Αν θυμαμαι καλά ηταν το 2010 στο Γεννηματα , Νοσηλειεα συγγγενικου προσωπου και ηταν η σειρα μου για διανυκτερευση . Κατα τις 3 τα ξημερωματα προκύπτει ενα θεμα με την αντιβιωση του ασθενη και επρεπε να ερθει η Νοσοκομα . Χτυπησα ενα κουδουνι που υπηρχε τοτε , περιμενα λιγο αλλα τίποτα . Ξαναχτυπησα , τιποτα . Βγηκα απο το δωματιο και πηγα στο χωρο που ειναι συνηθως οι Νοσοκομες . Δεν υπηρχε ψυχη . Εκανα μια γρηγορη βολτα σε άλλα δωματια μπας και πετυχω Νοσοκομα αλλα και πάλι τίποτα . Ξαναγυρίζω στην υποδοχη που ειναι οι Νοσοκόμες και κανω την ματ κίνηση να ανοιξω τη πόρτα που ειναι ακριβως απο πίσω , χωρις βεβαια να χτυπήσω γιατι ειχα εκνευριστει και στο μυαλο μου ειχε καρφωθει ότι την ειχε πεσει για υπνο οποια διανυκτέρευε ,,,και ηθελα να το δω με τα ματια μου ωστε να τους βαλω τις φωνες . Αλλά δυχτυχως για αυτούς μπαίνοντας βλέπω τη Νοσοκομα να τσιμουκώνει ενα τύπο που δεν ηταν Γιατρός μαλλον συντηρητης ήταν , οποτε μενω καγκελο , καγκελο και αυτη με τη πουτσα στο στομα . Κλεινω τη πορτα χωρις να πω τιποτα και φευγω ... Μετα απο κανενα τεταρτο ξαναχτυπαω το κουδουνι και μετα απο λιγο ερχεται η τυπισσα , Ωραιο μουνι γυρω στα 30. Της λεω σας ψαχνω εδω και ωρα αλλά δεν σας βρισκω πουθενα ειναι δυνατον να μην υπαρχει ανθρωπος ? Με κοιτάζει , καταλαβαινει πως ημουν εγω (με την πόρτα ) γιατι φορουσα ενα σορτσακι ( ηταν καλοκαιρι) και μου λεει με περισσιο θρασσος " Ξερετε ειμαστε και εμεις ανθρωποι μπορεί να εχουμε αναγκες " Υπονοωντας οτι και καλα μπορει να ηταν τουαλετα κλπ. Δεν την αφηνω ετσι , και με ηρεμο τονο γιατι ηθελα και την εξυπηρετηση παραλληλα της λεω " Κοιταξτε σεβομαι απολυτα τις αναγκες σας , εξαλλου ειστε νεα και ομορφη απλά και εμεις απο την πλευρα μας αν τυχει κατι θα πρεπει καπου να αποτανθουμε . Μου χαμογελασε και συνεχισε να φτιαχνει τον ορό ....
