james tiberius kirk
Σπουδαίος
- Εγγρ.
- 4 Φεβ 2013
- Μηνύματα
- 5.120
- Κριτικές
- 5
- Like
- 8.407
- Πόντοι
- 2.356
Peaky Blinders μόνο
όλα κρίθηκαν με την είσοδο των ΗΠΑ στον πόλεμο ....
μα οι ρωσοι δε πηγαν σε αλλη ηπειρο να πολεμησουν.... πολεμουσαν παντα στα συνορα τους.οι Αμερικάνοι μπήκαν στον πόλεμο της Ευρώπης όταν πλέον η ΕΣΣΔ είχε πάρει την πλήρη πρωτοβουλία των κινήσεων στο Ανατολικό μέτωπο.
Άξια μνήμης η D- Day όμως πρώτα εξολοθρεύτηκαν 20 εκατομμύρια ρωσικού λαού. Άλλωστε η Δύση τον ονόμασε Β'ΠΠ. Οι Ρώσοι (Σοβιετικοί αν προτιμάτε) από τότε ως και σήμερα τον ονομάζουν, "Ο Μεγάλος Πατριωτικός Πόλεμος".
Για την τεράστια αμερικανική βοήθεια έχεις δικιο , τόσο στους Ρώσους όσο και στους Άγγλους.Πες μου όμως αγαπητέ ,γνωριζεις ότι το καλοκαίρι του 1944 είχαν ήδη πάρει φαλάγγι οι Σοβιετικοί τους Γερμανούς , ναι η οχι;.;Όσο για την Αφρική οι συγκρούσεις είχαν αρχίσει αρκετά πριν την εισβολή στην ΕΣΣΔ από τον Χιτλερ και τις ξεκίνησαν οι Γερμανοί όχι οι Σύμμαχοι.Επισης μιας και ξέρεις ιστορία μπορείς να μας παραθέσεις τις δυνάμεις της Wehrmacht στη Γαλλία το καλοκαίρι του 1944;Φυσικά και έχεις δικιο για την κατάληψη της Ανατολικής Ευρώπης από του Σοβιετικούς αλλά εγω προσωπικά δεν έχω καμία διάθεση για προπαγάνδα απλά παραθέτω ιστορικά δεδομένα .Συνεχιστε την προπαγανδα οτι κοκκινος στρατος μονος του κερδισε τους Γερμανους... Εκατομυρια τονοι οι Αμερικανικη βοηθεια στην Σοβιετικη Ενωση, απο καυσιμα, τανκς, αεροπλανα, φορτηγα μεχρι στρατιωτικα αρβυλα!!
Σχεδον παρακάλαγε ο Σταλιν τους Δυτικούς να ανοίξουν δεύτερο μέτωπο για να μειωθεί η πιεση που δεχοταν ο Ρωσικος στρατος.
Τρια μετωπα ανοιξαν οι δυτικοι για να απασχολησουν της δυναμεις του Χιτλερ... Αφρικη, Σικελια, Νορμανδια.
Νυχτα-μερα βομβαρδιζαν οι δυτικοι την Γερμανια, την ημερα οι Αμερικανοι, την νυχτα οι Αγγλοι.
Κατα τα αλλα ζητω ο Κοκκινος στρατος που ελευθερωσε την Ευρωπη και μετα σκλαβωσε την μιση για παρτη του.
Για την τεράστια αμερικανική βοήθεια έχεις δικιο , τόσο στους Ρώσους όσο και στους Άγγλους.Πες μου όμως αγαπητέ ,γνωριζεις ότι το καλοκαίρι του 1944 είχαν ήδη πάρει φαλάγγι οι Σοβιετικοί τους Γερμανούς , ναι η οχι;.;Όσο για την Αφρική οι συγκρούσεις είχαν αρχίσει αρκετά πριν την εισβολή στην ΕΣΣΔ από τον Χιτλερ και τις ξεκίνησαν οι Γερμανοί όχι οι Σύμμαχοι.Επισης μιας και ξέρεις ιστορία μπορείς να μας παραθέσεις τις δυνάμεις της Wehrmacht στη Γαλλία το καλοκαίρι του 1944;Φυσικά και έχεις δικιο για την κατάληψη της Ανατολικής Ευρώπης από του Σοβιετικούς αλλά εγω προσωπικά δεν έχω καμία διάθεση για προπαγάνδα απλά παραθέτω ιστορικά δεδομένα .
Μαζί με τον Γκουντέριαν τα κορυφαία στρατηγικά μυαλά ήταν βεβαίως ο Ρόμελ και ο κορυφαίος ίσως όλων, ο Έριχ Φον Μανστάιν.Λίγα λόγια για το Ανατολικό Μέτωπο και τους δήθεν ηρωισμούς. Όχι ότι δεν πολέμησαν λυσσαλέα ή δεν πλήρωσαν βαρύ φόρο αίματος. Αλλά οι απώλειες θα ήταν ΠΟΛΥ μικρότερες και η Ιστορία ίσως ήταν γραμμένη πολύ διαφορετικά αν ο Στάλιν δεν ήταν παρανοϊκός σφαγέας.
