ΕΚΤΑΚΤΟ: Διαδηλωτής και χώρα στην εντατική

[alex71]

παραιτουμαι. :S

Θα το ξεπερασω.

 

[lucky_striker]

παραιτουμαι. :S

Κι άργησες κιόλας.

 

[gabadoo]

παραιτουμαι. :S

 εγω παραιτηθηκα ηδη οπως θα ειδες....

 

 

[Velvy_2]

Κι άργησες κιόλας.

ρε τι ειν τουτο?! :S

  εγω παραιτηθηκα ηδη οπως θα ειδες....

  ααααα...κοριτσακι;
  θες μια καραμελα;

  (με δωκανε χαιρετισματα για τα μουτρα σου,χεχεχε)

σε καταλαβαινω!

αααχαχαχα καραμελιιιιτσα!! ποσο μου λειπει ο καλος μου

 

[lucky_striker]

ρε τι ειν τουτο?! :S

Κάργια.

 

[Φυλήςυχος Πολίτης]

Κατά τ'άλλα long live the republic and the god blessed capitalism ΦΠ μου?

Κατά τα άλλα: Long live Rock 'n' Roll ρε φίλε. 

Σκέψου το καλύτερα λίγο. Άμα γεννήθηκες από φτωχά το παίγνιο το έχεις χαμένο. Πες εναλλακτική!

Α. και κάτι άλλο: "Do not fight the forces. USE them..."

ΥΓ: ΕΓΩ θα σε παραδώσω στα χέρια της πατρίδος 

 

[tramountana]

όταν φεύγω απο γκόμενα ή απο εταιρεία ή απο σπίτι ή απο οργάνωση ΔΕ ΓΥΡΙΖΩ ΠΟΤΕ ΠΙΣΩ.

και μέχρι τώρα το έχω τηρήσει στη ζωή μου.

ψεύδεσαι ασύστολα...  ;) ;) ;)

 

[tramountana]

πιστευε οτι θες, υπερηλικη πατσοκοιλια...εσυ, μονο υποθεσεις μπορεις να κανεις...
στη τελικη καποιος που αποκαλει βαριδια, τα ιδια του τα παιδια,η θεση του ειναι σε χωματερη...μονο

από εκεί την κοπάνησες εσύ...

 

[sonderage]

ANTIΓΡΑΦΩ απο
 

Zougla.gr

Πρώτη καταχώρηση: Πέμπτη, 12 Μαΐου 2011, 13:31

Κλεάνθης Γρίβας

Σε μια πρώτη μορφή δημοσιεύθηκε στην Ελευθεροτυπία (23-11-1995) και Καθημερινή (23-11-1995). Τροποποιήθηκε μερικά και επαναδημοσιεύθηκε στην Ελευθεροτυπία (24-2-1996) και στην τωρινή του μορφή στα περιοδικά Πλατεία (Δεκ. 2006) και Ζενίθ (Ιαν. 2007)

ΓΙΑ ΤΑ ΕΝΣΤΟΛΑ ΑΝΘΡΩΠΟΣΚΥΛΑ
ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΟΥΚΟΥΛΟΦΟΡΑ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΚΤΗΝΩΔΙΑ
ο μετασχηματισμός της εγκληματικότητας σε μηχανισμό εξουσίας

Εξαιτίας της χθεσινής (11-5-2011) δολοφονικής δραστηριότητας των ένστολων ανθρωπόσκυλων, αφιερώνεται στη σοσιαληστρική κυβέρνηση του μνημονίου και του αίματος.

Αυτό το σημείωμα για την αστυνομική βία αφορά κατ’ αποκλειστικότητα εκείνες τις (ένστολες και μη) ψυχοπαθητικές «προσωπικότητες» που είναι επιρρεπείς στην άσκηση της βίας και στους -πάντοτε άνευ διακριτικών- θρασύδειλους (ένστολους και μη) «κυνηγούς κεφαλών», οι οποίοι είθισται να αυθαιρετούν απεριόριστα και εκ του ασφαλούς, εξαιτίας της κάλυψης ή της ανοχής των υπηρεσιακών και πολιτικών τους προϊσταμένων.


