spiros1968
Μέλος
- Εγγρ.
- 24 Οκτ 2006
- Μηνύματα
- 1.578
- Κριτικές
- 2
- Like
- 51
- Πόντοι
- 16
tak man kornoutos ti shmainei?
Αυτή είναι η πρώτη α-καπέλο, που έχω γνωρίσει, με Skype Name. Αν μια α-καπέλο δεν έχει κινητό, σημαίνει ότι κατά πάσα πιθανότητα είναι όλη τη μέρα κλεισμένη στο σπίτι, οπότε η πιθανότητα γνωριμίας με μια τέτοια γυναίκα αγγίζει τα όρια της επιστημονικής φαντασίας. Φυσικό είναι όσες κυκλοφορούν έξω να έχουν και κινητό.ρε τυπε πως γινεται ολες οι γριες που γνωριζεις να εχουν και κινιτο αλλα και skype?
Στις 09/04/2012 (Easter Monday) πήγα στη Μονή του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου στο Essex. Ξεκίνησα από το Southampton Ctl στις 11:30 και έφτασα στο μοναστήρι γύρω στις 17:00 (έκανα πριν μια στάση για φαγητό στο Witham). Σκοπός της επίσκεψης ήταν:
1) Να προσυχηθώ για τη Σταυρουλίτσα μου και να δώσω το ονοματεπώνυμό της για προσευχή.
2) Να εξομολογηθώ για τις άσχημες σκέψεις, που έχω κάνει στο παρελθόν για την κυρία Νίκη (τον Φεβρουάριο από το θυμό μου την είχα καταρραστεί).
3) Να αισθανθώ την κατάνυξη της Μεγάλης Εβδομάδας.
4) Να κάνω ένα διάλειμμα από τις εργασίες.
Η θεία λειτουργία άρχισε στις 19:00. Στο τραπέζι γνώρισα μια Κρητικιά α-καπέλο, που μένει στο Colchester. Αυτή η α-καπέλο είναι ηλικίας γύρω στα 75, φοράει μαύρα ρούχα και ένα πολυφλεκτικό γρι-γρι. Η παραπάνω α-καπέλο με συμπάθησε και στις φίλες της έλεγε "Να σας συστήσω το φίλο μου το Δημήτρη. Κάνει διδακτορικό στο Southampton. Είναι πολύ καλό παιδί". Εκτός από τη συζήτηση περιεργάστηκε και το laptop μου. Κάποια στιγμή στα καλά καθούμενα, μου έδωσε το χέρι της και μου είπε "Give me five". Μετά τον εσπερινό, καθίσαμε δίπλα-δίπλα στο τραπέζι και φάγαμε βραδινό. Στο τέλος με πήγε με το αυτοκίνητό της μέχρι το σταθμό του Colchester για να επιστρέψω Southampton. Μου έδωσε το κινητό, το σταθερό της και το όνομά της στο skype για να βλεπόμαστε. Εγώ της έδωσα το κινητό μου και το όνομά μου στο skype. Μου είπε ότι μπορώ να την παίρνω όποτε θέλω και ότι θα χαρεί άλλη φορά να με φιλοξενήσει στο σπίτι της. Στο τέλος τη χαιρέτησα με ένα πολύ παχύ διευθυντικό sandwich και το επίχρυσο ριγκάκι της το έκανα γυαλόχαρτο. Ποια εξομολόγηση; Ποια κατάνυξη; Όταν βλέπεις μπροστά σου τέτοια ωραία γυναίκα κολάζεσαι. Διαρκώς την έπαιρνα από πίσω.
Στο τρένο της επιστροφής σκεφτόμουν τον Lion King, τα Χρυσά Μαλλιά, την αφροδισιακή τσάντα, τον Γύπα και τα μπουρδέλα και γελούσα σαν κορνούτος. Κάποια στιγμή μάλιστα, μίλαγα μόνος μου στις σκάλες και φώναζα "κόλλα ρε φιλαράκι".
Κουλό ε;
Οποιαδήποτε σχόλια επί της ιστορίας είναι ευπρόσδεκτα.
τελικά το ριγκάκι τι είναι βρε παιδιά;
Δεν την πουλάω, απλά προσθέτω και άλλη μια γυναίκα στη ζωή μου. Εξάλλου δεν είμαι φτιαγμένος για γάμους και κουραφέξαλα. Μου αρέσει να πηδάω από λουλούδι σε λουλούδι.ΤΑΚΜΑΝ ντροπη...πουλας την Σταυρουλιτσα σου για μια που μολις γνωρισες???που ειναι οι αγαπες που ελεγες???