Όταν μετά το θάνατο το Λένιν ανέλαβε ο "Πατερούλης" ξεκίνησε τις εκκαθαρίσεις. Διέλυσε τα πάντα σε όλη τη δομή του κράτους και το κυριότερο όλο τον "αφρό" του Κόκκινου Στρατού. Νέοι αξιωματικοί εκτελέστηκαν χωρίς πολλά πολλά. Δεν χρειάζεται να αναφερθούμε σε λεπτομέρειες. Όταν ξεκίνησε η επιχείρηση Μπαρμπαρόσα ο Κόκκινος Στρατός ήταν σχεδόν ακέφαλος. Εντελώς ανίκανοι αξιωματικοί έστελναν στρατιώτες σαν πρόβατα επί σφαγή. Η Βέρμαχτ τότε ήταν ο τελειότερος στρατός που είχε δει ποτέ ο κόσμος. ΜΑΚΡΑΝ του δεύτερου. Οι κατώτεροι αξιωματικοί ήταν ΆΡΙΣΤΑ εκπαιδευμένοι και οι ανώτεροι βετεράνοι του Α'ΠΠ.
Αν δείτε λίγο το τεράστιο μέτωπο που είχε ανοιχτεί στη Ρωσία θα καταλάβετε τι γράφω. Δεν είναι ούτε οι Άλπεις που κατέκτησε ο Αννίβας πριν τη Ρώμη αλλά ούτε ο απέραντος Ειρηνικός Ωκεανός που πολέμησαν οι Αμερικάνοι με τους Ιάπωνες. Μιλάμε για μια ΑΠΛΗ ΠΕΔΙΑΔΑ. Και όμως ήταν ΑΝΙΚΑΝΟΙ να υπερασπιστούν το έδαφος τους. Πολεμούσαν με υπεροπλία, με πολύ περισσότερο στρατό και ΌΛΕΣ τις παραγωγικές μονάδες ΔΙΠΛΑ τους. Και όμως οι Βέρμαχτ τους γάμησε ασύστολα. Έστελναν άπειρους αριθμούς στρατιωτών οι οποίοι σκοτώνονταν κατά χιλιάδες λόγω ανικανότητας των σφουγκοκωλάριων αξιωματικών που είχαν επιζήσει. Μετά ήρθε ο χειμώνας και ο Στάλιν αναγκάστηκε να επαναφέρει τον Ζούκοφ στην ηγεσία και να αλλάξει το ρουν της Ιστορίας.
Αν ο Στάλιν δεν ήταν παρανοϊκός σφαγέας και είχε κρατήσει τους καλούς αξιωματικούς ίσως σήμερα να ήμασταν επαρχία της ΕΣΣΔ. Και όχι μόνο εμείς αλλά ίσως και η υπόλοιπη Ευρώπη. Η ΕΣΣΔ είχε τεράστια παραγωγή και μπορούσε να υποστηρίξει επιθετικό πόλεμο. Μάλιστα είχε δίπλα της όλη την παραγωγή ενώ η υπόλοιπη Ευρώπη δεν είχε σχεδόν τίποτα αλλά εξαρτόνταν από αποικίες.
Για σύγκριση ο Χίτλερ μέσα στην παράνοια του είχε 2 καλά. 1ον ήταν τεράστιος δημαγωγός. Ίσως ο μεγαλύτερος της Ιστορίας. Και 2ον του άρεσαν τα περίεργα και ριψοκίνδυνα πράγματα. Ήξερε πολύ καλά ότι ο Στρατός είναι το "δεξί χέρι" του και φρόντισε να μην τον αποδυναμώσει. Τους παλιούς πολεμιστές που αντιτείθονταν στο Ναζιστικό Καθεστώς ΔΕΝ τους εξόντωσε αλλά τους συνταξιοδότησε και τους είχε σαν "γραφικούς" ήρωες μιας άλλης εποχής. Έτσι δεν έστρεψε κανέναν εναντίων του. Επιπλέον προώθησε στο στράτευμα τους νέους αξιωματικούς που είχαν πρωτοποριακές ιδέες με κυριότερο τον Heinz Guderian που θεωρείται ο πατέρας των Panzer. Γι' αυτό τα 2 πρώτα χρόνια κανένας δεν κατάλαβε το τι συμβαίνει. Διότι η Βερμαχτ δούλευε ΆΨΟΓΑ. Μετά άρχισαν τα προβλήματα εφοδασμού και φυσικά μετά τις πρώτες ήττες ο Χίτλερ έδειξε την πνευματική του αστάθεια.