«Ο νεαρός αιμόφυρτος και με χειροπέδες κακοποιούνταν βάναυσα από άτομα με πολιτικά ρούχα και μάσκες στο πρόσωπο, οι οποίοι μας δήλωσαν ότι ήταν αστυνομικοί. Ο άγριος ξυλοδαρμός συνέβη παρουσία ένστολων αστυνομικών και ενός τουλάχιστον αξιωματικού τους.
Οι μασκοφόροι δράστες απάντησαν στη διαμαρτυρία μας με προπηλακισμούς, χυδαίο υβρεολόγιο και απειλητικό τρόπο, εκτοξεύοντας σεξιστικά υπονοούμενα εναντίον των καθηγητριών, καθώς και απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς για το επάγγελμά μας.
Οι ένστολοι αστυνομικοί, από την άλλη πλευρά, προσπάθησαν να μας απωθήσουν και να μας απομακρύνουν, δηλώνοντας ότι δήθεν δεν συμβαίνει τίποτε και ότι το επεισόδιο δεν μας αφορά.
Όλοι οι παρευρισκόμενοι ένστολοι αστυνομικοί και οι αξιωματικοί, αρνήθηκαν να μας ανακοινώσουν το όνομά τους και δεν έφεραν κανένα στοιχείο από το οποίο θα μπορούσε να διαπιστωθεί η ταυτότητά τους.
Ζητήσαμε από παρευρισκόμενο ανώτερο αξιωματικό της αστυνομίας (επί των επωμίδων του ένα χρυσό αστέρι)».

Μηνυτήρια αναφορά των καθηγητών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Γιάννη Μυλόπουλου, Δημήτρη Χασάπη, Ελευθερίας Καρνάβου, Γιάννη Κρεστενίτη, Γλυκερίας Καλφακάκου, Ελένης Χοντολίδου, Γιώργου Διβάρη, στον Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Θεσσαλονίκης (20/11/2006).

Η βία και η αυθαιρεσία είναι, σ' ένα βαθμό, συνυφασμένες με τη λειτουργία της αστυνομίας σε όλες τις κοινωνίες. Αλλά μόνο στις απολίτιστες κοινωνίες (που κανοναρχούνται από ένα κράτος-πορνείο, το οποίο φιλοδοξεί να επαναμεταβληθεί σε κράτος-σφαγείο), η βία και η αυθαιρεσία μπορεί να αποτελούν προβαλλόμενο πρότυπο, θεσμικά επικυρωμένο στοιχείο, εξουσιαστικά καλυπτόμενη και υπηρεσιακά δικαιωμένη συμπεριφορά ενός ειδικού τμήματος των δυνάμεων της «τάξης».

Η βία αποτελεί εγγενές δομικό στοιχείο της αστυνομίας ως κατασταλτικού θεσμού. Και εξαιτίας αυτού, είναι φυσικό να εμφιλοχωρούν σ’ αυτή αρκετές διεστραμμένες ψυχοπαθητικές προσωπικότητες, οι οποίες μπορούν να επιδίδονται ατιμώρητα σε ατομικές και συλλογικές ασκήσεις νεκροφιλίας και θανατολατρείας (έχοντας, πάντοτε, την κάλυψη της «προϊσταμένης αρχής», υπηρεσιακής και πολιτικής, και των συναδέλφων τους).

Αυτές οι ψυχιατρικές περιπτώσεις (οι οποίες διαφεύγουν την ψυχιατρική θεραπεία, επειδή έχουν τη δυνατότητα να εκτονώνουν την κακοήθη επιθετικότητάς τους εναντίον ανυπεράσπιστων πολιτών, εκ του ασφαλούς, υποδυόμενοι τους αστυνομικούς), ανταποκρίνονται σε ένα νέο σωματικό, χαρακτηριοδομικό και συμπεριφορικό τύπο στο εν εξελίξει οργουελιανό «1984»:

