Ωραίο το σκεπτικό ορισμένων που δεν τους έχει μπει ποτέ το αυγό στον κώλο από την εφορία, ότι επειδή κάποιοι φοροδιαφεύγουν και εμφανίζουν 10 και 20 χιλιάρικα εισόδημα ενώ βγάζουν διπλάσια ή δεκαπλάσια (δεν υπάρχει αυτό στην μικρομεσαία τάξη ή στο λιανεμπόριο που έλεγε κάποιος παραπάνω, αλλά για την οικονομία της συζήτησης ας το δεχτούμε), πρέπει να μπουν "προληπτικοί" μεγάλοι φόροι από το πρώτο χιλιάρικο. Με αυτό το σκεπτικό, για πείτε μου τι πρέπει να κάνει μια μικρή επιχείρηση, ένας μικρομεσαίος ελεύθερος επαγγελματίας, που ΟΝΤΩΣ βγάζει τόσα και δεν απέκρυψε κάτι; Αν από τα 10 χιλιάρικα του κόψεις τα 3, αν από τα 20 του κόψεις τα 7, τον υποχρεώνεις να ζήσει με 7 και 13 αντίστοιχα, καθαρά.
Σκεφθείτε λίγο τι σημαίνει 7 καθαρά τον χρόνο για ένα άτομο, 13 για μια οικογένεια. Το κόστος ζωής προφανώς τα ξεπερνά. Τον φτωχοποιείς δηλαδή, τον στέλνεις να δανείζεται μια ζωή από οικείους ή τράπεζες ή να χρωστά στο δημόσιο, τους παρόχους, τους προμηθευτές του, ελπίζοντας κάποτε να τα τακτοποιήσει ή να πατήσει μια χρεοκοπία και να αφήσει έναν-δύο-πέντε-εκατό ανθρώπους/εταιρείες/φορείς να τον κυνηγάνε μπας και του πάρουν τίποτα ψιλά. Πιάσε τον ξυπόλητο και πάρ'του τα παπούτσια.
Αλλά άμα πει κανείς να φορολογηθεί ακόμα παραπάνω ο μεγάλος πλούτος, 5 και 10 χιλιάρικα τον μήνα, κατευθείαν πετάγονται διάφοροι και λένε ότι είναι άδικο. "Θα τον τιμωρήσουμε που πέτυχε;". Δε θα'πρεπε ρε φίλε να τον τιμωρήσουμε, αλλά εδώ τιμωρείς τον άλλον που κατάφερε να βγάλει 1 ή 2 χιλιάρικα τον μήνα και τον αναγκάζεις να ζήσει με δανεικά ή να ψάξει δουλειά αλλού.
Στην τελική, αν είναι να κλαίμε όλοι ότι μας κλέβει η εφορία, επειδή από τη μία φτωχοποιείται ένας άνθρωπος που είναι εντάξει στη δουλειά του, ή από την άλλη δε θα φτιάχνει περιουσία κάποιος που του έκατσε η καλή, τότε ας επιλέξουμε τί είναι πιο κρίσιμο: το να επιβιώνει ο μικρομεσαίος ή το να συσσωρεύει χρήμα ο μεγάλος και να παίρνει αμαξάρες, σπιτάρες και να κάνει πολυτελή ζωή.
Αν γίνουμε όλοι υπάλληλοι με βασικό μισθό σε εταιρείες πλουσίων (δε θα πληρώνουμε βέβαια τόσο φόρο, σπουδαία!), η εσωτερική αγορά θα καταρρεύσει κι ο πλούτος θα συνεχίσει να συσσωρεύεται στις μεγάλες αλυσίδες. Ε κι όταν όλα πάνε σε πολυεθνικές, τρέχα μετά να τις φορολογήσεις. Θα φυτοζωεί μετά το κράτος το ίδιο όσο θα θριαμβεύουν οι εταιρείες. Αυτό δε θέλουν να παραδεχτούν τα golden boys σαν τον Κούλη, που ξεχνά όμως ότι πλέον δεν υπηρετεί κερδοσκοπική εταιρεία αλλά κράτος.
