Ένας σοφός παππούς μου είχε πει κάποτε: Να γαμάς όσο μπορείς ότι να 'ναι τώρα που μπορείς γιατί το γαμήσι είναι σαν το φαγητό: Όταν πέσουν τα δόντια, ούτε σούπα δεν ευχαριστιέσαι.
Απλά τιμάω την συμβουλή του...
ένας άλλος σοφός παππούς εμένα μου είχε πει βλέποντας να μπαίνει σε μία καφετέρια μια μουνάρα που όλοι ξεροστάλιαζαν μαζί της: κι αυτή κάποιος την έχει βαρεθεί.
Η υπερβολή είναι κακή σε όλα τα πράγματα...
η διαφορά στο καμάκι στο νετ από το καμάκι εκτός νετ είναι μία: στη διαδικασία
στο νετ πρέπει πρώτα να τη ρίξεις με το σπρεχεν και μετά αν της αρέσεις και εξωτερικά, όλα παίρνουνε το δρόμο τους
στο "έξω", πρώτα σε βλέπει καλά καλά αν της αρέσεις και μετά αποφασίζει αν θα σου απαντήσει.
ειδικά για Ελλάδα, οι κοπέλες είναι μοναδικές στον κόσμο. Δεν τους αρέσουνε οι ξένοι, εκτός αν είναι Γάλλοι ή Ιταλοί - αλλά δεν πρέπει να είναι απλοί τουρίστες. Δεν τους αρέσει το καμάκι, αλλά το θέλουνε για να επιβεβαιώνονται. Δεν θάλουνε τις εφήμερες σχέσεις στα 25, αλλά όταν στα 35 δεν βλέπονται τις αποζητούν.
Οι μανάδες έχουνε κάνει μεγάλο κακό στη διαπαιδαγώγιση των ελληνιδων και οι πατεράδες έχουνε κάνει μεγάλο κακό στην αυτοπεποίθησή τους.
δεν είναι μόνο λάθος των γυναικών, αλλά είναι μεγάλο λάθος και των αντρών. Όταν 9 στις 10 φορές αυτό που ακούνε στο δρόμο είναι μια μαλακία, είναι προετοιμασμένες για να ακούσουνε μαλακίες.
όσο για το θέμα της εμφάνισης - κάθε γυναίκα έχει μια ομορφιά και ο άντρας πρέπει να ανακαλύψει αν η συγκεκριμένη ομορφιά του κάνει.
Το τρίπτυχο: κώλος,βυζί,μουνί είναι μόνο η μία έκφανση της ομορφιάς. Και ακόμα και αυτό....σε κάθε του μορφή έχει τους οπαδούς του.
Θυμάμαι χαρακτηριστικά σε παλιότερη δουλειά είχαμε μια γραμματέα που δεν την κοιτούσα ούτε με γύψο στο κεφάλι και ακινητοποίηση προς το μέρος της.
Ε, κάθε φορά μας διηγούνταν ιστορίες με τύπους που δεν την άφηναν στην ησυχία της. Γούστα είναι αυτά, τι να πεις....
Από την άλλη θυμάμαι και φιλενάδα μου παλιότερα που δεν της άρεσα εγώ γιατί είχα φλατ κοιλιά. Ήθελε να έχει μια κοιλίτσα ο άλλος που να παίζει αυτή... είπαμε....άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου...
είχα όρεξη για κουβέρτα μου φαίνεται