• Ένα εξουσιαστικά μεταλλαγμένο ζόμπι, του οποίου η ύπαρξη εξαντλείται στα χέρια, τα πόδια, το περίστροφο, το γκλοπ, κάποια γεννητικά όργανα (ανύπαρκτης ή αμφίβολης λειτουργικότητας) και έναν απλαστικό εγκέφαλο (ο οποίος διευκολύνει αφάνταστα την επιτέλεση του θεάρεστου λειτουργήματος του βασανιστή).
• Μια διεστραμμένη ψυχοπαθητική προσωπικότητα, ένα φρανκενσταϊνικό μείγμα Παπαχρόνη, Ντάλτον, Νταβέλη και κουτσαβάκη, που προγραμματίζεται εξουσιαστικά, για να εκδηλώνει μια ανεξέλεγκτη καταστρεπτική επιθετικότητα και να δηλώνει ξεδιάντροπα με χίλιους τρόπους ότι (αυτό, το διανοητικά υπολειπόμενο ζόμπι) είναι το ευνοούμενο εκτελεστικό όργανο της εξουσίας και έχει εξοπλιστεί με το αποκλειστικό δικαίωμα «να γαμάει και να δέρνει», και αντιστρόφως.
• Ένα αποκρουστικό ανθρωποειδές (που η εμφάνισή του και μόνο θίγει την αισθητική και προσβάλλει την αξιοπρέπεια κάθε πολιτισμένου ανθρώπου), το οποίο, με την αλαζονεία, τις κουτσαβάκικες κινήσεις, το ηλίθιο βλέμμα και τον πρωτόγονο λόγο του, εκτοξεύει εναντίον της κοινωνίας την αφόρητη χυδαιότητα, το απύθμενο κενό, την τρομακτική βαρβαρότητα και το καταχθόνιο ψυχοδιανοητικό του σύμπαν.

Συνεπώς, όσοι ένστολοι και μη επιδίδονται στο «ευγενές άθλημα» της κακοποίησης ανυπεράσπιστων πολιτών ή κρατούμενων δεν είναι παρά θρασύδειλα ανθρωποειδή, τα οποία χαρακτηρίζονται από ένα πελώριο έλλειμμα ανθρωπιάς, πολιτισμού, μόρφωσης, καλλιέργειας και ευαισθησίας, διακατέχονται από ένα αβυσσαλέο μίσος για οτιδήποτε ξεφεύγει από το στενό τους ορίζοντα, και –με την ύπαρξή τους- κάνουν να διαγράφεται σκοτεινό το μέλλον της κοινωνίας.

Κουκουλοφόρα κτηνωδία

Όταν η αποκρουστικότητα των ενεργειών εκείνων που συγκροτούν τα (άτυπα) Ειδικά Τάγματα Κτηνωδίας, υπερβαίνει ή πρόκειται να υπερβεί τα όρια ανοχής της κοινωνίας, οι φυσικοί αυτουργοί της κτηνωδίας φροντίζουν να καλύψουν τα «πρόσωπά» τους με κουκούλες (με πλήρη κάλυψη των πολιτικών και διοικητικών προϊσταμένων τους). Πράγμα που αφενός καλύπτει την ανωνυμία τους και αφετέρου αποκαλύπτει το επαίσχυντο της δραστηριότητάς τους (την οποία οι ίδιοι επιθυμούν διακαώς ως τοξικομανείς της βίας για όσο μπορεί να επιτελείται εν κρυπτώ και της οποίας την αποκάλυψη φοβούνται αενάως εξαιτίας της απαξίας που εμπεριέχει).

Η χρήση της κουκούλας παραπέμπει συνειρμικά -πάντοτε- στον υπόκοσμο (ληστές τραπεζών, τρένων, κ.α.) και στους συνεργάτες των εκάστοτε κατακτητών μιας χώρας (Ελλάδα, Αλγερία, κ.λπ.).

Συνεπώς, η υιοθέτηση από την αστυνομία της κουκούλας (δηλαδή η οικειοποίηση ενός συμβόλου που ήταν πάντοτε σήμα κατατεθέν της εγκληματικότητας από την αστυνομία), σημειολογικά υποδηλώνει ότι η αστυνομία εγκληματοποιείται.

Παραφράζοντας ελαφρά τον Μισέλ Φουκό, μπορεί κανείς να διαπιστώσει ότι:

«Η σχεδόν μυθική σπουδαιότητα που αποκτάει ο κουκουλοφόρος αστυνομικός οφείλεται στο γεγονός ότι η εγκληματικότητα, στο πρόσωπο του πάνοπλου μπάτσου που καλύπτει το πρόσωπό του με μια κουκούλα, απέκτησε φανερά τη διφορούμενη κατάσταση του αντικειμένου και του οργάνου ενός αστυνομικού συστήματος που την καταπολεμά και ταυτόχρονα συνεργάζεται μαζί της. Ο κουκουλοφόρος αστυνομικός σημειώνει τη στιγμή που η εγκληματικότητα, διαχωρισμένη από τις άλλες παρανομίες, εντάσσεται στην εξουσία και αντιστρέφεται. Είναι η εποχή όπου πραγματοποιείται η άμεση θεσμική διασύνδεση της αστυνομίας και της εγκληματικότητας. Συγκλονιστική στιγμή όπου η εγκληματικότητα μετατρέπεται σε μηχανισμό της εξουσίας... Τέλος με τη σαιξπηρική εποχή, όπου η εξουσία ταυτίζεται με τη φρίκη σε ένα και το αυτό πρόσωπο. Θ' αρχίσει σε λίγο το καθημερινό μελόδραμα της αστυνομικής ισχύος και της συνενοχής του εγκλήματος με την εξουσία». (Μισέλ Φουκό, Επιτήρηση και Τιμωρία, σ. 372).

