Επιστροφή μετά από πολλά χρόνια. Πήγα με την τύπισσα, τα φτιάξαμε, χάλασα το σπίτι μου, από την μία το μετανιώνω για υτα παιδιά, από την άλλη λέω ευτυχώς γιατί η πρώην γυναίκα μου - πλέον - δεν παλεύεται σε κανέναν τομέα, αλλά έχουμε εξελίξεις.
Η πρώην συνάδελφος, από τώρα και στο εξής, Κατίνα, ενώ έκανε τα πάντα για να με κάνει να φύγω από το σπίτι γιατί ήταν σφόδρα ερωτευμένη μαζί μου με έναν έρωτα ανεκπλήρωτο πολλών χρόνων που τελικά έγινε πταγματικότητα, δεν είναι πλέον όπως στην αρχή.
Θα μου πεις λογικό, έχουν περάσει και τόσα χρόνια, οι άθρωποι μεγαλώνουν, αλλάζουν και μαζί μ αυτούς και οι σχέσεις με άλλους ανθρώπους.
Εγώ όμως εξακολουθώ και την θέλω και την γουστάρω, και παρόλο που δεν είναι κανένας κόμματος έχει κάτι που με εξιτάρει με τρελαίνει και πλέον με πληγώνει κιόλας.
Διότι δεν μπορεί κυρία μου, να κάνεις τα πάντα, κι όταν λέμε τα πάντα βάλτε στο νου σας ότι πιο extreme θέλετε, και μετά να είσαι κουλ και δεν τρέχει και τίποτα και πως κάνεις έτσι.
Εν ολίγοις συνάδελφοι, την έχω δΑγκώσει την λαμαρίνα με την Κατίνα, άσχημα, και εκείνη πλέον είναι στο κόσμο της.
Δεν θα πει όχι στην ερωτική συνεύρεση όταν εαν και εφόσον, διότι μην ξεχναμε έχει δυο παιδιά, αλλά δεν έχει εκείνη τη τρέλλα στο μάτι που είχε τα πρώτα χρόνια.
Δεν μπορώ να μην παραδεχθώ ότι στεναχωριέμαι και μάλιστα πολύ, και θα ήθελα να είμαι κι εγω στην ίδια φάση του "δεν τρέχει και τίποτα" για να μην στεναχωριέμαι, αλλά δεν είμαι. Αυτά.