Για να έχεις εξωτερική πολιτική ως έθνος, χρειάζεται όραμα. Το όραμα δεν έρχεται ούτε με ντρόγκα ούτε με τα πρόσωπα που υπάρχουν τώρα επί σκήνής. Το όραμα έρχεται κατόπιν αναζήτησης που για να υφίσταται και να είναι συνεχής απαιτεί μία εσωτερική αναζήτηση σε μεταφυσικό επίπεδο, με ρότα ποιος είμαι που πάω πως θα πάω, (θρησκεία, φιλοσοφία, παράδοση, διαλογισμός, παιδεία πρωτίστως...) το οποίο το έχει ο καθένας αλλά εν υπνώσει. Η αναζήτηση λοιπόν του οράματος για την Ελλάδα έχει τελειώσει εδώ και 35 χρόνια αφήνοντας το τερραίν στους νάνους της πολιτικής εξουσίας που το μέγιστο μέγεθος επιτυχίας τους είναι η υποτέλεια, η επετεία και η αδιαφορία, πάντα με γνώμονα το ιδιοτελές εφήμερο επικοινωνιακό κέρδος.