Οι κουκουλοφόροι αστυνομικοί που υιοθετούν τις ενδυματολογικές «προτιμήσεις» των εγκληματιών δήθεν αντιπάλων τους, με την αποκρουστική βιαιότητα της συμπεριφοράς τους, πλήττουν καίρια την ανθρωπιά, τις δημοκρατικές ευαισθησίες, την ηθική και την αισθητική μας, και αποκαλύπτουν σ’ ολόκληρη την κοινωνία το καταχθόνιο ψυχοδιανοητικό τους σύμπαν, την προφανή χυδαιότητα και την απύθμενη βαρβαρότητα της ύπαρξής τους, με μια πρωτοφανή επίδειξη του θρασύδειλου «τσαμπουκά» τους που καλύπτεται από τους διαχειριστές της εξουσίας.

Η φιλμογράφηση της κτηνωδίας

Ενίοτε, η βαρβαρότητα αυτή τυχαίνει να φιλμογραφείται, με αποτέλεσμα να προβάλλεται δημόσια η ανατριχιαστική κακοποίηση πολιτών από ανώμαλους κουκουλοφόρους και να εισβάλλει στα σπίτια μας μια ομάδα ανθρωπόμορφων τεράτων που υποδύονται τους αστυνομικούς, οι οποίοι (καλυπτόμενοι πίσω από την ανυπαρξία οποιουδήποτε διακριτικού που θα μπορούσε να φανερώσει την ταυτότητά τους) πρωταγωνιστούν σ’ ένα έργο με τίτλο «η αποθέωση της αστυνομικής βαρβαρότητας», που προβάλλεται όλο και πιο συχνά.

Κάθε φορά που τα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων προβάλλουν τα άτυπα Ειδικά Τάγματα Κτηνωδίας επί το έργον, μια ομάδα ανθρωπόσκυλων ανθρωποειδών, που χαρακτηρίζονται από ένα πελώριο έλλειμμα ανθρωπιάς, πολιτισμού, μόρφωσης, καλλιέργειας, και ευαισθησίας και διακατέχονται από ένα αβυσσαλέο μίσος για οτιδήποτε ξεφεύγει από τον σωληνοειδή διανοητικό τους ορίζοντα, μπορεί να φτύνει και να ποδοπατεί ατιμώρητα τις κατακτήσεις του πολιτισμού και να σκιαγραφεί το μέλλον του αστυνομικο-εγκληματικού Μεσαίωνα που επιφυλάσσουν στην κοινωνία οι διαχειριστές της εξουσίας.

Πεδίο σύγκρουσης και, συγχρόνως, αντικείμενο νομής από τους εκάστοτε διαχειριστές της εξουσίας, το κράτος στη χώρα των Γραικών και των Γραικύλων θεωρείται όχι σαν ένας θεσμός συνέχειας που η λειτουργία του διέπεται από κάποιους γενικά αποδεκτούς και σχετικά σταθερούς κανόνες (όπως συμβαίνει στις σύγχρονες φιλελεύθερες-ολιγαρχικές κοινωνίες) αλλά ως αποκλειστικό φέουδο των εκάστοτε διαχειριστών του.

Σε κάθε κρατικό μόρφωμα, η αστυνομία αποτελεί έναν εξαιρετικά ευαίσθητο «μακρύ βραχίονα» της εξουσίας, απέναντι στον οποίο οι επαγγελματίες πολιτικοί κρατούν μια αμφιθυμική στάση: Ως αντιπολίτευση προσπαθούν να περιορίσουν τις δραστηριότητές της στο πλαίσιο του νόμου, ενώ ως κυβέρνηση διακηρύσσουν την ανάγκη της υπέρβασης αυτών των ορίων στο όνομα της προστασίας της κοινωνίας από κάποιο, συνήθως φανταστικό ή κατασκευασμένο, κίνδυνο.

«Το κράτος είναι οι αστυνομικοί» (μου), (δηλαδή Εγώ), αποφαίνονται οι εκάστοτε διαχειριστές της εξουσίας, αποδεικνύοντας ότι η διαχείριση της εξουσίας ήταν και παραμένει υπόθεση του μίστερ Χάιντ και όχι του δόκτορα Τζέκιλ.

