Ας ξεκαθαρίσουμε τα βασικά , άμα είσαι κακάσχημος , κοντός , χοντρός και φτωχός δε σου κάθεται καμιά στην Ελλάδα. Είναι εντελώς ουτοπικό να πιστεύεις πως με ένα εισιτήριο στην Πολωνία ξαφνικά θα σου κάτσει το θεόμουνο. Δε ζούμε στο 1990 σήμερα , ούτε τότε δε θέλανε να κάτσουν σε κανέναν εύκολα , από ανάγκη το κάνανε.
Αυτό που έχω καταλάβει όμως , δουλεύοντας και δύο σεζόν είναι πως οι ξένες πολλές φορές μας βλέπουν και κάπως ως " εξωτικά " κομμάτια. Η Αγγλίδα γουστάρει να λέει " Έκανα Greek Summer , είδα την Ακρόπολη , τη Σαντορίνη , πηδήχθηκα και με έναν ντόπιο ". Αντικείμενα εντελώς βλέπω πως με Γερμανίδες , Αγγλίδες κλπ μπορείς να ελπίζεις σε κάποια άμα τύχει και ζεις σε τουριστική περιοχή.
Εμένα προσωπικά με έπιασα κυριολεκτικά μετά από βραδεία που έκανα λάντζα όλη μέρα και βγήκα να πιω μια περιπτερόμπυρα στη παραλία να μιλάω με μια κούκλα Σέρβα. Δε προχώρησε αλλά αντικειμενικά ήταν πολύ περίεργο πως έτσι απλά πιάσαμε κουβέντα με μια κυριολεκτικά καλλονή. Την είπα κάτι πολύ κουλό τύπο oh you from Serbia. You know the song my father is a war criminal ?
Στα υπόλοιπα που γράφτηκαν. Προφανώς άμα μια χώρα είναι φτωχή και περνάει από κρίση τότε οι γυναίκες ξεκιναν να χρησιμοποιούν το μουνι τους για να βγάλουν χρήματα. Αφού δεν έχουν και καμιά άλλη επιλογή. Δε πιστεύω να είναι το παιδικό όνειρο κάποιας να κάτσει στο γέρο για τα λεφτά αλλά άμα είναι ο μόνος δρόμος έξω απο τη φτώχεια άλλο δρόμο έχει ;
Έχω ακούσει από φάσεις τύπου passport bros για Κολομβία αλλά εμένα προσωπικά με κριπάρει φουλ. Τι να το κάνω να πηδήξω καφέ μουνάκια άμα φοβάμαι πως στον επόμενο δρόμο θα με εκτελέσουν. Για Φιλιππίνες υπάρχουν και σχετικές ομάδες στο Facebook αλλά οι φιλιππινέζες δεν είναι ότι πιο όμορφο έπλασε ο Θεός. Ουφ πολλά είπα.