Το συγκεκριμένο νήμα είναι πιστεύω τυπικό των πολιτικών θεμάτων του μπου.
Ο καθένας κάνει την πασαρέλα του, ρίχνουμε 2-3 μπινελίκια, ξεχαρμανιάζουμε και προχωράμε.
Είναι γνωστό εκ των προτέρων τι θα πουν ο τέρας, το ποντίκι, το παπάκι, ο μάην καμαράντ, εγώ και γενικά όλοι μας.
(με έναν αστερίσκο μάλλον στο παπάκι, ως μαιτρ της κωλοτούμπας)
Νομίζω ότι θα συμφωνήσω με τον χερ Ίσιο πάντως, ότι το πολιτικό έγκλημα πρέπει να ερμηνεύεται στενά.
Τα εγκλήματα είναι κατά κανόνα ποινικά, και κατ' εξαίρεση και εφόσον υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις πολιτικά.
Και ο χαρακτηρισμός ενός εγκλήματος ως πολιτικού, δεν είναι αναγκαίο να αίρει την ποινική αντιμετώπιση.
Επειδή αναφέρθηκε ο Παναγούλης, να σημειώσω ότι σαν άνθρωπος είχε συγκεκριμένη και δομημένη πολιτική ιδεολογία.
Δεν καθόταν αν γράφει προκηρύξεις, να γεμίζει κατσαρόλες ή να κατεβάζει βιτρίνες, αμολώντας μετά πολιτικές αρλούμπες.
Ακόμα και για την απόπειρα δολοφονίας του παπαδόπουλου, ανέφερε ο ίδιος (στην Φαλάτσι) ότι δεν επιδοκίμαζε τον θάνατο ανθρώπου.
(επίσης, μιας και θυμήθηκα την Φαλάτσι, πήδαγε και γαμάτο μιλφ τότε, και όχι κάποια.... σωτηροπούλου).