Η στιχομυθία, που ακολούθησε με την α-καπέλο στο 622, ήταν η ακόλουθη:
Α-ΚΑΠΕΛΟ: Να σας ρωτήσω, για να πάω στο Λαϊκό, ξέρετε σε ποια στάση πρέπει να κατέβω;
ΤΑΚΜΑΝ: Στον Άγιο Θωμά. Και εγώ, εκεί κατεβαίνω.
Α-ΚΑΠΕΛΟ: Ωραία. Ευχαριστώ.
Μετά από 2 λεπτά:
Α-ΚΑΠΕΛΟ: Συγνώμη, ξέρετε αν το 622 περνάει από Πατησίων;
ΤΑΚΜΑΝ: Στη διαδρομή προς Γουδί, όχι. Περνάει από Κυψέλη.
Α-ΚΑΠΕΛΟ: Μάλιστα. Σας ευχαριστώ πολύ.
Αν και τα ριγκάκια της ήταν πολυκαυλωτικά, η ερωτική μου διάθεση ήταν πολύ πεσμένη, για τους λόγους που προανέφερα. Σκεφτόμουν το πρόσωπο, θυμόμουν το παρελθόν και βούρκωνα. Επιπλέον, είχα "τις κλειστές μου". Παρόλα αυτά, αποφάσισα να συνεχίσω το διάλογο (γιατί πολλές φορές, τρώγοντας έρχεται η όρεξη).