Μ’ άλλα λόγια, η εξουσία βρίσκεται συγχρόνως στην άκρη του πιστολιού και στον πυρήνα της σχιζοφρένειας. Συνεπώς, η κατοχή του πιστολιού και η εξουσιοφρένεια είναι αναγκαίες ιδιότητες εκείνων που διεκδικούν και διαχειρίζονται την εξουσία, ασχημονώντας ατιμώρητα σε βάρος όλων μας.

Η αμέλεια ή η αδυναμία κάθε κοινωνίας να επιβάλλει όρια στη φρίκη, που συνεπάγεται κάθε αυθαίρετη άσκηση της εξουσίας, την καταδικάζει να ζήσει τη φρίκη χωρίς όρια του οργουελιανού «1984» που, δυστυχώς, δικαιώνεται ασταμάτητα.

 

[lucky_striker]

Κατά τα άλλα: Long live Rock 'n' Roll ρε φίλε. 

Σκέψου το καλύτερα λίγο. [glow=red,2,300]Άμα γεννήθηκες από φτωχά το παίγνιο το έχεις χαμένο.[/glow] Πες εναλλακτική!

Α. και κάτι άλλο: "Do not fight the forces. USE them..."

ΥΓ: ΕΓΩ θα σε παραδώσω στα χέρια της πατρίδος 

Σβήσ'το πριν το δει ο ίσιος γιατί σε βλέπω να σφουγγαρίζεις την υπόγα μέχρι τη δευτέρα παρουσία. 

Τι κουβέντα περί ταξικών διαφορών ήταν αυτή που πέταξες? Ο γεννημένος φτωχός έχει χαμένο το παίγνιο?

Η εναλλακτική είναι στην άλλη φράση που χρησιμοποίησες. Do not fight the forces, USE them. Ε άντε use them ντε!

Κι εγώ αυτό λέω. Με ό,τι μέσα έχεις κάνε αυτό που μπορείς.

Γιατί στην προκειμένη το θέμα δεν είναι τι κάνεις. Είναι ποια είναι η γνώμη σου γι'αυτό που κάνεις.

Το να μη σε παίρνει να απεργήσεις το καταλαβαίνω. Είναι άλλο όμως απλά να μη σε παίρνει, κι άλλο το να σου τη δίνει στα νεύρα που δε σε παίρνει. Αυτή είναι η αρχή των πάντων.

Εγώ δε σου κακιώνω που δεν αλλάζεις τις πράξεις σου. Που δεν αλλάζεις τις σκέψεις σου γύρω από την κατάσταση σου κακιώνω.

Αλλά κατά πως βλέπω (και χαίρομαι  ) είσαι τόσο κοντά πλέον που μέχρι να έρθει η ώρα να με παραδώσεις στην πατρίδα θα έχεις γίνει κι εσύ φάρμα μπόυ.

 

[Lastmoican]

απλά πράγματα
οι Έλληνες έχουνε μάθει στο διπολισμό στα πάντα
δεν υπάρχει περίπτωση να έχουνε και οι δύο δίκιο. μαύρο ή άσπρο στα πάντα
δικός μας ή κακός
της ομάδας μας ή αλλόθρησκος και ως εκ τούτου χαζός, στραβός, μαλάκας, πληρωμένος, καθήκι και βάλτε ό,τι άλλο θέλετε
του κόμματός μας ή μαλάκας, ακρο-, ηλίθιος, εγκάθετος, .... βάλτε ό,τι άλλο θέλετε ανάλογα το κόμμα
θα είναι ή της ομάδας μας που διαμαρτύρεται ή θα είναι των άλλων, που δεν ξέρουν, δεν βλέπουν, δεν , δεν, δε...

έτσι και εδώ
ή θα είναι μαζί μας ή θα είναι για να τον σκοτώσουμε. Και από τις δύο μεριές.

