Επισκέπτης
Έχω δουλέψει 1 χρόνο Θεσσαλονίκη, πακετάς σε λουλούδια. Ήταν μια εταιρία που συνεργαζόταν με όλα σχεδόν τα ανθοπωλεία της πόλης. Πήγαινε ο πελάτης πχ Καλαμαριά και έλεγε θέλω αυτήν την γλάστρα ή τα 10 γαρύφαλλα στην τάδε Δ/νση στο Κορδελιό. Ο ανθοπώλης καλούσε την εταιρία η οποία με τη σειρά της καλούσε εσένα στον ασύρματο (ήμασταν 3-4 οπότε καλούσε τον πιο κοντινό).
Η χρονιά ήταν το 1997-1998. Δοέλευες με ποσοστά, ανάλογα με τη χρέωση προς τον ανθοπώλη (πχ για παραγγελία ανατολικά-δυτικά) ο ανθοπώλης πλήρωνε 1.000 δρχ, εκ των οποίων εσύ έπαιρνες τις 400.
Πολλά χιλιόμετρα σε κεντρικές οδούς με πολύ κίνηση και μεγάλες ταχύτητες. Πήγαινες άκρη δεξιά στους αυλακωμένους κω...δρομους της Θεσσαλονίκης (τότε τουλάχιστον) και ένιωθες την "ανάσα" των λεωφορείων να σε προσπερνάν 10 εκατοστά απ τον ώμο σου με 80 χλμ/ώρα. Χωρίς πίσω φανάρι, υπήρχαν δρομολόγια Βαρδάρης-Περαία!!!, να σε κορνάρουν αυτοκίνητα και να σε φωνάζουν απ το παράθυρο "που πας ρε χωρίς φώτα, θα σκοτωθείς", μηχανάκια ίσα που κινούνταν με μεγάλο κουβούκλιο από πίσω και να κουνιούνται στον αέρα από τα ρεύματα της παραλιακής. Δρομολόγια στο Πανόραμα με πανάκριβες γλάστρες, τεράστιες βίλες, σκυλιά να σε ορμάν στην πόρτα κια στους δρόμους και να μη σε δίνουν μπουρμπουάρ
Βυσματικά δρομολόγια για τους "ημετέρους", χώσιμο στους νέους, κλπ, κλπ.
Νομίζω αυτά φτάνουν
Το μόνο καλό ήταν στις γιορτές που μπορούσες να πιάσεις μέχρι και 35-40.000 δρχ (το 1997) όταν ο μισθός σε εργοστάσιο δεν ξεπερνούσε τότε τις 160.000 δρχ.
Αυτό βέβαια μόνο κάτι Αι-Δημήτρη, Αι Γιάννη, Αι Γιώργη, Αγ Βαλεντίνου, κλπ
Φυσικά δούλευες 09.00 με 23.00 για να βγάλεις τόσα λεφτά. Και φυσικά ασχέτως καιρού (βροχές, παγωνιές, κλπ, κλπ)
Το καλύτερο σας το κράτησα για το τέλος: ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΔΙΠΛΩΜΑ ΓΙΑ ΜΗΧΑΝΑΚΙ!!! (ελπίζω να μη διαβάζει το πρώην "ΑΡΧΙΜΑΛΑΚΟΤΣΟΓΛΑΝΟΚΛΕΦΤΟΡΟΥΦΙΑΝΟΒΟΦΡΟΛΑΜΟΓΙΟ" αφεντικό μου)
