φιλε μπορει να μην χρησιμοποιούσες καλη τεχνική ή να μπηκες κρυος.
Σε κάθε περιπτωση αν νομιζεις ότι είναι χάλια , εσυ τι καλυτερο έχεις να προτεινεις;;;
Ακόμα κι αν είσαι ζεσταμένος, με κάποιες ασκήσεις ο υπερακάνθιος κόβεται σιγά - σιγά.
Μετά από πολύ ψάξιμο, δηλ. διάβασμα, επίσκεψη σε 6 γιατρούς και άλλους τόσους φυσιοθεραπευτές, κατέληξα για την εκγύμναση του ώμου στα εξής:
Αν στη διάρκεια της άσκησης διατηρείς συνεχώς τα μπράτσα να εφάπτονται στα πλευρά σου, τότε δεν κινδυνεύεις από κανέναν τραυματισμό. Προφανώς όμως, αυτή η τακτική δεν σου επιτρέπει να κάνεις όλες τις ασκήσεις που υπάρχουν.
Παραδείγματα τέτοιων ασφαλών ασκήσεων είτε με βάρη είτε με λάστιχα, είναι:
α) Η κλασική άσκηση κάμψεις δικέφαλων με αλτήρες ή με μπάρα. Βάλε όσα κιλά θέλεις, ο ώμος δεν τραυματίζεται. Η μόνη περίπτωση τραυματισμού είναι τυχόν βιαστικές κινήσεις τη στιγμή που παίρνεις - αφήνεις τους αλτήρες ή την μπάρα.
β) Κάμψεις τρικεφάλων με πίεση σε μπάρα που κρέμεται από συρματόσχοινο σε τροχαλία.
γ) Η εκγύμναση του στροφικού πετάλου, με πιέσεις έσω και έξω.
δ) Η εκγύμναση των πίσω μυών της ωμοπλάτης (τραπεζοειδής και δελτοειδής). Αυτοί οι μύες έχουν καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη του ώμου, αλλά λίγοι γυμναστές προτείνουν ασκήσεις, κυρίως επειδή η εκγύμναση αυτών των μυών δεν δίνει οπτικά αποτελέσματα (φιγούρα).
Επιπλέον, οι περισσότεροι αθλητές κάνουν πίεση με μπάρα στον πάγκο για το στήθος, αλλά δεν κάνουν ασκήσεις για την ωμοπλάτη, με αποτέλεσμα την άνιση ανάπτυξη των μυών του ώμου.
Η κλασική άσκηση για τους μύες της ωμοπλάτης είναι να είσαι μπρούμυτα ξαπλωμένος είτε σε πάγκο είτε σε στρώμα, με δυο αλτήρες περί τα 3 κιλά ο καθένας, τα μπράτσα κολλημένα στα πλευρά, και πιέσεις προς την πλάτη - ράχη.
Εγώ σε αυτήν την άσκηση έκανα μια άλλη μαλακία: Ενώ οι ειδικοί μου είχαν τονίσει ότι πρέπει να είμαι ξαπλωμένος μπρούμυτα, εγώ ο πονηρός άρχισα να κάνω την άσκηση στον αέρα, δηλαδή με βαθύ κάθισμα και επίκυψη - οριζοντίωση.
Το αποτέλεσμα ήταν να σχηματιστεί σιγά- σιγά ένα εξόγκωμα στο ύψος του διαφράγματος. Πάλι με διάβασμα, κατάλαβα ότι είχα κακοποιήσει την ξιφοειδή απόφυση, που είναι η συμβολή των οστών του θώρακα πάνω από το στομάχι.
Ένα γενικό σχόλιο για τους αθλητικούς τραυματισμούς, είναι ότι τους παθαίνω γιατί δεν ξέρω ποια είναι τα όριά μου.
Για να μάθω ποια είναι τα όριά μου, υπάρχουν δύο τρόποι: Είτε να τα μάθω από τους ειδικούς, είτε να τα μάθω με τον σκληρό τρόπο, δηλ. να πάθω για να μάθω.
Η ιστορία έχει δείξει ότι ακολουθώ και τους δύο τρόπους.