Τόσα χρόνια διπολικότητας αφήνουνε κατάλοιπα - είναι μέσα στην πέτσα μας ποτισμένο

ο διπλανός μας πρέπει να ανήκει: ή σε αυτό που ανήκουμε εμείς ή στους αλλους (γενικά) για τους οποίους τρέφουμε μίσος (συνήθως χωρίς προφανή λόγο)
τα ομαδοποιούμε όλα ανεξαιρέτως:
όλοι οι μετανάστες είναι κακοί και εγκληματίες
όλοι οι αστυνομικοί είναι κακοί και εγκληματίες (μου...κλπ)
όλοι της ομάδας μας είναι στο απυρόβλητο
όλοι των άλλων είναι στο ανάθεμα

κριτική καμία
όλα ισοπέδωμα
σημασία δεν έχει να βρούμε λύσεις
σημασία έχει να νικήσουμε
σημασία έχει να νικήσει το κόμμα μας
το αν θα τα σκατώσει στα αρχίδια μας

μια χαρά τα είπε ο φιλαράκος πιο πριν: οι αθώοι "ειρηνικοί" διαδηλωτές πώς περιφρουρούνε τη διαδήλωσή τους; Δεν το κάνουνε. Απλά τρέχουνε να κρυφτούνε.
εκτός κι αν δεν υπάρχουνε "ειρηνικές" εκδηλώσεις/διαδηλώσεις

εγώ ένα θα πω
στο Βέλγιο δεν έχουνε ακόμα κάνει κυβέρνηση
ούτε τρώγονται -ούτε τίποτα
όλοι οι δείκτες ευημερούν
το δημόσιο έλλειμμα μειώνεται
και το κράτος λειτουργεί

εκεί γίνεται γιατί το κράτος είναι καλοκουρδισμένο

βαθιά θλίψη για το τι γίνεται στην Ελλάδα

 

[Lastmoican]

να συμπληρώσω
κριτική καμία
και αυτο-κριτική ούτε για αστείο

παραδοχή λάθους δε ας μην το συζητήσουμε

ήθελα μια φορά να ακούσω από στόμα ΚΥΒΕΡΝΟΥΝΤΩΝ το ΚΑΝΑΜΕ ΛΑΘΟΣ και ακούμε προτάσεις
μια φορά να παραδεχτούνε πως κάνουνε μαλακίες
αλλά πού να το παραδεχτούν
αφού επίτηδες τις κάνουνε

 

[1personanongrata]

ψεύδεσαι ασύστολα...  ;) ;) ;)

ο γκεμπελισμός ειναι χαρακτηριστικό σας εδώ.
δεν εχω σκοπό πλέον ούτε να τσακωθώ μαζί σας ούτε να προσπαθώ να πω ότι αυτά που λέτε είναι αλητείες και ψεύδη.
η χώρα έφτασε εκεί που έφτασε εξαιτίας του γκεμπελισμού του στρουθοκαμηλισμού του παρτακισμού και της μαλακίας της γενιάς που προηγήθηκε της οποίας λαμπρός εκπρόσωπος είσαι εσύ και άλλοι πολλοί.
το κακό είναι πως το μάρμαρο θα το πληρώσουν τα πιαδιά σας.
και όταν θα πρέπει να σας βρουν να σας γαμήσουν τα ράμματα θα έχετε πεθάνει και έτσι θα τσακώνονται αναμεταξύ τους.
καλό κουράγιο όπως είπε και η Τρόικα.
συνεχίστε απτόητοι.

 

[1personanongrata]

ήθελα μια φορά να ακούσω από στόμα ΚΥΒΕΡΝΟΥΝΤΩΝ το ΚΑΝΑΜΕ ΛΑΘΟΣ και ακούμε προτάσεις
μια φορά να παραδεχτούνε πως κάνουνε μαλακίες
αλλά πού να το παραδεχτούν
αφού επίτηδες τις κάνουνε

γιατί ρε το έχεις ακούσει ποτέ απο τους μαλάκες που τους ψηφίζουν;
ελάχιστοι ειναι. το 70% του έλληνα είναι ίδιος μαλάκας με αυτούς που εκ περιτροπής ψηφίζει.

 

[ektor lopez]

ψεύδεσαι ασύστολα...  ;) ;) ;)

ο γκεμπελισμός ειναι χαρακτηριστικό σας εδώ.
δεν εχω σκοπό πλέον ούτε να τσακωθώ μαζί σας ούτε να προσπαθώ να πω ότι αυτά που λέτε είναι αλητείες και ψεύδη.
η χώρα έφτασε εκεί που έφτασε εξαιτίας του γκεμπελισμού του στρουθοκαμηλισμού του παρτακισμού και της μαλακίας της γενιάς που προηγήθηκε της οποίας λαμπρός εκπρόσωπος είσαι εσύ και άλλοι πολλοί.
το κακό είναι πως το μάρμαρο θα το πληρώσουν τα πιαδιά σας.
και όταν θα πρέπει να σας βρουν να σας γαμήσουν τα ράμματα θα έχετε πεθάνει και έτσι θα τσακώνονται αναμεταξύ τους.
καλό κουράγιο όπως είπε και η Τρόικα.
συνεχίστε απτόητοι.

