Πάντως, η ιστορία με τα πόδια είναι κάτι «περίεργο»... προσωπικές σκέψεις (όχι κάτι απόλυτο -ΦΥΣΙΚΑ).
Παρένθεση: εξαιρώ το ζήτημα της αισθητικής (που είναι κάτι εντελώς υποκειμενικό). Λ.χ., από τα πόδια που παραθέτηκαν στο νήμα, προσωπικώς, μόνο ένα μικρό ποσοστό εξ αυτών μου άρεσαν -αλλά αυτό δεν σημαίνει κάτι (περί ορέξεως...)
1. Η πλειοψηφία των γυναικών, αν τους πεις ότι έχεις αυτήν την προτίμηση (που, βεβαίως, κυμαίνεται σε ένταση και περαιτέρω λεπτομέρειες) σε κοιτούν σαν «φρικιό» ή μπορεί και να σου την πουν. Από την άλλη, δεν εξηγείται εύκολα η μανία (διαχρονικά, όχι μόνο τα τελευταία χρόνια) που έχουν οι ίδιες οι γυναικές για περιποίηση άκρων...
2. Αν προσεγγίσεις κάποια, ισχύει το 1. μεν, αλλά με τον καιρό (ανάλογα την περίπτωση) και «σκαλίζοντας την επιφάνεια» μπορεί να ανοιχθεί και όχι μόνο να αποδεχθεί αυτήν την τάση αλλά να βγάλει και κάτι αντίστοιχο δικό της (συνήθως με τα δικά της άκρα, ως αντικείμενο πόθου
3. Πρόκειται ΞΕΚΑΘΑΡΑ για «δίκοπο μαχαίρι»... Αν π..χ., ισχύσει το 2. και κάποια έχει αποδεχθεί ότι στον ερωτικό σύντροφό της αρέσουν τα πόδια, θα θεωρήσει ως
δεδομένο ότι θα του αρέσουν
οπωσδήποτε και τα δικά της. Αν, τώρα, η γυναίκα έχει όλο το (υπόλοιπο) πακέτο αλλά π.χ.., τα πόδια της δεν είναι το «ιδανικό» για τον εραστή της τότε θα «στραβώσει» πολύ... μα πάρα πολύ... διότι θα το πάρει ως ένδειξη απόρριψης (που φυσικά δεν είναι, με την έννοια ότι και σε μια γυναίκα μπορεί να μην αρέσουν οι ανεπαρκείς κοιλιακοί ενός άντρα, αλλά το υπόλοιπο να της αρέσει ή να μην δίνει σημασία
4. Το καλοκαίρι είναι επικίνδυνη περίοδος. Ειδκά αν περπατάς με το κεφάλι σκυμμένο -αντί να κοιτάζεις δρόμους και φανάρια