Από τη στήλη του Στέφανου Κασιμάτη χθες:
Οι οβίδες και ο Οβίδιος
Στη συζήτηση του νόμου-πλαισίου για τα πανεπιστήμια, ο Αρης Σπηλιωτόπουλος είπε κάποια στιγμή, απευθυνόμενος στον πρόεδρο του ΛΑΟΣ, ότι δεν μπορεί να παρακολουθήσει πλέον τις «οβιδιακές μεταμορφώσεις» του. Ο πρόεδρος είναι γνωστό ότι δεν αφήνει ποτέ τίποτε να πέσει κάτω και, επίσης, ότι λατρεύει τα λογοπαίγνια, όσο και ο Σαίξπηρ, για το ύφος του οποίου ο Σάμιουελ Τζόνσον είχε πει ότι «η αγάπη του για τα λογοπαίγνια ήταν η μοιραία Κλεοπάτρα του, για χάρη της οποίας όχι μόνο θα έχανε το βασίλειό του, αλλά θα ήταν και ευτυχής που το έχασε». Παρομοίως και ο πρόεδρος! Ως ικανός κλασικιστής, μόλις άκουσε να του προσάπτουν το επίθετο «οβιδιακός», έκανε τις απαραίτητες «νοηματικές διαδρομές» (αγαπημένη έκφραση του προέδρου, ο οποίος συγχέει εννοιολογικά τις λέξεις «νόηση» και «νόημα»...), κατέληξε ότι το «οβίδιο» πρέπει να είναι, ας πούμε, υποκοριστικό της οβίδας και είπε: «Δεν ξέρω για οβίδες, αλλά από βλήματα εδώ μέσα άλλο τίποτα». Εξοχο δείγμα αυτοσαρκασμού, έστω και αν δεν ήταν αυτή η πρόθεση του προέδρου...