 

[1personanongrata]

εκτορομωρό καλημέρα.
σου δίνω όλη την αγάπη μου και δε μένει στάλα για άλλους. 

 

[Velvy_2]

υποκαταστατο του πετροσυν εισαι

 

[Φυλήςυχος Πολίτης]

Σβήσ'το πριν το δει ο ίσιος γιατί σε βλέπω να σφουγγαρίζεις την υπόγα μέχρι τη δευτέρα παρουσία.  

Τι κουβέντα περί ταξικών διαφορών ήταν αυτή που πέταξες? Ο γεννημένος φτωχός έχει χαμένο το παίγνιο?

Είδες, είδες; Όλο νέες πτυχες... Δε με είχες για τέτοιο, ε;

Λοιπόν θα αναφράσω διότι εσύ θα γίνεις αιτία να με κυρήξουν έκτωτο από την ΥΠΟΓΑ.

Η ελληνική κοινωνία ήταν ισχυρά ταξική παλαιότερα. Και τώρα είναι βέβαια αλλά σε μικρότερο βαθμό. Με δημόσια δωρεάν παιδεία και πρόσβαση με αντικειμενικά κριτήρια οποιουδήποτε ανθρώπου στην εκπαίδευση αυτά έχουν αμβλυνθεί πλέον.

Αυτό όμως δε σημαίνει ότι αυτός που έχει καμμιά πενηνταρού χιλιάρικα στην τράπεζα και 2-3 νοικια να εισπράττει κάθε μήνα και κάποιος που είναι "αυτός και το κορμί του" έχουν τον ίδιο φόβο εάν απεργήσουν. Ο ένας τον ήπιε εάν τον στοχοποιήσουν ο άλλος μπορεί να πει και 2-3 ΌΧΙ. Κι άμα τον απολύσουν μπορεί να κάτσει και ένα χρόνο χωρίς δουλειά. Ο ένας μπορεί, ο άλλος νιεντε. Από αυτά τα λεφτά περιμένει να ζήσει (λέγε με μισθωτό - μισθοσυντήρητο)

Λίγα άτομα μπορούν να προσδοκούν ότι γίνεται να μπορέσουν να σπάσουν στεγανά κοινωνικών τάξεων και να αλλάξουν ζωή. Κοινωνική κινητικότητα μικρή. Ταξική κοινωνία.

Οι μαλακίες λοιπόν τύπου: ονομάζω τους νεκρούς της Marfin Bank απεργούς για να τονίσω αυτήν την ιδιότητά τους και να υπονοήσω το "ας πρόσεχαν" είναι για τα θηρία. Όποιος τα λέει είναι ΦΑΝΕΡΑ ΕΚΤΟΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ. Όχι μόνο αυτό. αλλά καρφώνεται κιόλας. Δεν πάει σε εσένα αυτό. Δεν θυμάμαι να έχεις πει εσύ έτσι...

Η εναλλακτική είναι στην άλλη φράση που χρησιμοποίησες. Do not fight the forces, USE them. Ε άντε use them ντε!

Κι εγώ αυτό λέω. Με ό,τι μέσα έχεις κάνε αυτό που μπορείς.

Γιατί στην προκειμένη το θέμα δεν είναι τι κάνεις. Είναι ποια είναι η γνώμη σου γι'αυτό που κάνεις.

Το να μη σε παίρνει να απεργήσεις το καταλαβαίνω. Είναι άλλο όμως απλά να μη σε παίρνει, κι άλλο το να σου τη δίνει στα νεύρα που δε σε παίρνει. Αυτή είναι η αρχή των πάντων.

Εγώ δε σου κακιώνω που δεν αλλάζεις τις πράξεις σου. Που δεν αλλάζεις τις σκέψεις σου γύρω από την κατάσταση σου κακιώνω.

And what is the force I do not use?

Αλλά κατά πως βλέπω (και χαίρομαι  ) είσαι τόσο κοντά πλέον που μέχρι να έρθει η ώρα να με παραδώσεις στην πατρίδα θα έχεις γίνει κι εσύ φάρμα μπόυ.

Ναι, καλα 'νταξ'.

