Αυτο το μηνυμα απευθυνεται σε οσους, ετυχε & περασε καποια στιγμη απο τη ζωη τους, ενα ζωακι. Προχθες το μεσημερι, αφησε τη τελευταια της αναπνοη, μεσα στην αγκαλια μου η σκυλιτσα μου. Χτυπημενη απο καρκινο του νωτιαιου μυελου, μεσα σε 5 ημερες παρελυσε.Οτι & αν εκανα ηταν αδυνατο, να τη σωσω. Ολες αυτες τις ημερες & νυχτες που ημουν ολο το 24ωρο, κυριολεκτικα πλαι της, ενοιωθα ποσο ανοητα & ασκοπα ειναι καποια πραγματα. Εκεινα τα τελευταια λεπτα πριν φυγει, παραλυτη εντελως πια, με τα ματακια της καρφωμενα επανω μου, επαιρνα ενα μεγαλο μαθημα ζωης, απο αυτον τον υπεροχο συντροφο που επι 8 χρονια ομορφαινε καθε στιγμη τη ζωη μου. Ενα μαθημα που με εκανε (& θα με κανει μερα με την ημερα) καλυτερο ανθρωπο. Μια συμβουλη, λοιπον για ολους εσας που εχετε εναν τεοιο συντροφο στη ζωη σας ειναι να του δειχνετε καθε στιγμη την αγαπη σας. Να του μιλατε, εστω να ακουει τη φωνη σας. Εσεις εχετε τους φιλους σας, τις παρεες σας. Αυτο ΜΟΝΟ εσας. Ακομα & αν κανει καποια ζημια, μη ξεχνατε οτι δε το εκανε επιτηδες, μην ειστε πολυ αυστηροι μαζι του. Αυτα! Αυτο που συνεβη ευχομαι να μη το περασει κανεις ποτε στη ζωη του, οπως & ευχομαι να μπορεσουμε ολοι να μαθουμε μεσα απο τη καλωσυνη & την απλοτητα τους. Ισως ετσι, γινουμε ολοι καλυτεροι ανθρωποι. Στη μνημη της, λοιπον μοιραζομαι αυτο το τελευταιο & μεγαλο μαθημα που μου εδωσε.Αυτο....
