ,εστω κατι,
αλλα την αφοπλισες με αυτο που της ειπες, ειναι δυνατον ρε μακη να καλέις σε SPA για σεξ, ελεος ρε φίλε που βρίσκεσαι", με αγρικοιτάζει.
Αρχισε να γινεται ποιο σοβαρος και μου ειπε :" Την ημέρα που τα ειπατε τηλεφωνικα η ΧΧΧΧΧΧ γυρισε σπίτι αλλος ανθρωπος ηταν χαρούμενη και ανέβηκε
πανω σε εμενα να μου πει καποιες λεπτομέριες, φυσικα κρυβοντας και απο εμενα την πραγματικότητα.Μου ειπε οτι ξετρελάθηκε μαζί σου και βεβαιώνω
οτι ηταν μόνη τουλάχιστον τρια χρόνια."
Εκει κατεβασα το κεφαλι και ενιωσα ντροπη , παρακαλουσα να πέσει κομητης και να με καταπιει η γη,
τον ακουσα ύστερα να συμπληρώνει : " Κοιτα, δεν ξέρω τι κάνατε και τι ειπατε εκεινο το βράδι, οταν πήγες απο εκεί στο SPA της αλλα αυτο που κατάλαβα
ηταν οτι στο επαιζε "πουτάνα" γιατι δεν μπορουσε να γινει διαφορετικά αυτη η γνωριμία και φοβόταν μην την παρατήσεις για αυτο το ψέμα"
-"και οτι την είδα με πρησμενο μαγουλο και χειλη, τι ηταν αυτο;" ρωτησα, αλεργία σε τροφη μου είπε μονολεκτικά.
Συνέχισε λεγοντας μου οτι η ΧΧΧΧΧΧ πηγέ στο χωρίο εδω και δυο μέρες περιπου διοτι ειχε τρελαθει με αυτην την κατάσταση και να ξεχάστει
ενω τον ρώτησα πως μπορω να την βρώ . Δυστιχως δεν τα ειδα καλα η τουλαχιστων να συμφωνει, απλα μου αφησε να πλανιεται στον αερα οτι
"θα την καλέσει" στο χωριο στο σπιτι και "θα της πει" να με πάρει τηλεφωνο. Αλλα δεν τον είδα να το πιστευει οτι θα το κάνει. Φανηκε εξαιρετικα
αδιαφορος.Κλαιν-μαιν δηλάδη.
Μου είπε οτι άργησε να παει στην δουλεια και είπε φευγωντας, "αντε Μακη χάρηκα". Εφτασα στην στάση με τον φάκελο στο χέρι,
μπηκα στο λεωφοριο , και σκεφτηκα πόσο λάθος το χειρίστηκα, άπειρος.
Πανευκολα βρηκα μια καρεκλα που "κοιτουσε" προς την γαλαρία. Βυθιστηκα, κατάλαβα οτι έβλεπα αυτο που ηθελα να πιστέψω
και όχι την πραγματικότητα, εαν ειχα περισσότερη εμπειρια με τις γυναικες θα το ειχα χειριστεί διαφορετικα.
Εκει μου περασαν απο το μυαλο οι θαυμάσιες συμβουλες απο τους "εικονικους μου φίλους" τον Takis Modinos, τον dude33,rigomortis και των αλλων τυπών και
συναγωνιστών, βλεπεις τους παρέσυρα και αυτους , τους εκανα να πιστέψουν όπως ηθελα εγω να την δω.
Το χείροτερο απο όλα , δεν τους άκουγα!
Ξαφνικά θυμηθηκα τον φάκελο , τον βγάζω απο την τσεπη μου, όταν τον επιασα πρώτη φορα τον ένιωθα βαρύ, αμήχανος, οπως ακριβως ενιωσα
οταν πηγα εκεινο το βραδυ στο μαγαζί για να ξεπαρθενιαστω -τρομάρα μου. Tωρα όμως που εμαθα ο φάκελος φαινεται ελαφρύτερος,"ισως ετσι θα νιώθω στην επόμενη
γυναικα που θα γνωρίσω ,πιο ελαφρυς".
Μπήκα στο τρυπακι να τον ανοιξω, αν όμως τον διαβάσω και το περιεχόμενο με πληγώσει, μηπως ειναι καλλίτερα να τον πετάξω στον δρόμο
και να κοιτάξω μπροστα. Ανοιγω το παραθυρο αποφασιστικά αλλα τελευταια στιγμη σκεφτηκα οτι πρέπει να ρισκάρω, ας τον ανοιξω είπα.
Σκρατσ-σκρατς. Μένω λίγες στιγμές ακινητος,δεν ειχε σελίδες ... παρα μόνο 350 ευρω. Βουρκωσα.
Νομίζω οτι έκλαιγα βουβα, σκεφτομουν πόσο την θέλω , οτι τώρα δεν μου χρωστα και εκανα ενα φτηνό απολογισμό.Φτηνοτερο απο εμενα τον ίδιο.
Μέχρι πριν 15-20 μέρες δεν ηξερα που πανε τα 4 , δεν ηξερα καν τι ειναι γυναικα και τι ,το μουνι. Μονο XBOX και βιογραφικα.
Γνωρισα κάποια με τον ποιο αναποδο τρόπο, καναμε ερωτα ενω νομιζα οτι πηγαινα με πουτανα ,μου το επαιζε "πουτανακι" αλλα
το έκανε για να με πειράζει αλλά και να με κάνει να νιωθω ποιο αρσενικο. Δεν ηξερα να όμως ξεχωρίσω το πονηρο χαμογελο μετα
απο καθε παροιμια.
Οι σκέψεις μου διεκόπησαν απο τα γέλια μιας παρέας με δυο κοπελές , μουνάρια θα ελεγα, μπηκαν και εκατσαν στην γαλαρία.
Μου χαμογέλασε η μελαχροινή, της χαμογελώ και εγω , " Ωραια, ευκολο είναι το καμάκι" σκεφτηκα αλλά ποιο το νοημα; Νιώθω αδειος χωρίς εκεινη.
Ειχε παει 8:15 πμ ο ήλιος αρχισε να με ενοχλει ενω εντοπισα γυρω μου γνωριμες εικόνες. Το παλιο μου σχολείο, το πρωτο ουφάδικο,
ααα να και ο αγαπημενος φουρνος με εκεινες τις ωραιες τυροπιτες που επαιρνα καθε πρωι πηγαινοντας στο πανεπιστημιο. Τι υπεροχα χρόνια
ηταν εκεινα.Αλησμόνητα.
Κόντευω στην στάση, πατω το κουμπι, κατεβαινω και μέτα απο λίγες στιγμές ξαφνίαζομαι απο τον γνωριμο χτυπο του κινητου, -"ποιος να ειναι πρωι πρωι".
Το βουταω στο χερι μου και αναγνωρίζω στο καντραν το ονομα της ΧΧΧΧΧΧΧ, απογειώθηκα,έτρεμα! Πατω με λαχτάρα το κουμπί και
πλησιαζω το ακουστικο στο αυτι μου για να την ακουσω και μου λέει : " ........
συμφωνω σε κάποια αλλα οχι σε όλα , στα χρήματα η αποδειξη εχει το κανονικό ποσο και τα εβαλε στο ταμειο ( ηξερε και η συναδελφος - περαστικε και στην καρτα μελους), αλλα χεστηκα για αυτο , δεν ειναι το θέμα.
![URL]]](http://[URL unfurl="true"]www.sherv.net/cm/emoticons/hand-gestures/praising-the-lord-smiley-emoticon.gif[/img[/URL]])