Ισχύει αυτό ότι πέτυχε η παραπλάνησηΜερικές ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες σχετικά με τον ΒΠΠ...
1) Ο Γερμανικός λαός, που τώρα ποιεί την νήσσαν, και επιβάλλει δια νόμου λήθη, το κάνει για τον απλούστατο λόγο οτι, η άλλη εναλλακτική είναι να αναγνωριστεί σαν γεγονός οτι, ο μέσος Γερμανός όχι μόνο είχε γνώση, αλλά αρκετοί απο αυτούς επικροτούσαν ότι έκανε ο Χίτλερ, τότε. Και, αυτό δεν θα επέτρεπε την παραμικρή ανοικοδόμηση της Γερμανίας. Ποτέ.
2) Η επίθεση στη Ρωσία, και η μετέπειτα αντεπίθεση του Στάλιν, ήταν πολλά πράγματα, αλλά το μόνο που δεν ήταν, ήταν "Μεγάλος Πατριωτικός πόλεμος". Για την Ιστορία, Χίτλερ και Στάλιν είχαν μια κανονικότατη συμμαχία και συμφωνία για απο κοινού επίθεση στην Πολωνία, και διαμοιρασμό της, και ο Στάλιν αποφάσισε επίθεση, μόνο όταν χάθηκε κάθε πιθανότητα να τα γίνει αυτό.
3) Ο Χίτλερ ΔΕΝ ήθελε να εμπλάκει στον πόλεμο η Αμερική. Όχι μόνο δεν ήταν στα άμεσα σχέδιά του να την κατακτήσει, αλλά είχε και πολύ συμφέρουσες εμπορικές συμφωνίες με Αμερικανικές εταιρίες, που εξόπλισαν την Βέρμαχτ. Οι Ιάπωνες ήταν που τον παρέσυραν στο να κυρρήξει τον πόλεμο στις ΗΠΑ, με την επίθεσή τους στο Πέρλ Χάρμπορ, και την κύρηξη του πολέμου της Αυτοκρετορίας στις ΗΠΑ. Ο μόνος λόγος δε, που δεν έσπασε τον Άξονα, ήταν οτι δεν θεωρούσε σοβαρή απειλή τη Ρωσία (μέχρι το φιάσκο της επιχείρησης Μπαρμπαρόσα τουλάχιστον), αλλά την, ακόμα Βρετανοφιλική Κίνα, και την Αυστραλία. Χρειαζόταν την Ιαπωνική πολεμική μηχανή να κρατά απασχολημένες Κίνα και Αυστραλία, για να μην εμπλακούν στον πόλεμο και τον πνίξουν απο παντού.
4) Η εμπλοκή σε Αφρική δεν ήταν για να τραβήξει η Γερμανία δυνάμεις απο τη Ρωσία. Ήταν για να μην επιτρέψουν στον Ρόμελ να πάρει υπο την κατοχή του τα κοιτάσματα πετρελαίου σε Μ. Ανατολή και Αφρική Και, η εισβολή στη Σικελία στη συνέχεια, ήταν αποτέλεσμα της αποδυνάμωσης της Ιταλίας, η οποία, την περίοδο της εφόδου στη Σικελία τελούσε υπο μιας μορφής κατοχή. Ο Μουσολίνι ήταν "φιλοξενούμενος" (στην πραγματικότητα αιχμάλωτος) του Χίτλερ, και η συνοχή του Ιταλικού στρατού είχε αρχίσει να σπάει. Δεν ήταν που δεν ήταν σοβαρό φόβητρο ο Ιταλικός στρατός του τότε, οι εσωτερικές συγκυρίες τον είχαν στείλει στα τάρταρα την στιγμή της εφόδου.
5) Η D-Day πέτυχε, όχι γιατί η αφρόκρεμα του Γερμανικού στρατού είχε πέσει στη Ρωσία. Που, ναι, πιθανότατα οι πιο ικανές μονάδες του έσβησαν εκεί στα χιόνια, αλλά...
Ο λόγος που η D-Day πέτυχε, ήταν γιατί οι Γερμανοί έπεσαν στην παγίδα του να πιστέψουν τις "διαρροές" που άφησαν οι σύμμαχοι, και να κινητοποιήσουν σχεδόν όλη τους την αμυντική υποδομή, περιμένοντας την απόβαση σε λάθος σημείο. Μέχρι να πάρουν χαμπάι τι πραγματικά συνέβαινε, και να μετακινηθούν οι μονάδες για να ανακόψουν την απόβαση, ο κύριος όγκος αυτής είχε ολοκληρωθεί και οι συμμαχικές δυνάμεις είχαν ήδη πιάσει στρατηγικές θέσεις άμυνας.