ΥΓ: Πρόσεχε διότι στα χαρτιά καμμιά φορά γίνονται και λάθη. Είσαι σίγουρος ότι όταν πέρασες περιοδεύων δεν συμπλήρωσες το κουτάκι για Ειδικές Δυνάμεις; Ανακατεύονται τα χαρτιά καμμια φορά...  

 

[lucky_striker]

Είδες, είδες; Όλο νέες πτυχες... Δε με είχες για τέτοιο, ε;

Λοιπόν θα αναφράσω διότι εσύ θα γίνεις αιτία να με κυρήξουν έκτωτο από την ΥΠΟΓΑ.

Η ελληνική κοινωνία ήταν ισχυρά ταξική παλαιότερα. Και τώρα είναι βέβαια αλλά σε μικρότερο βαθμό. Με δημόσια δωρεάν παιδεία και πρόσβαση με αντικειμενικά κριτήρια οποιουδήποτε ανθρώπου στην εκπαίδευση αυτά έχουν αμβλυνθεί πλέον.

Αυτό όμως δε σημαίνει ότι αυτός που έχει καμμιά πενηνταρού χιλιάρικα στην τράπεζα και 2-3 νοικια να εισπράττει κάθε μήνα και κάποιος που είναι "αυτός και το κορμί του" έχουν τον ίδιο φόβο εάν απεργήσουν. Ο ένας τον ήπιε εάν τον στοχοποιήσουν ο άλλος μπορεί να πει και 2-3 ΌΧΙ. Κι άμα τον απολύσουν μπορεί να κάτσει και ένα χρόνο χωρίς δουλειά. Ο ένας μπορεί, ο άλλος νιεντε. Από αυτά τα λεφτά περιμένει να ζήσει (λέγε με μισθωτό - μισθοσυντήρητο)

Λίγα άτομα μπορούν να προσδοκούν ότι γίνεται να μπορέσουν να σπάσουν στεγανά κοινωνικών τάξεων και να αλλάξουν ζωή. Κοινωνική κινητικότητα μικρή. Ταξική κοινωνία.

Οι μαλακίες λοιπόν τύπου: ονομάζω τους νεκρούς της Marfin Bank απεργούς για να τονίσω αυτήν την ιδιότητά τους και να υπονοήσω το "ας πρόσεχαν" είναι για τα θηρία. Όποιος τα λέει είναι ΦΑΝΕΡΑ ΕΚΤΟΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ. Όχι μόνο αυτό. αλλά καρφώνεται κιόλας. Δεν πάει σε εσένα αυτό. Δεν θυμάμαι να έχεις πει εσύ έτσι...

Άρα ποιος είναι αυτός που πρέπει να φωνάζει πιο πολύ?

Ο χορτάτος ή νηστικός (μισθοσυντήρητος)?

Το να διαφωνείς με αυτό που συμβαίνει είναι η αρχή του να αλλάξεις κάτι. Αυτό σου είπα και πριν.

Δεν μπορείς να βγεις να απεργήσεις γιατί μετά θα πρέπει να μάθεις να μην τρως. Οκ.

Τουλάχιστον αναγνώρισε την κατάσταση. Είναι ζόρικο να υπάρχει αυτό το cognitive dissonance του "άλλα πιστέυω αλλά αναγκαστικά άλλα κάνω", αλλά είναι ό,τι καλύτερο μπορείς ίσως να κάνεις αυτή τη στιγμή.

And what is the force I do not use?

Το μυαλό σου στο βαθμό που του πρέπει.

Ναι, καλα 'νταξ'.

ΥΓ: Πρόσεχε διότι στα χαρτιά καμμιά φορά γίνονται και λάθη. Είσαι σίγουρος ότι όταν πέρασες περιοδεύων δεν συμπλήρωσες το κουτάκι για Ειδικές Δυνάμεις; Ανακατεύονται τα χαρτιά καμμια φορά...  

:-* :-* :-*

έντιτ: εγώ μια χαρά σε είχα για τέτοιον. Εσύ δε σε είχες.

 

Πάντως είναι γνωστό ότι κάποιοι ενδιαφέρονται ιδιαίτερα για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα παιδιά του teras.
Γι' αυτό ίσως και του έχουν κατά καιρούς ευχηθεί να πεθάνει (ο teras) με επώδυνους τρόπους.

Μα ακριβως για το καλο των παιδιων του το λεω.

Απο το να τα φανε οι σουρλουλουδες απο εναν γεροκουνενε καλυτερα να τον κληρονομησουνε μια ωρα αρχυτερα.